Doda: Statuti i PD s'parashikon
largimin e kreut nëse humb zgjedhjet

TIRANE- Deputetja e Partisë Demokratike Mesila Doda e ftuar në emisionin “5 Pyetjet nga Babaramo” ka shfaqur pakënaqësitë e saj ndaj disa zhvillimeve të fundit në forcën politike ku ajo bën pjesë. E këtu Doda e ka fjalën te disa rregulla të pareflektuara në statut, si për shembull largimi i kryetarit të partisë nëse humbet zgjedhjet, apo edhe zgjedhja e kryetarit sipas parimit “një anëtar-një vote” nuk janë të sanksionuara në statutin e Partisë Demokratike.
 
Doda po ashtu ka folur edhe mbi projektligjin e depozituar pak ditë më parë në Kuvend për hapjen e dosjeve dhe Lustracionin.

Deputetja e Partisë Demokratike Mesila Doda thotë se shoqëria shqiptare duhet të përballet më të kaluarën dhe të mund të shohë dosjet e së kaluarës.

Sot është 8 dhjetori, ju kam ftuar si një prej deputetëve që kanë qenë pjesëtar i lëvizjes studentore që u kurorëzua me rrëzimin e bustit të diktatorit Enver Hoxha. Ajo që më bëri përshtypje në festimet e sotme ishin palët e ndara, përse kjo ndarje?
Më bëni të kuptoj që e njihni shumë mirë psikologjinë e viteve ‘90 ku ka pasur një lloj divizioni mes pjesës së profesorëve dhe studentëve, megjithëse të dyja palët arritën të bënin atë ndryshim të madh. Gjithsesi, nuk ishte thjesht çështja, ndoshta ashtu ishte konceptuar si aktivitet. Ky ishte një aktivitet i cili ishte projektuar disa ditë më parë kur menduam që do duhej të vazhdonim me aksionin për ligjin e Lustracionit, ligjin e hapjes së dosjeve dhe kjo si një mënyrë shumë e mirë për të festuar 8 Dhjetorin duke bërë diçka konkrete. Është bërë e udhës që thuajse të trajtohen si disa lloje veteranësh dhjetoristë. Në të vërtetë nuk është kështu, janë 40-vjeçarë, janë njerëz që janë shumë aktivë, njerëz idealistë që nuk kanë marrë thuajse asgjë nga skena politike. Kanë ecur kanë vazhduar me punët e tyre, ndaj ky është një moment shumë i veçantë. Është moment i veçantë.
 
Ju pyeta për një lloj ndarje sepse mbaj mend nga ndarjet profesor-pedagog sepse marrëdhëniet mes këtyre nuk kanë qenë gjithnjë të mira…
Gjithmonë ka pasur një lloj tendence për t’iu mbivendosur palës tjetër, sigurisht ata kishin më shumë eksperiencë se ne e njihnin më mirë se ne se çfarë do të thotë sistemi i ri që do ndërtohej. Ne ishim shumë më tepër idealistë, dinim që nuk pranonim atë sistem por nuk ishim mësuar se çfarë do të thotë të lëvizje kuliset e pushtetit, gjë të cilën ata që ishin më të rritur sigurisht që e njihnin shumë më mirë.
 
Kjo lloj diference u vu re dhe tek greva e urisë. Kam përshtypjen se të rrallë ishin ata pedagogë që iu mbështetën madje kishte dhe pedagogë që ishin kundër grevës.
Ka pasur edhe pedagogë që ishin brenda në grevë, që nuk kanë qenë personazhe politikë. Unë vazhdoj t’i mbetem asaj që kam thënë dy vjet më parë kur jam pyetur për këtë çështje, që ka patur një hezitim nga ana e Partisë Demokratike dhe nuk ishin ato që mund të merrnin vendimin për grevën e urisë. Tek e fundit mos mendoni që jeta e 700 e ca studentëve mund të llogaritet nga një grusht të rriturish sikur duhet të jetë një faktor numerik, pra ishte përgjegjësi e madhe, kjo ishte një vendim i joni. Partia Demokratike nuk ishte që net ë futeshim në grevë urie, por më vonë na mbështeti sepse të gjithë njerëzit që erdhën ishin në mbështetje. Shumë shpesh e dëgjoj që tentohet të bëhet sikur ishin kundër, ju lanë vetëm. Jo nuk na lanë vetëm. Tani t’i themi gjërat me emrin që kanë. Ai ishte një vendim i joni, nuk ishte një vendim që e mori PD, apo e donte PD. Pas vendimit të studentëve e respektoi dhe i erdhi pas.
 
