Kur Suedia dhe Finlanda deklaruan synimin e tyre për t'u bashkuar me NATO-n majin e kaluar, kjo u pa nga shumë njerëz si një goditje për Rusinë dhe dëshmi e një ndryshimi në boshtin evropian. Historikisht, të dyja vendet ishin zotuar për mos-angazhim me NATO-n si një mënyrë për të shmangur provokimin e Moskës. Pushtimi i Ukrainës e ndryshoi këtë.

Si Finlanda ashtu edhe Suedia së bashku me shumicën dërrmuese të aleatëve të NATO-s dëshirojnë t'i shohin vendet zyrtarisht t'i bashkohen aleancës në një samit të NATO-s më 11 korrik. Megjithatë, një pengesë e rëndësishme qëndron në rrugën që kjo të bëhet realitet.

Turqia nuk është i vetmi komb që bllokon lëvizjen. Hungaria gjithashtu ka dështuar të ratifikojë pranimin e nordikëve, gjë që turbullon më tej ujërat. Megjithatë, të pasurit Turqinë në krah, konsiderohet si prioritet për Rusinë.

Fatkeqësisht për bandën pro-NATO-s, zyrtarët perëndimorë janë gjithnjë e më pesimistë se Turqia do të ndryshojë qëndrim.

Zyrtarisht, presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan kundërshton anëtarësimin e Suedisë dhe Finlandës për ato që ai pretendon se janë arsye sigurie. Turqia pretendon se të dy vendet, edhe pse veçanërisht Suedia, po strehojnë militantë nga Partia e ndaluar e Punëtorëve të Kurdistanit (PKK), një grup i caktuar terrorist në Turqi, Suedi, Shtetet e Bashkuara dhe Evropë. Erdogan thotë se do të donte që këta individë të ekstradoheshin por Suedia e ka bërë të qartë se kjo nuk do të ndodhë.