Alba Malltezi

Jam gazetare prej vitit 1994. Shkrimet e mia të para ishin për kulturën në redaksinë e "Gazeta Shqiptare", më pas kam qenë mes drejtuesve të Balkanweb dhe News24 . Nga 2011 deri më sot jam në bordin e grupit editorial të Report TV dhe Shqiptarja.com. Rubrika "Periferi" është një nga blogët e parë në shtypin e shkruar shqiptar, nisur që në vitin 2000 si një ide e trajtimit të temave të konsideruara "periferike" në të përditshmen tonë, me shpresën dhe dëshirën që cilido e lexon dhe e klikon, ta bëjë, sepse "periferike" nuk konsideron asnjë detaj të vogël të jetës sonë.

Periferi
  • Influencer asgjëje, edhe në Shqipëri

    E kush mund të injorojë shtëpinë e një blogere miliona ndjekësish si Ferragni? Në gjithë xhiron që Chiara bëri në shtëpi, nuk u pa për be as edhe një libër që rastësisht të ishte mbështetur në një divan, në një kënd librarie, në një pjesëzë kuzhine, në ballkon, në banjë. Asgjë.

  • Gjyshi im Hasan Dino dhe Dinejtë e Çamërisë dhe Pavarësisë

    Gjyshi im Hasan Dino, ishte dera dhe zemra e hapur për çamët e tjerë të shtypur e të vëzhguar nga regjimi, si kushërira e tij Xhemile Dino Vrioni, nëna e Jusuf Vrionit, e internuar në Katër rrugët e Shijakut. Vinin dhe e takonin Frashërllinj, Vrionas, zotërinj me kapelet e pluhurosura dhe zonja me peliçet e sëndukëve të kohëve të shkëlqimit, duke kujtuar me të Çamërinë...

  • Ç'nuk na tha Konica...

    Edhe për punën, nuk kanë ngurruar asnjëherë, të gjithë të ndricuarit tanë, të na nxisin, në një formë a një tjetër, në një moment a një tjetër, ata kërkuan që shqiptari t'i linte kafenetë e vetëpëlqimet, por të punonte. Ja përsëri Konica, që edhe atëherë po ta lexonim a ta dëgjonim, sot, e përgjithshmja, do të kishte ndryshim:

  • Gjasmemëshirues

    Eshtë e vërtetë që kur rrëzohen kullat e egove, të cilat kanë forma të ndryshme materiale e antiligjore, zhurma është e madhe, edhe dhimbja gjithashtu. Por nga ky rrëzim, nga ky shkatërrim i të jashtëligjshmes, ringrihen më pastër edhe ata që e bënë, por sidomos, përfitojnë brezat që vijnë.

  • Qirinj vetëndezës

    Eshtë puna më e lehtë, më e kollajtë të gjesh njerëz që kërkojnë të marrin me të mirë. Sot është e vështirë të gjesh njerëz që të jenë aq inteligjentë dhe aq të vërtetë, sa edhe kur të ta thonë realitetin në sy, sado i hidhur, të të vijë mirë. Këta, e kemi kuptuar, janë njerëzit që ndihmojnë në zhvillim e përmirësim.

  • Adela Muçollari, një perlë e rrallë në baletin tonë

    Mbrëmë, te Arturbina, u krijua një atmosferë e rrallë. Për nder të baletmaestros Agron Aliaj, në 85 vjetorin e lindjes së tij, u vu në skenë baleti Zhizel. Ndjenat që përmes skenës arrinin në plate, krijuan një masë transparente gëzimi dhe magjie, e cila qëndroi përgjatë gjithë kohës mes artistëve dhe neve, artëdashësve.

  • Pamjet primitive nga Bularati

    Në kohët kur qytetërimi kërkon të zbusë kufijtë, disa grekë, çuditshëm pasardhës të Aristotelit e të Sokratit, mbërthehen fort pas një pëlhure me viza të bardha e blu, pas një personazhi që në rininë e jetës së tij u vra pas një përleshje me forcat e rendit.

  • Ne, para frikës dhe pas saj

    Të mësuar me ndrydhje të gjatë diktature, ne shqiptarët, e kemi zhvilluar tepër instiktin ndaj frikës. Me intuitën tonë kuptojmë se deri ku sjellja apo fjala jonë mund të shndërrohet në kërcënim fizik. Nëse ne ndjehemi të lirë për t’u rebeluar, për të thënë atë që mendojmë pa frikë, pavarësisht sensit logjik apo jo, do të thotë se kuptojmë shpejt nëse rrezikojmë fizikisht apo jo për veprimet që kryejmë, apo fjalët që lëshojmë

  • Parajsa në portalet pirate

    Ka pak redaksi në Tiranë, drejtuesit e të cilave janë të vendosur të respektojnë kërkesat profesionale për plotësimin dhe verifikimin e një lajmi. Shpesh dëgjohen ngritje zëri, tension dhe kërkesa llogarie...