Mendoni se ka një përsëritje të historisë? LANÇ dhe Konferenca e Pezës si akt politik ishin gjithëpërfshirëse, a mendoni se siç veproi Partia e Punës që e përvetësoi LANÇ, të njëjtën gjë bëri dhe PD që lëvizjen studentore po e përvetëson?
Nuk besoj. Nuk besoj sepse lëvizja studentore është shumë e madhe. Tani ne e dimë që ka pasur studentë dhe sot janë në forca të tjera politike. Ishte ajo lëvizje e cila e polli PD, e solli në jetë PD-në dhe solli mbi të gjitha ndryshimin e sistemit. Pastaj studentët kanë bërë zgjedhjet e veta. Nuk parapëlqej të them se sot janë rreshtuar dhe ata që nderojnë figurat e të kaluarës, nderimi i fundit i Vito Kapos ishte një prej atyre gurëve të cilat, duke konsideruar gjithçka ka ndodhur në gjithë këto vite, qysh nga 29 nëntori kur kemi ngritjen për herë të parë të Enver Hoxhës më pas me Kongresin e Përmetit….
 
Pse çuditeni që u dekorua Vito Kapo kur në media dolën fotografi me antikomunistin më të madh, zotin Berisha?
Më pas me veteranët të cilët i vënë shallet e kuq ministrave të kësaj qeverie, deputetëve të kësaj qeverie. Pra kemi një evenimentesh që kanë ndodhur përgjatë kësaj kohe që nuk mundet të mos na lënë të gjithëve të kuptojmë që këtu ka një qartësi veprimesh për të rideologjizuar të majtën në bazë të këtyre figurave. E ndaj shumë shqetësimin tuaj po kjo nuk është një pyetje që duhet të më bëni mua, bëjani zotit Berisha. Aktiviteti i tij si mjek apo politikan, nuk ka asnjë lidhje me këtë çështje që po flasim po le të mos devijojmë dhe të mos ndryshojmë objektivin. Berisha përgjigjet vetë për veprimet e tij. Unë jam këtu që t’iu them që figura të tilla të së kaluarës, si ajo e Enver Hoxhës apo nderimi i këtyre lloj personazheve nuk bëjnë asgjë tjetër përveçse i kujtojnë shqiptarëve që këtu ka nevojë për një frymë tjetër për një frymë vërtetësie. Pra sot unë kam ndjekur një nga kolegët e mi Mark Markun apo zotin Oketa të cilët edhe pse nuk janë në Parlament janë mjaft aktivë në skenën politike dhe përsëritën se nëse këto dosje do hapeshin dhe procesi e dekomunistizimit, jo vetëm hapja e dosjeve si veprimtari që duhet të kishte filluar dhe mbaruar.
 
Gjithnjë është luajtur politikisht me to dhe nuk e kemi marrë vesh se kush ka qenë çfarë?
U tha që nëse kjo do të ishte një procedurë që do të ishte kryer tashmë në Shqipëri edhe e ardhmja do kishte qenë ndryshe. Një popull që nuk reflekton mbi të kaluarën e vet, nuk e di tek e fundit të kaluarën e vet, nuk di dhe të kaluarën e atyre që e drejtojnë në gjithë pjesën vendimmarrëse, në administratë nuk ka asnjë shans të shkojë përpara. Janë persona që mund të kenë një mentalitet problematik në vendimmarrjen e sotme.
 
