I tërhequr prej vitesh nga jeta publike, Petraq Kolevica, një prej emrave më të mirë të arkitekturës shqiptare, u nda nga jeta sot në moshën 89-vjeçare...
Autor i një sërë projektesh me rëndësi si Blloku i banesave pas Bankës Kombëtare, Shtëpia e Oficerëve, bashkautor i ekspozitës “Shqipëria sot” si dhe në Muzeun Historik, Kolevica la gjurmë të vyera në arkitekturë edhe në vendlindjen e tij, Korçën. Në hyrje të qytetit projektoi ndërtesën e parë 7-katëshe në vend, si dhe bibliotekën “Thimi Mitko”...
I diskutuar për frymën moderne në projektet e tij, edhe mbi Kolevicën rënduan masat e rrepta të sistemit komunist që i ndaluan të ushtronte zanatin për vite me radhë... të cilat i rrëfen në librin e tij “Arkitektura dhe diktatura”.
Kritika e cilëson Kolevicën edhe si projektues të fjalës...
I apasionuar pas artit, në formimin e Kolevicës ndikuan mjeshtrit e pikturës si Vangjush Mio apo Vangjush Tushi. Gjithashtu, ai njihet edhe për kontributin e tij në letërsi, përmes përkthimeve, poezisë por edhe romaneve...
Që në vitin ’60 botoi nga rusishtja vëllimin “Demoni” të Lermontovit, ndërsa në ’86-ën i solli lexuesit vendas “Poezi gjermane dhe austriake”.
Me “Këngë nga koha e keqe” do të niste pas regjimit botimin e vëllimeve të tij poetike, duke krijuar një lidhje të pandarë me vargjet, të cilat një dekadë më parë do t’i përmblidhte në “Të korrat e vona”.
Kolevica, njihet gjithashtu për miqësinë e tij me Mitrush Kutelin dhe Lasgush Poradecin, të cilëve do t’u dedikonte nga një libër…
