Është vlerësuar se pothuajse një në dhjetë fëmijë do të belbëzojë në një fazë të fëmijërisë. Belbëzimi , ose çrregullimi i rrjedhës së të folurit në fëmijëri. Njerëzit që belbëzojnë e dinë se çfarë duan të thonë, por e kanë të vështirë ta shprehin atë. Belbëzimi vjen në forma të ndryshme: fëmijët mund të përsërisin ose zgjasin një fjalë, rrokje ose bashkëtingëllore ose zanore, ose të ndalojnë gjatë të folurit sepse kanë arritur një fjalë ose tingull të vështirë.
Megjithatë, fenomeni konsiderohet normal për fëmijët e vegjël, kur aftësia e tyre për të folur ende nuk është zhvilluar. Ndonjëherë, ajo vazhdon të vuajë në moshë madhore, duke ndikuar në vetëvlerësimin dhe ndërveprimin me njerëzit e tjerë.
Kur duhet të shqetësoheni?
- Ajo zgjat më shumë se gjashtë muaj.
- Ajo bëhet më e shpeshtë ose vazhdon me rritjen e fëmijës.
- Shfaqet me shtrëngim të muskujve ose vështirësi të dukshme në të folur.
- Shkakton ankth ose probleme emocionale, si frika ose shmangia e situatave ku kërkohet të folurit.
Këshilla të dobishme
- Dëgjoni me kujdes fëmijën dhe mbani kontaktin me sy.
- Prisni derisa të përfundojë fjalën dhe mos ndërhyni për ta përfunduar fjalinë ose mendimin e tij.
- Flisni ngadalë dhe pa nxitim. Në këtë mënyrë fëmija do të ndjekë përmirësimin e belbëzimit.
- Inkurajoni të gjithë në familjen tuaj që të jenë dëgjues të mirë dhe të flasin me radhë, po ashtu edhe ju.
- Krijoni një atmosferë të relaksuar dhe të qetë në shtëpi ku fëmija do të ndihet rehat duke u shprehur lirshëm.
- Mos u fokusoni në belbëzimin e fëmijës suaj.
- Mos e ekspozoni fëmijën tuaj ndaj situatave që krijojnë një ndjenjë të urgjencës, presionit ose nevojës për të nxituar, ose që kërkojnë që fëmija juaj të flasë para të tjerëve.
- Ofroni lëvdata në vend të kritikave.
- Pranojeni fëmijën tuaj ashtu siç është.