Kryeministri Rama u shpreh për deklaratat e sotme të Bashës dhe Berishës, se deklaratat e tyre janë si të Enverit me Ramizin për Luftën Nacional Çlirimtare. Ju si iu duket?
Për të thënë të drejtën Rama batutat i ka të tijat. Nuk di se kush personazh është vetë zoti Rama. Që t’iu them që me ngjan me deklaratat e zotit Pali Miska dhe mund t’i afrohej të vërtetës. Unë i kam thënë zotit Rama dhe në Parlament dhe kur e kam parë në këto lloj evenimentesh që edhe komunist edhe anti-komunsit edhe dhjetorist dhe Enverist zoti Rama nuk bëhet dot. Nëse i kthehemi se çfarë ka bërë gjatë këtij një viti, ajo se çfarë ka bërë ka qenë një ushqim që i ka dhënë këtij ekstremi ideologjik të forcës së tij. Është një lloj ekstremi psikologjik ajo që ka ardhur nga ana e Partisë Komuniste, i ka bërë të vetëndjerë i ka bërë të sigurtë, i ka bërë që të ndihen në pushtet në një farë mënyre dhe jo vetëm. Ka arritur që të ringjallë një frymë kaq të madhe kundërshtie tek njerëzit si pasojë e një shtypjeje që nuk mund të vij nga një njeri i cili është lider demokratik. Kjo vjen nga një person i cili ka një mendësi nga e kaluara.
 
Aksionet e tij më të fundit kanë qenë veprime për të detyruar ata që vjedhin energjinë që ta paguajnë dhe duke shkatërruar ndërtimet e paligjshme. Jeni kundër këtyre?
Unë jam e djathë dhe unë mendoj se ligji është shumë i rëndësishëm në një shtet. Ka një problem për mënyrën sesi e sjellin nëpër gojë si çamçakëz ligjin. Dhe Enver Hoxha kur vriste në emër të ligjit. Ti nuk ke parë që në vitin 2014 të arrestohet fëmija 17-vjeç sepse nuk ka paguar dritat, për një të drejtë administrative tek e fundit. Një fëmijë 5vjeç i sëmurë të shkoj me nënë dhe të rrijë gjithë ditën në ambientet e policisë, gjë e cila duhet të na çojë në alarm gjithë sistemin dhe gjithë shoqërinë tonë. Kjo mënyrë e të abuzuarit me të drejtën, sigurisht që energjia duhet paguar, askush nga ne nuk thotë që energjia nuk duhet paguar. Në këto kushte do duhet të ndihmojmë me grafik në mënyrën e shpërndarjes së gjerave sidomos për shtresat që janë në nevojë. Këto janë çështje që kryeministri duhet të jetë i kujdesshëm, këto janë çështje që ndajnë diktaturat nga demokracitë. Të flasësh ne emër të ligjit dhe të abuzosh ne emër të tij është shumë e thjeshtë.

A mendoni se është PD që e ka ushqyer këtë anarshi?
Më lejoni të ndajmë parimin që t’i japim Çezarit atë që është e veta. Nuk është çështja se si vidhet, ca mospajtime apo keqkuptime . Unë kam ndarje me ca gjera ne kemi bërë apo po bëjmë. Ajo që është e rendësishme është të kuptjmë ndryshimin mes asaj që thoni ju dhe asaj që ka ndodhur. Askujt nuk i është thënë që energjia është e drejtë dhe nuk duhet ta paguani. Ka pasur një problematikë me privatimzin që u bë në atë kohë CEZ-it dhe me të gjitha problematikat që rrodhën më pas. Për mua ka qënë një privatizim i gabuar. Filloi të ngrinte kokë kur u drejtua nga njerëz të zotë, do duhej të ishte një menaxhim tjetër. Por asnjëherë PD nuk ka thënë mos paguani dritat. Për sa i përket çështjes së “tokës së xanun” ju po zini në gojë një nga problemet e medha të shqiptarëve që ka të bëjë me çështjen e pronës. Në Shqipëri u bë një masakër me çështjen e pronës dhe masakra nisi me ligjin 7501. Në mojmentin që prona nuk iu kthye pronarit e djathta duhet t’i bëj një pyetje shumë të madhe vetes. Dhe në këtë janë përgjegjës gjithë qeveritarët tanë, të majtë dhe të djathtë por dhe ata persona që sot thonë e kemi bëtë gabim. Mos shkuarja e pronës në destinacionin original, por imitimi i mentalitetit komunsit me reformën agrare dhe me ligjet që  i përafroheshin kësaj, për mua solli një problematikë shumë të madhe të pronës dhe nuk ka të djathtë pa zot, pa këmbë dhe pa pronë.
 
