Kjo është historia e një nëne nga Lushnja, Liliana Kuqi që sot vuan mungesën e djalit dhe divorcin nga bashkëshorti. U martua fare e re në vitin 1988 në moshën 18-vjeçare dhe brenda një viti lindi djalin me emrin Ervis. Derisa djali arriti në moshën e adoleshencës familja Sotiri bënte një jetë normale dhe punonin për të siguruar të mirat materiale për familjen që kishin krijuar. Kur djali ishte 16-vjeç, ata si shumica e shqiptarëve emigruan në Greqi.
Teksa po mundoheshin të krijonin një jetë të re jashtë kufijve të Shqipërisë, kryefamiljari i familjes Sotiri fillon alkoolin. Këtu nisën debatet e para në familje teksa djali shpesh debatonte me të atin për këtë çështje. Gjithsesi kjo nuk e dëmtoi marrëdhënien e tyre pavarësisht problemeve të vogla që lindën. Kur ishte 19 vjeç, Ervisi njihet në Shqipëri me një vajzë nga Libofsha e Fierit, Lorena Stasa kur edhe fejohen, në vitin 2008 pavarësisht jo dëshirës së Lilianës nga mosha e vogël që ata kishin për të marrë këtë vendim. Vendosën të jetonin në Greqi.
Nga ky moment nisën konfliktet e para që do të vazhdonin deri në ndarjen përfundimtare të nënës me djalin e saj. Dhunë fizike dhe psikologjike, grindje me të atin, nëna sot mes lotësh vuan largimin nga djali. Me një familje të ndarë, pasi bashkëshorti e akuzon se djalin nuk e kanë bashkë, sot Liliana është e divorcuar me bashkëshortin.
Viti 2010 do të jetë nisja e një vuajtje më të madhe. Ajo e kujton djalin e saj vetëm me imazhin e 8 viteve më parë. Zemra e nënës rreh fort ndërsa bën thirrje për ndihmë, pasi nuk ka asnjë informacuion për vendodhjen e Ervisit. Ajo sot është e vetme…
Ora 19:24/ Mamaja e Ervisit në ‘Pa Gjurmë’: U ndava me burrin, nusja më tha do të t’a këpus kokën si zog…
Mamaja e Ervis Kuqit, Liliana, ka treguar në studion e ‘Pa gjurmë’, debatet e vazhdueshme me nusen e djalit, që çuan në ndarjen e tyre.
Liliana Kuqi:Ajo po njësoj, s’punonte vetëm rrinte. Më tha kam ardhur për qejf. E merrte e përzente e sillte prapë. Një natë ziheshin të dy, thashë të mos ndërhyj, shikoj ikën djali në mes të natës, ora 2. Çohem, vij vërdallë. I bie derës ajo bënte sikur flinte. Kishte hequr florinjtë, nëpër komodina. Donte të ndahej nga ne. Ai thoshte më vjen turp. E kërkuam 6 orë nëpër qytet. E gjetëm në orën 9 e mëngjesit, në periferi duke qarë në makinë. Më tha s’kam gjë. Vajtëm në shtëpi, më tha nuk e dua, do e çoj tek prindërit. Por nuk u nda. Aty debatet ishin të njëpasnjëshme. Zgjatën nja dy muaj këto debate. U ndamë, jetuam veçmas. Qendruam në Greqi, ne ikëm u larguam prej tij. Ai na përndiqte, s’na linte rehat. Donte të na shtypte me makinë. E bënte sepse policia greke më tha që djali juaj pi kokainë. Me ato sjellje që ai bënte dukej si ishte. Ata vunë dorë mbi mua, dhe u dogj makina. Burri bëri burg me akuzën se dogji makinën e djalit. Unë s’dija gjë se s’isha në Greqi. Djali thotë ai e ka bërë.
Vijon…