Anton Preni është babai i tre fëmijëve Rajmondës, Ervisit dhe Xhensilës. I veshur me uniformë policie, Antoni në vitin 1999 punonte në komisariatin e Fushë-Krujës. Ai ishte një baba shembullor për fëmijët e tij dhe kishte një marrëdhënie të mirë me bashkëshorten Bardha.
Një ngjarje e rënde në familjen Preni ndodhi kur vëllai i Antonit, Roberti për arsye që ende mbeten të paqarta ekzekutoi shokun e tij të ngushtë, Shkëlqim Malokun në vitin 1999, me të cilin pati emigruar që herët në Gjermani, pas viteve 90. Roberti i bëri pritë në rrugë e më pas e qëlloi duke e lënë të vdekur. Ngjarja u bë publike edhe në media dhe Antoni i cili asokohe punonte në polici u trondit shumë.
Ai u detyrua ta linte punën pas krimit që kreu i vëllai. Policia arreston Robertin, për të kryer dënimin në burgun e Fushë-Krujës e më pas në Burgun e Fierit me 22-vite burg. Jeta vazhdoi dhe Antoni pasi dorëzoi detyrën në polici filloi punë në fabrikën e tullave si roje objekti. Më 4 gusht 2012 bashkëshortja e tij Bardha merr fëmijët për të shkuar në familjen e saj në Tiranë për të qëndruar dy ditë atje.
Me t’u kthyer një telefon bie mesditën e 6 gushtit dhe Bardha mëson se Antoni, bashkëshorti i saj nuk ishte pataqitur atë ditë në punë. Ditën e nxehtë të fillim gushtit askush nuk mësoi gjë për fatin e Antonit. Ai tashmë ishte zhdukur pa lënë gjurmë. Me një vëlla në burg për vrasjen që kreu dhe më pas me zhdukjen e mistershme të 56-vjeçarit, familja dyshon se e gjitha kjo lidhet me ngjarjen që ndoqi familjen e tyre. Me vrasjen që i vëllai i Antonit, Roberti kreu vite më parë.
Në studion e “Pa Gjurmë”, gruaja e tij, Bardha ka thënë se: “Dyshoj se zhdukja ka lidhje me vrasjen që kreu i vëllai. Policia thotë se është duke punuar. S’kemi patur asnjë informacion, askush nuk flet. Thonë vetëm “Pse e hëngri për vëllain e tij?”. Ai ishte shumë i rregulltë, në familje dhe me njerëzit e tij. Nuk e dimë nëse është i zhdukur, apo i vrarë. S’ka marrë asgjë me vete, vetëm 1 mijë lekë të vjetra dhe ka ikur me rrobat e punës. Që nga ajo ditë nuk e pa më njeri. Ne jemi të ngujuar, s'dalim dot se kemi frikë nga gjakmarrja."