Kush harron të shkuarën, rrezikon ta përsërisë atë. Kësaj here “Letërsia, si vend kujtese” nën moderimin e gazetares Fatmira Nikolli sjell autorin Lekë Tasi për të promovuar librin e tij, “Grabjani rrëzë kodrave” dhe për të diskutuar në një panel mbi përjetimet personale në fshatin famëkeq të Grabjanit. Vet autori i librit, piktori Lekë Tasi teksa rrëfen se përse e ka shkruar këtë ditar shprehet se në të nuk sjell vetëm vuajtjet e tij edhe të familjes së tij në diktaturë apo dënimet, internimet e torturat çnjerëzore, por ndalet tek rëndësia, që duhet të zërë kujtesa historike tek brezat që vijnë.
“Ka qenë relativisht e lehtë, sepse ishte e freskët, nëse do ta kisha lënë edhe pak ashtu siç e kam zakon për shumë gjëra, do të ishte zbehur. Ndërsa, mua më nxitën njerëzit, Petro Zheji, që të shkruaja këtë kapitull të jetës sime, që e kalova në të gjallë. Duhet t’ju them se nëse sot vete në dyqan edhe merr çfarë të duash, atëherë ishte torturë që të blejë gjërat më vitale. Edhe bukën. Kam vrarë kokën duke pritur në radhë”, shprehet piktori Lekë Tasi.