Rajoni i Puljas në Itali duket se nuk heq dorë nga qëllimi i vjetër për ndërtimin e një ujësjellësi nga Shqipëria, pasi jugu është duke u përballur gjithnjë e më tepër me thatësirë. Ideja që dikur iu propozua ish-kryeministrit FatosNano për të çuar me tubacione në jug të Italisë burimin e “Syrit të Kaltër” të Delvinës, tashmë është më konkret. Presidenti i Pulias Michele Emiliano i ëshë rikthyer kësaj çështjeje pasi është rikthyer në detyrë.

Pulia e veprave të mëdha (që nuk i kundërvihet zhvillimit teknologjik) do të donte ‘të vinte bast’ për ujin, i cili është burimi që mungon më shumë në këtë zonë. Është shoqëria aksionare që administron shërbimin e integruar të ujit, Acquedotto Pugliese, e cila vë bast për një rrjet “shpëtimi” mes Pulias dhe Shqipërisë. Menaxhmenti po ngroh motorët ndërsa pret të kalojë nga propozimet në analizën e tabelave batimetrike, ato që tregojnë thellësinë e detit për të konkretizuar vijën që do të ndjekë. Ditët e fundit tema është rishfaqur edhe pas analizës së hartës së investimeve të nisura tashmë, vlera mbi një miliard. Prej vitit 2015, Michele Emiliano ka nisur një përplasje idesh me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama, mbi perspektivat e bashkëpunimit në frontin ujor, deri në letrën, e datës shtator 2022, për të eksploruar mundësinë e përshpejtimit të ndërtimit të një ujësjellësi midis brigjeve të Adriatikut. Emiliano, në fakt, sqaroi se Puglia dhe Aqp janë gati të “punojnë një studim fizibiliteti”.

“Shumë herë tema e infrastrukturës ujore Pulia-Shqipëri ka qenë në qendër të diskutimeve me Ramën. Kryeministri ka shfaqur interes për kryerjen e punës. Do të ishte ëndrra e jetës sime edhe sepse lëviz përgjatë vijës së ujit që është burimi i jetës dhe i marrëdhënieve të mira mes territoreve tona. Së fundi, nga ana e kostos ka teknika të reja, siç janë ujësjellësit detarë të mbajtur pezull (të cilët nuk qëndrojnë në shtratin e detit). Një metodë që ka avantazhin se është më pak e kushtueshme dhe e lehtë për t'u mirëmbajtur. Ne besojmë në të”, ka thënë së fundmi Emiliano –

Lëvizjet për përshpejtimin e studimeve kanë të bëjnë edhe me palën shqiptare, ku falë Confindustria Albania (e drejtuar nga puliani Sergio Fontana), zgjidhja për ndërtimin e investimit po verifikohet. Jo vetëm për aspektin teknik, por edhe mbi të gjitha për atë ekonomik.

“Në Shqipëri ka shumë interes për këtë ndërhyrje infrastrukturore – shpjegon Fontana – dhe dosja është në tryezën e kryeministrit Edi Rama. Objektivi është të përcaktohen konturet e fizibilitetit të investimit. Pulia, natyrisht, do të bëjë gjithçka për të arritur qëllimin. Do të ishte një mbështetje e vlefshme për bizneset dhe qytetarët”.

Një vështrim i parë çon në përcaktimin e planit të investimit një miliard euro. Pikat që do të lidhen, në fakt janë 200 kilometra larg njëra-tjetrës, nga të cilat 85 kilometra tubacione nëndetëse dhe 115 kilometra në tokë (30 kilometra në Itali dhe 85 në Shqipëri). Në Pulia pika e lidhjes do të jetë në rezervuarin Galugnano. Ndërsa në Shqipëri një nga tre opsionet në terren është ai i Gjirokastrës (Gjirokastër) me një tank me kokë në Karaburun. Linja batimetrike shënon edhe pikën më të thellë në 855 metra.

Karakteristikat teknike
Nga pikëpamja teknike po flasim për një normë rrjedhjeje prej 4-4.8 metra kub në sekondë (e barabartë me 150 milion metra kub në vit). Për të kuptuar rëndësinë, mjafton të krahasohet kjo rrjedhë me atë të strukturave tashmë ekzistuese. Ujësjellësi i Shqipërisë është i krahasueshëm me prurjen e Caposele. Por cili është përdorimi kryesor? Synimi është zhvendosja e burimeve ujore nga një vend i pasur, si Shqipëria, në një vend të varfër, si Pulia. Sidomos në Salento ku niveli i ujit është gjithnjë e më i kripur dhe më pak i përshtatshëm për t'u pirë.

Për më tepër, të qenit në gjendje të llogarisni në kontributin e ujit shqiptar do të kishte një ndikim jetik në mjedis (më pak tërheqje nga nëntoka do të thotë më pak stres për ekosistemin). Përparësitë, megjithatë, nuk do të ishin vetëm për Pulian. Krahas ndërtimit të infrastrukturës, e cila do të krijonte 8000 vende të reja pune (drejtpërdrejt dhe indirekte), do të kishte të ardhura nga pagesa e ujit të shitur dhe punimet kompensuese që do të përdoren për modernizimin e rrjetit të ujit./ Përshtati në shqip nga Corriere Shqiptarja.com 

Projekti i bërë gati nga italianët