SHKODER - Marjani nga Shkodra prej 9 vitesh vuan mungesën e dy duarve te tij. Ishte një aksident tragjik në punë ai i cili i mori të dy gjymtyrët duke kthyer çdo ditë të tijën një sfidë për të jetuar. Kjo është historia e trishtë e Marjan Grudës nga Shkodra, i cili nuk ka asnjë mundësi financiare për të blerë protezë.
Pavarësisht kërkesave të herë pas hershme, 39-vjeçarit askush nuk i është gjendur pranë, përveç babait të moshuar, ai i cili është dora dhe shoku i tij më i mirë, pasi e ndihmon në gjithçka.
M’i ka kap makineria të dyja duart. Instikti për të shpëtuar njërën më ka kapur edhe tjetrën. Babën e kam 78 vjeç. Ai nga gjëja më e vogël deri tek më e madhja të gjitha mi plotëson. E mira është me i bë unë hysmet e jo baba mua. Por kur të ndodh fatkeqësia të ndodh. Nuk ke çfarë të bësh”, shprehet Marjani.
Marjani rrëfen vështirësitë dhe vuajtjet me të cilat ai përballet çdo ditë për t’i siguruar vetes nevojat elementare.
“Unë nuk mund të bëj asnjë gjë vetë. Njeriu çdo gjë e bën me duar. Një gotë ujë. Larja e shpëlarja. Tualeti. Gjithçka. E ndjej veten si të lidhur”, tha 39-vjeçari.
I ndodhur në këto kushte ai bën thirrje gjithkujt që ka mundësi që ta ndihmojnë që të kthejë gjymtyrët e tij, pasi vetë ai nuk ka asnjë mundësi.
“Shpresoj të ketë njerëz të mirë që ta dëgjojnë këtë thirrje. Sa të kenë mundësi. Dëshira ime është me pas protezat, me marrë një gotë ujë e me hëngër bukë vetë. Mesa kam pyt unë, dy proteza kushtojnë tek 200 mijë euro. Me këtë pension që marr unë nuk mblidhen edhe 50-60 vjet pasi të vdes unë. Edhe sikur me u bë 100 vjeç. Sepse unë marr 100 euro pension”, shtoi Marjani.