TIRANE- Pa Gjurmë sjell sot apelin e trishtë të një nëne e cila prej 41 vitesh kërkon djalin e saj. Ajo ishte vetëm 19-vjeç kur humbi kontaktet me djalin e saj, të cilin e kishte dërguar në jetimore pasi duke qenë një nënë e vetme, nuk mund ta ushqente djalin e saj.
I fejuari i saj e kishte braktisur në momentin kur kishte marrë vesh që kishte marrë vesh se ajo ishte shtatzënë. Nëna e Rudinit rrëfen mes lotësh, në një lidhje telefonike për Pa Gjurmë, se nuk ka marrë asnjë lajm për djalin që kur ai ishte 4 vjeç. Ajo kujton se punonjësja e shtëpisë së fëmijës i kishte dhënë lajmin se djali i saj ka vdekur. Por ajo nuk e besoi kurrë dhe sot ka një shpresë se djali i saj jeton ende.
"Nuk kam marrë asnjë lloj detaji për djalin. Më kanë thënë vetëm mos hajde më.Vajta me një shoqen time të ngushtë. Portierja më tha Rudini ka vdekur. Më tha djali jot ka vdekur. Nuk e di pastaj si shkovë në shtëpi. Nuk e di kush më çoi në shtëpi. Kisha dy javë pa e takuar djalin. Ai më kuptonte sa shkoja dhe më thërriste mami, mami. Ishte një fëmijë i mrekullueshëm. Të tre fëmijët i kam në një ditëlindjen me 14 Dhjetor. Edhe djali kur bëjmë ditëlindjen më thotë kjo është për Rudinin. Dua vetëm të dijë që Rudini jeton. Nuk dua të di asgjë tjetër", tregon nëna.
Motra e saj tregon se pasi u nda nga i fejuari familja e përzuri nga shtëpia, dhe ajo u strehua në një qendër sociale në Durrës. Qëndroi atje për disa kohë derisa daja i saj bindi babanë e saj që ta pranonte në shtëpi vajzën, ndërsa djalin e dërguan në shtëpinë e fëmijës.
"Motra ime që në moshën 19 vjeçare pasi humbi djalin e saj ka pësuar një gjendje të rëndë. Thotë që nuk do asgjë vetëm ta shohë mirë djalin e saj. Ka pësuar edhe një vdekje klinike. I ikën goja dhe syri. E mban mendjen vetëm te djali i saj Rudini. Ka dy fëmijë të mrekullueshëm. Por ka një vend bosh në zemrën e saj. Shumë e gënjejnë pasi unë jam e bindur që djali i saj është gjallë dhe është mirë. Motra ime ka qenë në shkollë në Durrës. Atje u dashurua me atë zotërin që nuk dua t'ia përmend emrin. Ky hynte dhe dilte në shtëpinë tonë. U prezantua në fshat si i fejuari i motrës time. Kur motra ngeli shtatzënë e braktisi. Nuk e kërkoi më të dashurën e vet dhe fëmijën e vet. E dinte që ajo ishte shtatzënë. E përzunë nga shtëpia. Si përfundim e mori daja im. Dajën e kam pasur në Ishëm. Kur motra lindi çunin daja e çoi në Durrës. E mbajti fëmijën vetë. I vendosi djalit emrin Rudin. Ne shkonim e vizitonim. E la babai im. Iu mbush mendja që të vinte motra në shtëpi. E la djalin pa të drejtë birësimi. E ka kërkuar dy vite pas. Herën e fundit i kanë thënë që djali ka vdekur. Deri në moshën 4-vjeç e thanë që e ka takuar. Ajo është shumë e bindur që djali i saj është shëndet mirë. Ajo jeton vetëm për Rudinin", tregon tezja e Rudinit.