Djali i saj ishte vetëm 1 vjeç e gjysëm kur Edlira mori vesh se ai ishte me autizëm. Në ato momente bota iu kthye përmbys, si një nënë e cila kishte ëndërruar më të mirat për djalin e saj. Ky term ishte shumë i padëgjuar për të dhe fjalët e para të mjekëve nuk donte ti besonte. E vetmja gjë që mund të bënte ishte të luftonte. Dhe pikërisht këtë bëri. Kur të tjerët i thanë se është e kotë që të lodhesh, Edlira hoqi dorë nga profesioni i saj për t'iu përkushtuar të birit, Drenit. Atë e gjejmë në studion e djalit të saj, i cili ka një talent të rrallë në pikturë.Përveç luftës me realitetin e hidhur të cilin e pranoi duke i bërë ballë çdo vështirësie, Edlira është në një luftë të përditshme me njerëzit, të cilët e diskriminojnë djalin e saj, dhe e kanë bërë atë të ndihet shumë keq.
Fatkeqësisht, akoma Drini diskriminohet dhe vazhdon diskriminimi në ambiente sociale e publike. Në lokale për shembull, doja ti blija një bidon ujë dhe një kamarier më ka thënë që nuk i shërbejmë ujë djalit tënd. Pse i kam thënë? Është autik, dhe unë jam ndjerë shumë keq.
Edlira Sallaku, e ëma e Drinit
Drini Sallaku duke pikturuar
E vetme dhe pa mbështetjen e të afërmve, Edlira nuk u mposht kurrë dhe vazhdon ende të investojë gjithçka për djalin e saj.Sot 20 vjet më vonë, Dreni , fëmija më autizëm për të cilin nënës së tij nuk i dhanë shpresa ka përparuar shumë dhe talenti i tij për pikturën i ka habitur të gjithë.Progresi i Drinit i ka habitur të gjithë. Pikturat e tij janë të ekspozuara në shumë galeri, e ai tashmë vazhdon shkollën në liceun artistik, pavarësisht skepticizmit të njerëzve që e rrethonin.
Edlira e vazhdon betejën e saj përballë kësaj shoqërie jo të emancipuar në këtë drejtim duke i bërë një thirrje të gjithëve që të pranojnë botën plot ngjyra të Drinit apo fëmijëve të tjerë me autizëm.Thirrja e saj shkon gjithashtu edhe për institucionet, puna e të cilëve është shumë e paktë krahasuar me nevojën e fëmijëve me autizëm.
20 vite sfidë, Edlira i ka shprehur në librin e saj “Progres sfida e autizmit”.Ashtu si çdo prind tjetër, Edlira bën thirrje që mbështetja për fëmijët me autizëm të jetë në çdo kohë.Sipas saj duhen ngritur strukutura të posaçme për përkujdesjen e fëmijëve me talent të veçantë si Drini.
Ëndrra më e madhe e Edlirës është që Drini të krijojë një familje dhe të vazhdojë të përparojë me pikturat e tij të cilat kritikët ia kanë krahasuar edhe me ato të Chagall apo Van Gogh.