Ju bashkë me zotin Idrizi keni paraqitur një projekt ligj, ku ndryshon ky ligjet e më parshme?
Ky ligj nuk është bërë nga unë dhe zoti Idrizi, është një ligj që është bërë nga grupi shqiptar për të drejtat e njeriut, një ligj i bërë nga shoqëria civile. Unë kam qënë shumë e interesuar .  Ju mbani mend që para katër vitesh unë kam thënë që duhet ta miratojmë, në kohën kur Gjykata Kushtetuese e hodhi poshte ligjin e lustracionit në një konflikt të pastër interesi. Tentativa ka pasur shumë gjatë kësaj kohe për ta aplikuar ligjin e lustracionit. Në mëmoentin që ne futëm ligjin në vitin 2008 dhe u hodh psohtë nga Gjykata Kushtetuese , asokohe u gjykua mbi bazën e asaj që një mandat kushtetues nuk mund të ndërpritet në mes por duhet të pritet fundi që të mos kthehet në një lloj shantazhi. Ligji i stotëm pret fundin e mandatit por ndërkohë hap dosjen dhe zbardh veprimtarinë e zyrtarit. Para bën trasparencën por respekton vendimin e Gjykatës Kushtetuese për të pritur fundin e mandatit. Pastaj qëndron dhe në moralin e personit, një person që i hapet dosja dhe shikohen krimet që ka kryer ëshët shumë e vështirë që të vazhdojë ta mbajë mandatin që mund të ketë. Transparenca dhe fuqia e saj është dhe pjesa e presionit publik që ushtrohet mbi persona të tillë. Komisioni i Venecias dhe Gjykata Kushtetuese ka kërkuar që gjykimet të bëhen rast pas rasti. Në shumë raste ish të persekutuarit janë thirrur nga organet e rendit, është kërkuar bashkëpunimi i tyre dhe ato nuk kanë bërë asnjë denoncim. I kam dëgjuar shumë herë këta që thonë se janë zhdukur dosjet, dosjet jo nuk janë zhdukur. Ato janë në ambientet e SHISH dhe në 4-5 vende të tjera. Këtë e thonë persona që nuk kanë interés që të hapen dosjet, sepse ose janë të implikuar ose duan të mbrojnë të tjerët që kanë qënë të implikuar. Ne nuk duam thejsh dëmimin e gjithë personave nuk mund të mos kenë asnjë lloj aktiviteti, por parja e veprimtarisë së tyre. Autoriteti i kontrollit vendoset shumë dhe nga cilësia e personave që do zgjidhen. Ajo që kemi kërkuar është jo anatemim, por parja rast pas rasti i vendimeve të Gjykatës Kushtetuese dhe respektimi i vendimeve të Konventës europiane për këto raste. Kemi një konventë të KiE jo vetëm që duhen dënuar këto krime por dhe mënyrën se si duhen dënuar.

Çfarë garancie kemi se ky komision nuk do të përdoret politikisht?
Sot kam pasur dhe një debat të tillë me kolegët e mi se si duhet të menaxhohet kjo. Formula është e tillë që dhe personat që vijnë vijnë nga shoqëria e civile, të persekutuarit një vjen nga mazhoranca dhe një vjen nga opozita të tjerët janë persona që ruajën ekuilibrin.

