Kurrë më, fraza e shqiptuar shpesh pas krimeve kundër njerëzimit, në praktikë, pothuajse kurrë nuk do të thotë kurrë më. Skenat e pështira të varreve masive dhe civilëve të vrarë në Ukrainë këtë fundjavë, të zbuluara nga tërheqja e trupave ruse nga Kievi, po e kthejnë botën përsëri në disa nga fyerjet më mizore të njerëzimit.
Të dielën CNN zbuloi të paktën 20 të vdekur në çanta trupash të grumbulluara në një varr masiv në qytetin e Bucha, në veriperëndim të kryeqytetit. Banorët thanë se rreth 150 njerëz janë varrosur atje, ndërsa kryebashkiaku kishte thënë në komentet publike një ditë më parë se mund të jenë deri në 300 viktima të varrosura atje.
Skenat shkatërruese pasuan shfaqjen e imazheve të kapura nga Agence France-Presse në të njëjtin qytet që tregonin trupat e të paktën 20 burrave civilë të rreshtuar në një rrugë të vetme. Disa ishin me fytyrë poshtë. Të tjerët u rrëzuan në shpinë, me gojë hapur nga tmerri. Duart e një njeriu ishin të lidhura pas shpine. Një tjetër shtrihej vetëm, pranë biçikletës së tij në një breg me bar. Rusia, duke u përballur me një neveri globale, ka akuzuar Ukrainën për falsifikim të skenave të tmerrshme.
Ndoshta ka një shans të vogël që pamjet e tilla të tmerrshme të bëhen emblematike të një pike kthese në luftë duke katalizuar veprime më të fuqishme perëndimore dhe një angazhim të ri diplomatik që mund ta kthejë valën e konfliktit më tej kundër Rusisë.
Por e vetmja mënyrë e imagjinueshme që civilët ukrainas mund të bëhen të sigurt është nëse forcat perëndimore ndërhyjnë në konflikt ose presidenti rus Vladimir Putin e anulon papritur sulmin e tij.
Asnjëra nuk ka gjasa të ndodhë -- jo vetëm sepse Perëndimi ka vendosur kufizime në veprimet e veta për të shmangur një konflikt të drejtpërdrejtë me Moskën e armatosur me armë bërthamore. Dhe lideri rus i ka parë gjithmonë jetët e civilëve në rrugën e tij si të lira.
Megjithatë, dëshmitë e mizorive nënvizojnë një kuptim tragjik se një e keqe e tillë nuk është thjesht trashëgimia historike e luftërave të së shkuarës së gjatë.
Do t'i detyrojë udhëheqësit dhe qytetarët të pyesin të njëjtën dilemë morale me të cilën u përballën gjeneratat e mëparshme kryesisht në retrospektivë: pse nuk u bë më shumë për të shpëtuar të pafajshmit nga një tmerr i tillë?
Trupat e pajetë të civilëve, të vrarë me sa duket në stilin e ekzekutimit, të mbushura me mbeturina në rrugët e Bucha sollën komente tronditëse nga liderët botërorë.
Por skenat e tmerrshme nuk duhet të tronditin askënd që është i njohur me taktikat brutale të Putinit dhe realitetin e një lufte të pashpirt tokësore.
Në vend të kësaj, ato janë rezultati pothuajse i pashmangshëm i një pushtimi të egër dhe të paligjshëm të një kombi sovran, një reagim i ashpër nga një ushtri e goditur ruse që nuk priste shumë luftë, dhe doktrinat e frikshme të Kremlinit që bënë masakër në Çeçeni dhe Siri, si një mënyrë lufte totale e viteve 1940 zhvillohet 20 vjet në shekullin e 21-të.
Ato burojnë nga të njëjtat impulse mizore si bombardimet e qyteteve dhe spitaleve, blloqeve të apartamenteve dhe strehimoreve të sulmeve ajrore nga forcat ruse në një operacion që për pjesën më të madhe të botës duket si një përpjekje për të fshirë Ukrainën nga harta.
Një javë më parë, Joe Biden tha se mizoritë e dukshme të Putinit nënkuptonin se ai ishte një "kasap" që nuk duhej të qëndronte në pushtet. Tani gafa e supozuar e tij duket më pak një lapsus verbal për ndryshimin e regjimit, të cilin SHBA thotë se nuk do ta iniciojë, sesa një gjykim parashikues moral.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky bëri thirrjen e tij të fundit, më të zjarrtë për më shumë veprime për të shpëtuar popullin e tij pasi tmerri në Bucha tronditi botën.
Deklarata prekëse e Zelensky në një adresë video ishte një variant i refrenit të njohur -- pas mizorive nga Siria, Kamboxhia, Ruanda deri në Bosnje gjatë 50 viteve të fundit dhe që daton më tej që nga Holokausti nazist -- se një çnjerëzim i tillë nuk duhet të lejohet kurrë mbretërimi i lirë përsëri.
Megjithatë, ky konflikt në Ukrainë është i ndjeshëm ndaj të njëjtave paralajmërime dhe kufizimeve në veprimin global për të mbrojtur civilët nga tiranët si shumë të tjerë -- duke përfshirë shtypjen aktuale të Kinës ndaj myslimanëve ujgurë ose gjenocidin e fundit të Mianmarit kundër Rohingya-ve.
Perëndimit thjesht i mungon vullneti politik, angazhimi i gjithanshëm ushtarak, fuqia ligjore ndërkombëtare
Analizë nga Stephen Collinson, CNN; Përshtati në shqip Shqiptarja.com