Me deklaratat si "Artet janë bota" dhe thirrjet si "Viva Parashqevi, viva" , edhe pse ishin krejt simbolike, treguan se në një kohë kur gjithçka dukej e zymtë, një zë dhe fytyrë e bukur, e lirë si zog, e shpenguar dhe në qendër të vëmendjes, ishin një nevojë për shpëtim.