Thatë që në këtë projektligj parashikohet që të hapen edhe dosjet e bosëve të medias. Çfarë nënkuptoni me termin bosë të medias dhe si do hapen?
Në fakt këtë po e thoni ju, unë thashë që në draftligj nuk ishin parashikuar këto, por është një nga çështjet të cilat u ngritën në mbledhjen e sotme. Zoti Meksi që ka qenë në një nga këto ligjet, më ka thënë që ka qenë deri te pjesa e punimeve të fundit. Për këtë do të duhet të flitet me ekspertë të shoqërisë civile që e kanë bërë ligjin. Por ju keni të drejtë, pasi do të duhet të ishin futur edhe këto persona pasi janë shumë të rëndësishëm në politikëbërjen e vendit. Do të jetë diçka që do të trajtohet në Komisionin e Ligjeve kur të shtrohet për diskutim. Janë dosjet që hapen dhe mëkatarët që ikin. Është një gjë shumë interesante kjo që ndodh në median shqiptare. Sot një nga problemet që u evidentua ishte shtimi si objekt i hapjes së dosjeve edhe për këtë kategori. Pra të jeni garant se do e kërkojmë shtimin e objektit edhe me këtë kategori.
 
Projektligji për ngritjen e Autoritetit të Kontrollit të Figurave a mund të parashikonte edhe hapjen e të gjitha dosjeve?
Ju e keni fjalën që un të kem të drejtën të shikoj se çfarë ju keni në dosjen tuaj dhe ju të dini se çfarë ka në dosjen time. Ka disa modele që ndiqen sot në botë, në vendet ish-komuniste. Më i rëndësishmi ka qenë modeli gjerman i cili ka bërë një lustrim të shoqërisë deri në nivelin e arsimtarëve, dhe deri në nivele shumë të ulëta të administratës. Në fakt ne këtë ligj e kemi parashikuar deri tek drejtorët e shkollave, persona të cilët futen brenda objektit të këtij ligji. Nga ana tjetër kemi edhe një model çek, që është shumë i rëndësishëm, dhe i afrohet shumë këtij ligji, që është sot i paraqitur para Kuvendit të Shqipërisë. Kemi pasur gjithashtu edhe rastin e vendeve fqinje, si Mali i Zi, Maqedonia, të cilët i hapën dosjet deri edhe për gazetarët. Edhe ato vende patën një proces të pastër të hapjes së dosjeve dhe lustracionit. Në të gjitha këto raste që flasim, sigurisht që kërkohet rregull. Nuk mundet të themi se sot po shkojmë dhe të kontrollojmë se ç’thuhet në dosjen tuaj për shembull. Por ngrihet një autoritet i autorizuar që të shikojë integritetin e personave të cilët kanë një vend të rëndësishëm në vendimmarrje. Gjatë gjithë kohës këtë e kanë bërë autoritetet të cilët janë të përgatitur për mënyrën sesi i hapin dosjet, dhe për mënyrën sesi ballafaqohen me faktet që gjejnë. Jo vetëm për faktin se shumë prej tyre mund të kenë tragjedi njerëzore ë futura brenda, edhe poshtërsi njerëzore të futura aty. Një person që ka vrarë dhe i ka dhënë plumbin e fundit një të dënuari nuk mund të vazhdojë të jetë deputet. Dhe kemi raste të tilla. Një person që ka qenë prokuror nuk mund të jetë edhe sot i tillë. Duhet që të trajtohen këto gjëra në bazë të disa rregulla. Është model i aplikuar në Gjermani, në Çeki, por do të trajtohet nga Komisioni i Ligjeve dhe Kuvendi. Dhe më pas do arrihet në një produkt më të mirë për shqiptarët dhe vendin, dhe do të thotë çlirim nga e kaluara. Por mbi të gjitha, jo shantazhim i tjetrit. Ky ligj nuk lejon që dosja të mbetet e fshehur, por kalon tek kontrolli i autoritetit të figurave dhe duhet të marrë deklaratën që t’ia çojë personit që është titullar i institucionit përgjegjës, dhe në rast se është e nevojshme nuk mund të vazhdojë të mbajë të njëjtën detyrë. Nuk ka mundësi që një autoritetet që ka 5 persona që vijnë nga fusha të ndryshme, të korruptohen për të mbrojtur një drejtor për shembull. Aq më tepër që kjo do të ishte në kundërshtim me ligjin. Nuk mund të dyshojmë kaq shumë për integritetin e personave që vijnë nga mazhoranca, opozita, studentët e dhjetorit, ish-të përndjekurit, etj.
 
