Publikohet historia e panjohur e zhvillimit të zgjedhjeve në Shqipëri, që nga koha kur votohej për Parlamentin e Turqisë ku shqiptarët u përfaqësuan nga Ismail Qemali, Hasan Prishtina, Esad Pashë Toptani, Nexhip Draga, Rexhep Pashë Mati etj., ajo e periudhës 1921-’24 : me Ahmet Zogun, Fan Nolin, Padër Gjergj Fishtën, Dom Ndre Mjedën, Luigj Gurakuqin, Hil Mosin, Hoxhë Kadria, Ali Këlcyrën, Hasan Prishtinën, Mustafa Krujën, Pandeli Vangjelin, Sejfi Vllamasin, Sulejman Delvinën etj., e deri tek ajo e vitit 1945, kur në Parlamentin Shqiptar zunë vend krerët kryesorë të Partisë Komuniste Shqiptare që përfaqësoheshin nën Frontin Demokratik, si: Enver Hoxha, Abdyl Këllezi, Gogo Nushi, Beqir Balluku, Koci Xoxe, Spiro Mojsiu, Tuk Jakova, Hysni Kapo, Shefqet Beja, Sejfulla Malëshova, Nako Spiru, Koço Tashko, Haxhi Lleshi, Myslym Peza, Kristo Themelko, Gaqo Tashko, Kahraman Ylli, Liri Gega, Baba Faja Martaneshi, Enver Sazani, Kol Kuqali, Medar Shtylla, Irfan Majuni, Sheh Karbunara, Kostandin Boshnjaku, Islam Radovicka, Riza Dani, etj. Në përfundim të atyre zgjedhjeve ku Komisioni Qëndror kryesohej nga Kryetari Andrea Sahatçi dhe Sekretari, Andrea Nathanaili, Enver Hoxha vinte i dyti në listën e 108 kandidatëve të Frontit Demokratik për votat kundër, pasi në vend të parë me më shumë vota kundër, ishte Ollga Plumbi, e cila nga 18.242 votues në zonën e saj në Tiranë, kishte marrë 2.269 vota kundër, ndërsa Enver Hoxha nga 17.564 votues që kishte zona e tij elektorale në Tiranë, 2.151 zgjedhës kishin votuar kundër tij.