  • Pasqyra deformuese

    Shqiptarëve iu serviren me një ritëm marramendës histori në kufi të absurdeve: të gatuara me pak të vërteta, të përziera me ngjyrime partiake, të shartisura me fakte të deformuara dhe të gjithë bashkë jemi ende duke fërkuar sytë e duke u përpjekur të kuptojmë: Janë sytë tanë që nuk shohin mirë, apo përballë kemi një imazh të deformuar virtual. A është kjo fytyra jonë e vërtetë?

  • E vërteta na duhet neve, jo Taulant Ballës

    Përse në denoncimin e tij të parë për kërcënim, apo gjatë kalimit të informacionit ish-kryeministrit Berisha, Nuhu harroi të shkruante faktin e rëndë të presioneve me armë, sipas tij, të Taulant Ballës dhe kryebashkiakut të Krujës?
  • Aristoteli i mërzitur

    Nëse sot, virtualisht, do të mblidheshin në forume e simpoziume Sokrati, Platoni a Aristoteli, ata do të ishin tepër të mërzitur me ne njerëzit modernë e të pagdhendur në ndjenja e virtyre, si të kishim dalë nga guvat primitive të komunikimit.
  • Nëse Xhisiela nuk lihet vetëm...

    Xhisiela, vajza nga Fushë Kruja, e ka admiruar edhe ajo Rexhepin e saj, për 8 vite të gjata (dashuria është e verbër); e ka dashuruar djalin e pasur, ka pëlqyer stilin e tij kitsch e kriminal, pasi kriminale është propaganda e tij e armëve dhe drogës
  • “Antibiotiku” Prokurori

    Në spitalet tona publike ka mjekë e infermierë të mrekullueshëm, kanë cilësitë më të mira të një shqiptari të rrallë: pasionin, dashurinë për punën, përkushtimin, sakrificën, por janë të vetëm. A është e lehtë?
  • I keni vënë re njerëzit e punës?

    A keni rreth jush njerëz të përkushtuar dhe plot pasion në profesionin që kanë? A ndaloni një çast t'i vëzhgoni? Janë të përthithur nga ajo që bëjnë dhe gjithçka rreth e rrotull është e rëndësisë së dytë. Duken si fëmijë të mahnitur nga lodra e tyre
  • Ç'i bënë Kadaresë

    Eshtë gjallë edhe shkrimtari ynë i madh Ismail Kadare. Dhe vetëm nga një intervistë e Helena Kadaresë, e cila me sinqeritet tregon se çfarë i bënë ata njerëz, administratorë, që sot thonë se u dhemb Teatri...
  • Mësuesi nuk është si mjeshtri i divanit

    Mbaruan pushimet dhe tani e gjetëm kë të kryqëzojmë për pakënaqësitë: Nisi shkolla dhe mësuesit janë fajtorët nëse fëmijët tanë nuk janë të sjellshëm, nuk janë të urtë, nuk janë të dashur, nuk kënaqen, shëndoshen, dobësohen etj.
  • Të shpërndajmë të mirën apo të keqen?

    Të ndajmë të mirën apo të keqen? Kjo është çështja sot, kur rrjetet sociale na kanë sjellë kaq pranë, ngjitur, me një të klikuar, njerëz të kulturave e të formimeve të ndryshme nga qyteti ku jetojmë, vendi, e deri planeti Tokë.
  • Mënyrë e çuditshme t’i shprehim dashurinë Tiranës

    Në të vërtetë jo vetëm Tiranës. Gjithë Shqipërisë. Gjithmonë kam menduar se për gjërat dhe njerëzit që duam japim më të mirën tonë: i mirëmbajmë, kujdesemi, i zbukurojmë, i përmirësojmë, i kurojmë, i shërojmë.
  • Vështirë të bëhemi shenjtorë, të paktën qytetarë

    Më 4 shtator 2016 Papa Françesku shpalli shenjtore Nënë Terezën. Eshtë shënim në kalendar, që ndoshta mund të shndërrohet në një meditim, në një mundësi për t'u përmirësuar, pa qenë nevoja të jemi shenjtorë. Për mua, mendoj, mjafton të jemi qytetarë

Për lajme të tjera kërkoni në arkiv