Gjëja më e mirë a nuk do të ishte që opinioni publik të gjykojë vetë në bazë të transparencës, ky ligj kam përshtypjen se nuk e realizon?
Kam parë edhe të tjerë që e kanë këtë gjë, dhe kam përshtypjen se gjëja e parë është për ta dëmtuar këtë lloj kauze. Nuk e kuptoj se ku qëndron problemi në një vend ku themi do të hapen dosjet, do të kontrollojmë të kaluarën e atyre që sot janë në vendimmarrje dhe nuk të lëmë ty të shikosh dosjen e komshiut, pasi nuk ka asnjë kuptim që të bëhet diçka e tillë.
 
Nëse një komshi mua më ka spiunuar jam në të drejtën time ta di?
Në këtë rast ti do të shkosh të shikosh dosjen tënde, dhe do të shohësh se çfarë ka ndodhur nga sigurimi i shtetit për ty. Do shohësh a ka pasur episode nga të tjerë që mund të kenë bërë denoncime. Por nuk mund të shohësh dosjen time. Hapje e plotë e dosjeve quhet kjo, pra lustrim i plotë i shoqërisë. Por quhet gjithashtu edhe respekt i të drejtave të njeriut.
 
Është edhe një ligj që quhet i klasifikimit të informacionit e kështu me radhë. A mund të deklasifikohen dosjet?
Këto janë dosje të deklasifikuara, pasi kanë kaluar shumë vite. Por ka disa dosje që deklasifikohen pasi kanë kaluar 25 vite, disa të tjera 50, e disa të tjera 500 siç janë disa dosje të Vatikanit që nuk deklasifikohen pas shumë e shumë kohësh. Pra të themi se kjo pjesa e arkivave ka shumë për të diskutuar. Ka qasje tjetër, pa cënuar të drejtën e privatësisë dhe të drejtat e njeriut. Personat që janë në krye të institucioneve do të përballen me të kaluarën, të gjithë qytetarët që do duan të njihen me dosjen e tyre do ta kenë të aksesueshme, edhe në rastet kur është për prindërit, apo personat e parë të brezit të afërm, edhe në rastet kur nuk jeton prindi mund të shkojë fëmija që ta shikojë. Në këto raste është e aksesueshme edhe ajo e familjarëve të radhës së parë.
 
