Sot Ilir Meta është në qendër të një skandali ndërkombëtar. Gazeta më e madhe austriake, e ka akuzuar atë për kërcënim për vrasje dëshmitari, në një afer korruptive që ka lidhje me të.

Kërkesa për miratimin e një rezolute për dënimin e genocidit serb në Bosnje, dy muaj përpara se të shënohej 27 vjetori i masakres së Srebrenicës është një hipokrizi e pastër.

Tani nuk është një gjë e re, që Ilir Meta të akuzohet për afera të tilla, që çuditërisht kanë gjithmonë brenda shifrën 7. Ai perceptohet, dhe jo pa arsye e pa fakte, si politikani më i korruptuar në vend. Por tani, akuzohet edhe si një njeri që të vret, nëse ti zbulon apo denoncon aferat e tij.

Vizita të tilla si ajo e sotmja e Mike Pompeos në Tiranë, nuk se nuk kanë ndodhur në të shkuarën. Shqipërinë e kanë vizituar në mbyllje të karrierës së tyre ish-Presidentë, apo ish-Sekretarë Shteti, apo ish-ushtarakë të lartë.

Shumë teori “konspirative” dhe shumë emra po dalin lidhur me emrin dhe zgjedhjen e kreut të ri të shtetit. Disa thonë “nuk duhet të jetë si Meta” disa “nuk duhet të jetë nga socialistët”, apo “nuk duhet të jetë vasali i kryeministrit Rama”etj

Ish- sekretari Shtetit amerikan, Mike Pompeo, është tani në Tiranë.

Hipokrizia është emri, përmes të cilit mund të kuptohet përmasa çnjerëzore e luftës në Ukrainë. Para së gjithash, këtë e tregon në mënyrë të përsëritur presidenti i Federatës Ruse, i cili nuk mundet që ta emërtojë luftën për atë që është vërtet, dhe që u shkaktua prej tij.

Sali Berisha ka sot një shans të art tu provojë demokratëve gjithë teoritë e tij të konspiracionit që ka shpikur gjatë këtij viti për futjen e tij në listën e zezë si minues i demokracisë, shantazhues i sistemit të drejtësisë dhe i përfshirë familjarisht në korrupsion domethënës për shkak të pozitave në pushtet.

Në fillim të viteve shqiptarët shpresonin të rrëzonin Regjimin e bashkë me të edhe gjurmët e tij! Shpresa e vetme për ta bërë atë ishte PD e cila në fakt nuk krijoi lëvizjet e ndryshimit, por ishte pasojë e lëvizjeve të viteve '90 të punëtorëve, qytetarëve e disa intelektualëve që kërkonin si lirinë ashtu demokracinë, të dyja të mohuara padrejtësisht dhe dhunshëm që nga mbarimi i Luftës II Botërore!

Raundi i parë u dogj, e që në fakt ishte i pritshëm. Një taktikë proceduriale që ndodh shpesh në zgjedhjet e presidencës, ku zakonisht “asi” nxirret në dorën e fundit, ku aktorët politikë që zotërojnë votat e duhura, presin momentin final.

Nuk do të ketë asnjë çudi nëse Berisha ja del në sipërmarrjen e tij të marrë PD. Një dorë militantësh të cilët janë gjithmonë besnikë nuk është çudi ti kesh dhe me këta të vendosësh fatet e një partie. Kur mendon që ende ka simpatizantë të Zogut dhe Enver Hoxhës, nuk ka pse mos të ndodhë me Berishën i cili është ende gjallë.

Shtigjet drejt të vërtetës janë të pafundme. Një i tillë është edhe arsyetimi logjik që vjen nga matematika. Bëhet supozimi i përkundërt dhe arrihet në rezultatin e kërkuar. Kur pyetet nëse politika mund të tundë gishtin përpara hundës së SPAK-ut, le të provohet se çfarë ndodh nëse një pushtet si drejtësia vë nën kritikë dy pushtetet e tjera, legjislativin dhe ekzekutivin. Domethënë, si mund të duket pamja e një gjykatësi që jep një konferencë shtypi dhe thotë se nuk i pëlqen cilësia e ligjeve që miraton Kuvendi.

Figura e Presidenti i Republikës së Shqipërisë mbetet ende flu, e papërcaktuar si identitik politik, intelektual e njerëzor që do t’u sherbente si model partive parlamentare kur i futen punës të zgjedhin Presidentin e radhës.

Krimet që ushtria serbe ka kryer ndaj civilëve të pafajshëm musliman në Bosnjë Hercegovinë, mbeten një plagë ende e freskët për popullatën atje, Serbinë, BE, Kosovën e Shqipërinë. Ndonëse ka pak arkivë për qëndrimin zyrtare në akte konkrete të politikës shqiptare, arkiva e atyre viteve tregon shumë

Problemi më i madh që ka kriza e sotme e Partisë Demokratike është se po përpiqet ta shesë si krizë të demokracisë brenda saj, përçarjen e saj të madhe. Në fakt është e kundërta.  

Nga 2005 deri në 2013, jo vetëm që nuk bëri të votojnë, por në fakt nuk bëri asgjë tjetër në shërbim të Diasporës! Po ashtu sa herë ka qenë në pushtet vetëm ka prodhuar

Edhe pse politika jonë nuk e ka emancipimin e duhur, ideologjia e së Djathtës Ekstreme ka nisur të zërë pakëz vend dhe në Shqipëri. Ashtu si po ndodh edhe në vende ku kjo ideologji madje përballet me institucione të vërteta, duket se paqartësia e kohës, emigracioni, populizmi, zhvillimet në SHBA, po e ndihmojnë paq në Shqipëri një frymë ekstremizmi të Djathtë, që poshtë saj fsheh të panjohura.

Pas rizgjedhjes, Macron do të nisë zyrtarisht (me 14 maj) mandatin e tij të dytë. Por Presidenti i Francës do të ketë probleme serioze menjëherë në qershor.

Ka një përpjekje titanike të Sali Berishës, për të krijuar një moment politik, ku atij t’i dëgjohet fjala. Nuk ka rëndësi për çfarë iniciative, propozimi apo debati në vend. Rëndësi ka që dikush, për çfarëdo gjëje, t’i japë shansin dhe ta konsiderojë atë institucion, duke marrë parasysh propozimin e tij

Këshilli Europian është një institucion në vete që është themeluar më 5 maj 1949! Është një organizatë në vete që shpesh herë ngatërrohet me institucionin e Bashkimit Europian! Ka 45 anëtar nga 46 që kishte, pasi në shkurt Rusia është pezulluar për shkak se sulmoi Ukrainën!