Na turpëruat, faqezinj!

Na turpëruat, faqezinj!

Dje në PD

Në shfaqjen e dhimbshme që dhanë demokratët tanë më 8 janar nuk kishte asgjë të re. Ishte i njëjti skenar filmi i parë shumë herë gjatë 30 viteve të fundit, me të njëjtët protagonistë, autorë dhe aktorë. Kryeautori dhe kryeaktori Sali Berisha. Është shkruar e folur aq shumë për këtë njeri gjatë muajve të fundit, saqë të duket e tepërt të marrësh mundimin e të ulesh e të shkruar sërish.

Në DITA mendimi ynë ka qenë bindshëm i pandryshueshëm: Berisha është edhe 30 vite më pas po ai që u shfaq në krye të turmave të çakërdisura 30 vite më parë kur i vuri zjarrin Shqipërisë në emër të demokracisë. Madje është po ai i para vitit 1990 që si një ish-komunist fanatik ka shkaktuar mjaft fatkeqësi dhe drama njerëzore ndaj shqiptarëve të ndershëm.

Tjetërkund e kam fjalën. Pasi u ka shkaktuar shqiptarëve aq shumë gjëma gjatë këtyre tri dekadave, disa tutkunë pandehën (ose u thanë të deklaronin publikisht) se Berisha ka ndryshuar, është reformuar dhe kërkon të rithemelojë Partinë e vërtetë demokratike. Dhe se vetëm ai është Mesia që ringjall opozitën e vdekur shqiptare! E kjo ndodhi pikërisht pasi Berisha u fut familjarisht në listën e zezë të Shteteve të Bashkuara. Këta tutkunë të pështirë dhe të superpaguar që shfaqen përnatë në ekrane janë ca politikanë idiotë të tipit Flamur Noka e Paloka, Tritan Shehu, Ristani e Albana Vokshi, ca analistë të tipit Çim Peka, Nesho, Bushati, njëfarë ish-kandidati për president me mbiemrin Hoxha e të tjerë që të vjen ndot kur i dëgjon si flasin e arsyetojnë, pasi e kanë zhvlerësuar aq shumë emrin dhe misionin fisnik të gazetarisë së vërtetë.

Kujt kërkoni t’i hidhni hi syve, more tutkunë? Logjikë më idiote nuk mund ta gjesh në faqen e dheut. Dhe na hiqeni për të mençur!

Këta muajt e fundit këta tutkunë janë ngjirur se Berisha ka ndryshuar dhe do ndryshojë fatet e Shqipërisë, pikërisht pasi u shpall familjarisht non grata nga Amerika! Na turpëruat faqe botës, faqezinj! Na turpëruar si shqiptarë! Sepse ata që shpërfaqën tragjikomedinë e 8 janarit, në fund të fundit, janë shqiptarë! E them këtë jo vetëm për atë turmë pa tru që mësynte muret, dritaret dhe zyrat e Partisë Demokratike të klonuar nga Berisha. E them edhe për ju gjoja kolegë “analistë e panelistë” të përnatshëm të ekraneve. E patë më 8 janar? Ai është vizioni i Berishës, të pandryshueshmit që ka planifikuar gjëma të tjera për Shqipërinë, po u la të livadhisë paskëtaj…

Më kujtohet një fragment nga gazetari i shquar amerikan Peter Lucas, ku flet për një takim që ka patur në Presidencë në zyrën e Sali Berishës një ditë tetori të vitit 1996. Ishin mbajtur zgjedhjet e dhunuara të 26 majit të atij viti dhe Berisha ishte vënë nën një rrebesh kritikash si për manipulimin e zgjedhjeve, ashtu dhe për dhunën e përdorur.

Ja si e përshkruan Peter Lucas këtë takim në mesnatë me Berishën:

“Atë natë Berisha dukej se ende ishte nën dhimbjen e shkaktuar nga qëndrimi i shtypit europian dhe amerikan, i cili vinte në dukje se zgjedhjet e 26 majit ishin të pandershme dhe, pasqyronte shtypjen prej Berishës të demonstruesve socialistë dhe arrestimit të tyre pak para zgjedhjeve. Vëzhguesit perëndimorë të zgjedhjeve, ashtu si dhe vëzhguesit e OSBE-së, kritikuan procesin duke  i cilësuar pjesërisht të parregullta.

 

Zgjedhjet ishin gjithçka për të cilën Berisha donte të fliste. Na porositi kafe dhe raki dhe u ula me të në një dhomë ngjitur me zyrën e tij, duke marrë shënime tërbueshëm. Ishim vetëm dhe ai filloi të performonte çka mund ta përshkruaj vetëm si monolog kundër komunistëve.

“Zgjedhjet patën disa komplikacione, por qenë të ndershme e të hapura. Fëmija i demokracisë u lind. Është i shëndetshëm dhe do të rrojë gjatë,” tha ai. Heshti për një çast dhe pa nga gota e tij bosh. Pat folur anglisht dhe shtoi: “Tani na duhet të konsolidojmë demokracinë në Shqipëri sepse…” Pastaj duke e kthyer në frëngjisht shtoi: “Après moi, le deluge!”( Pas meje, u bëftë qameti!).

E ngrita kokën nga shënimet. “Çfarë?” pyeta për të qenë i sigurt në atë që tha.

“Après moi, le deluge”.

Kiameti erdhi, pa e pritur që ai të largohej…”

***

8 janari, sa është përsëritje e shfaqjeve të dhunave dhe fatkeqësive të kaluara, është prelud i dramave të reja që po përgatiten në atë seli apo rrotull saj. Dhe kjo ndodh në vitin 2022. E patë? Papritmas dhuna e së shtunës në Tiranë doli si kryelajm i keq në faqet e shtypit dhe mediave ndërkombëtare. Si në 1996, 97, 98, si më 21 janar kur u vranë njerëz në bulevard nga regjimi i Berishës, apo kur ndodhi Gërdeci…

Na turpëruat, faqezinj! Shqiptarët e duan demokracinë, por nuk janë anëtarë të PD-së. Mos i merrni për budallenj këta shqiptarë të vuajtur!/ DITA

K.T./Shqiptarja.com
Komento

KUJDES! Nuk do të publikohen komente që përmbajnë fjalë të pista, ofendime personale apo etiketime mbi baza fetare, krahinore, seksuale apo që shpërndajnë urrejtje. Në rast shkelje të rëndë të etikës, moderatorët e portalit mund të vendosin të bllokojnë autorin e komentit, të cilit do t'i ndalohet nga ai moment të komentojë te Shqiptarja.com

Komente

  • kureshtari: 10/01/2022 15:27

    Nje plak i cmendur po cmend gjithe vendin.Mos kujtoni e se ben nga budallalleku jo,ai di cben dhe me ke e ben,Sa te kete fryme ai njeri vetem dhune dhe urrejtje do te ngjalle ,se i tille eshte lindur dhe i tille do te shuhet.Diktatoret jane njelloj edhe gomeret te gjithe buzebardh jane

    Përgjigju
  • Sondazhi i ditës:
    27 Nëntor, 11:43

    Si e vlerësoni vendimin e GJKKO që liroi Berishën nga arresti shtëpiak?



×

Lajmi i fundit

Ja pse 'lirimi' i Sali Berishës i gëzoi të gjithë

Ja pse 'lirimi' i Sali Berishës i gëzoi të gjithë