Ligji në analizë të fundit do të shqyrtohet në parlament, por po bëhet rreth një javë që e keni depozituar, çfarë reagimi ka pasur? Ka deputetë që e kanë mbështetur apo kundërshtuar, pasi kam përshtypjen sikur po kalon në heshtje?
Ka persona që e kanë mbështetur, siç e thashë edhe në takimin e sotëm Dashamir Shehi ka firmosur, deputetë të tjerë të së djathtës janë shprehur mbështetës, një pjesë e deputetëve të majtë kanë qenë shumë reflektarë lidhur me këtë çështje, një pjesë tjetër janë shprehur se do sjellim një ligj tjetër që nuk do të ketë lidhje me lustracionin por do të hapen veç dosjet, një ligj paralel që mendohet se kryeministri do të sjellë. Por kjo do ta dëmtonte këtë proces, pasi do të kërkonte që të bllokonte këtë projekt që në fakt është i nisur dhe i përfunduar tashmë, një draft mbi të cilin mund të bashkëpunohet dhe të shikohet se cilat do të jenë pikat që do të implementojmë. Është edhe një element tjetër, që jo vetëm është parlamenti, por është edhe opinioni publik. Në javët e ardhshme do të kemi një fushatë diskutimi të projektligjit, të drejtuar nëpër universitete, nga persona të së djathtës, nga pedagogë, politikave, persona që merren me të drejtat e njeriut, ish-studentë të lëvizjes së dhjetorit. Do dilet me një peticion që do jetë në mbështetje të lustracionit. Pra do kemi mundësinë të shohim një fushatë në të gjithë vendit. Një lëvizje e madhe shoqërore për dekomunistizimin e shoqërisë shqiptare. E kemi përsëritur ndalimin e përdorimit të simboleve të partive të cilat inspirojnë ekstremizma, idetë fashiste apo komuniste. Është e nevojshme të kryejmë një radio-grafi të sistemit të kaluar, dhe parlamenti duhet të shprehet njëzëri për këtë çështje. Këto janë disa hapa të nevojshme, dhe janë fillimi e jo fundi i një procesi. Shoqëria jonë ende vuan nga ky mentalitet komunist, vuan nga një sistem politik i cili po shkon drejt degradimit, drejt arrogancës, drejt një alogjikshmërie, dhe përmban brenda dy elementë të rrezikshëm, kriminalitetin dhe korrupsionit. Dhe kjo vjen si pasojë e mbulimit të së vërtetës. Në Shqipëri duhet të nisë një mentalitet i ri në politikë.
 
Kemi dy deklarata nga dy drejtuesit de-jure të PD, fillimisht kryetari i grupit dhe nënkryetari, Paloka ju quajti marionetë të Ramës kur paraqitët këtë projektligj, ndërkohë që Basha paralajmëroi se nëqoftëse shkoni në Parlament për këtë ligj do të përjashtoheni. Ju do të shkoni në parlament?
Me lejoni që edhe unë t’ju përgjigjem me të njëjtin standard që kryetari i partisë aplikoi. E para nuk dua të komentoj mbi komentet e të tjerëve, por di t’ju them së në rastin e parë m’u tha se nuk ishte diçka që ju takonte juve, edhe besoj se ka qenë ndonjë shkarje momentale apo ndonjë zemërim i momentit, por përgjigjja ime, ishte ajo që unë dhashë që atë ditë. Ju duhet ta keni parë tashmë, unë nuk do të tërhiqem nga ligji i hapjes së dosjeve dhe lustracionit, për asnjë arsye, dhe unë e kam vrarë frikën para 24 vitesh. Sot është e tepërt që të flasim për persona të cilët mund t’i flasin me një gjuhë arrogance një personi tjetër, për më tepër një deputeti.
 
Kur është seanca apo mbledhja e parë e komisionit për bashkëpunim?
Presim që të hyjë në kalendarin e veprimtarisë së Kuvendit. Në momentin e parë që kjo do të ndodhë do të kemi mundësinë që të mësojmë datat kur do të kalohet nëpër komisione. Unë do jem qysh ditën e parë që do të kalojë nëpër komisione.
 
Kishim një deklaratë të ish-nënkryetarit të PD Astrit Patozi, i cili u shpreh se po përndiqen, po përzihen, nga PD të gjithë deri edhe militantët më të fundit, që konsideroheshin si mbështetës së Olldashit. Ju e konfirmoni këtë?
Po kam përshtypjen se duhet të shikoni në arkivat tuaja të para 7 muajsh, se çfarë kam thënë unë. Dhe është e njëjta gjë. Është i rëndësishëm fakti që nuk duhet thjesht të ngelemi tek konstatimet, ka ikur koha e konstatimeve, secili e bën politikën siç e do. Ka një forcë të madhe që dominon një forcë të vogël, kjo është zgjedhje personale e gjithkujt. Ka ikur koha që dikush mund të trembet apo të shantazhohet, është apo s’është pjesë e lidershipit të lartë në parti. Jemi persona me një lloj integriteti, që kemi një të kaluar të caktuar. Isha 20 vjeç kur kam hyrë te kjo parti.
 
Ju keni thënë se do shkoni në Kuvend, edhe pse ju kanë paralajmëruar se do ju përjashtojnë. Streha tjetër politike do të jetë PDIU-ja?
E kam dëgjuar thënë pak si nëpër dhëmbë këtë lloj marrie të fundit, pra që unë do ndërroja partinë, do të shkoja të PDIU, ca kohë më parë u tha te disa forca të tjera politike, por nuk ka asnjë plan timin për të shkuar drejt një force tjetër politike. Plani im i vetëm është që të kemi mundësi që të ndryshojmë mentalitetin e politikës shqiptare.

A do të krijohet një grupim për ta ndryshuar këtë mentalitet?
Një grupim tashmë është krijuar, kjo që po flasim për dekomunistizimin e shoqërisë shqiptare është një grupim i së djathtës, nga njerëz me integritet. Në parlament të gjithë zërat e së djathtës që do të duhet të sjellin shqetësimet e njerëzve janë të përfshirë dhe do të jenë të mirëpritur që të kemi mundësinë që të përcjellim një konsolidim të së djathtës edhe me bazën e një ideologjie anti-komuniste. Nëse e majta vazhdon të bëjë si totem Enver Hoxhën, nuk ka asnjë arsye pse ne të mos shikojmë se kush duhet të jetë e ardhmja e së djathtës mbi respektin e atyre shtyllave që fola pak më sipër.
 
Parashikoni krijimin e një fraksioni brenda PD?
Nuk e kam menduar ndonjëherë këtë. Ka gjithmonë rryma të cilat nuk kanë qenë dakord me mendimin zyrtar të PD, dhe jo vetëm rryma, por besoj se mund të kenë qenë ndoshta edhe pjesa më e madhe e demokratëve. Por kjo nuk ka asnjë rëndësi, në momentin që dikush merr përsipër që të vazhdojë me drejtimin e një force, merr përsipër edhe përgjegjësinë për të mbajtur të bashkuar PD.
 
Sekretarët e rinj të PD, kryesia e saj, çfarë përshtypje ju ka krijuar?
Kam tentuar të mos prononcohem lidhur me këtë çështje, derisa u trondit zgjedhja e kryetarit, erdhi një kriter tjetër, që është një anëtar një votë. Tek e fundit u torturuan kaq shumë një vit e gjysmë për të krijuar 13 lloje mundësish për të futur ca në kryesi, ca për të mos u futur, por nuk kishin ndonjë rëndësi, derisa një anëtar një votë, mund t’i kishte emëruar të gjithë. Derisa mori përgjegjësinë e zgjedhjes një anëtar-një votë mund të kishte emëruar të gjithë personat që ai emëronte tek stafi. Por do doja të ishin bërë ca ndryshime të llojit tjetër, pra që zgjedhja e kryetarit të PD një anëtar një votë, duhet të ishte sanksionuar në statut, që humbja e zgjedhjeve do të thoshte që kryetari duhet të ikte patjetër me humbjen e zgjedhjeve, kjo duhet të ishte futur në statut.

Pra nuk e keni në statut se në qoftë se kryetari humbet zgjedhjet largohet?
Le të themi që ka një praktikë të ndjekur, ajo e zotit Berisha i cili iku. Dhe kur ikën zoti Berisha, i cili është lideri historik, të tjerët janë të relativizuar, por mbi të gjitha janë disa rregulla loje të cilat do të duhet të ishin sanksionuar në statut. Një gjë e tillë e cila me sa duket nuk ka ndodhur. Edhe shumë e qartë për atë se çfarë kemi nuk është e qartë në fakt, sepse nuk kemi një statut të botuar tani me ndryshimet që kanë ndodhur, plus që zgjedhja e kryesisë me disa mënyra me disa modalitete, disa me dorë sipër kur ishte për votëbesimet, një pjesë e tyre me votim më vete, një votim tjetër jo mes dy, mes tre kandidaturave, pra ta themi patën një lloj miksimi i cili nuk kishte ndodhur për kaq kohë. Por me sa duket kryetar i ri, modalitete të reja.
 
Redaksia Online
(g.f/e.s/shqiptarja.com)