Dhe, është mjaft impresionuese të shohësh me sytë e ndërgjegjes të kaluarën e vendit tënd, historinë, taulantët e shekullit të 5-3 p.k. në Ilirinë e poshtme. Libri “Qeramikat e kuqe në Shqipëri”, prodhimet dhe importet” është një pasqyrë besnike e punës kërkimore-shkencore dhe studimeve të shumë viteve të autorit Koçillari. I cili, në fjalën e tij, përtej emocioneve, paraqiti të 5 kapitujt e librit, shoqëruar dhe ilustruar me foto dhe video HD.
Në kapitullin e parë trajtohen QFK (Qeramikat me Figura të Kuqe) në brendësi të territorit të fiseve taulante e në mënyrë të veçantë qeramikat e Durrësit nga shek. 5 p.k. deri në shek 4 p.k. me 220 pjesë. Karakteristikë e qeramikave të Durrësit-Epidamnusit të lashtë, është ngjyra “OKËR E KUQE”, tipike e argjilës së pjekur të atij qyteti, punime dekoruese të banesave dhe shtëpive TOMBA dhe LUKSI.
Në katalogun e 1-rë, që titullohet AMFORE analizohet periudha nga vitet 480-460 p.k. marrë nga inventari I Muzeut Arkeologjik të Durrësit; gjithsejt 10 objekte të skeduara. Të cilat autori Koçillari I analizon dhe krahason edhe me kulturat e tjera të Mesdheut, qoftë italike dhe helene dhe, për çdo njerën prej tyre, jep mendimet e tij.
Autori, dr.Koçillari përmend fazat, që ka kaluar kjo qeramikë nga influencat arkaike antike, deri tek AMFORAT e mëdha dhe, nga imitacionet, deri tek BASORELIEFI.
Në katalogun e dytë, që titullohet PELIKAI, autori, dr.Koçillari ka paraqitur 5 objekte me figurat mitologjike të Herkulit, Nikes, Dionisit, Ballos, si dhe mjaft skena të tjera të argëtimit në Epidamnus.
Në katalogun e tretë, emërtuar OINOCHOA, dr.Koçillari ka paraqitur llojet e veçanta të qeramikës së kuqe, prodhuar në Durrësin e lashtë dhe rrethinat. Kjo lloj qeramike, citon autori, janë gjetur rëndom në banesat e lashta ( nga gërmimet arkeologjike ) dhe enët e kuqe, me karakteristikë çyçat, janë përdorur për mbajtjen e verës dhe ushqimeve të tjera. Zbukurimet në poçet e verës dhe amforat e zbuluara dhe që, për fat, janë ende në gjendje shumë të mirë, paraqesin vajza me veshje të rralla të oborreve mbretërore, luftëtarë të armatosur, hyjni të lashta, etj.
Katalogu i 4-t mban titullin LEBETI NUCIALI – LEBETES GAMI. Në faqet e librit paraqiten vazo precioze, të gjetura kryesisht në varrezat femërore. Konstruksioni i tyre është një trup I vetëm në formë koni dhe sfere me dimensione të përgjysmuara, ose në miniaturë. Këtu, autori Koçillari, duke punuar edhe me fotografi, I ka përshkruar vazot njerën pas tjetrës, duke dhënë edhe shpjegimet përkatëse. Sot, citon dr.Koçillari, vazot e studjuara gjenden në kryesisht në Muzeun Historik Kombëtar dhe në Muzeun Arkeologjik në Durrës.
Katalogu i i 5-të, I kapitullit të parë, titullohet IDRIE dhe prezantohet në formë VAZOLARE, për përdorime likuide, si ujët e pijshëm, vaj, parfume, etj. Sipas autorit, këto lloj vazosh, ku bëhet edhe diferenca, përveçse në Durrës dhe Fier ( Epidamnus dhe Apolonia ) janë gjetur edhe në Verona të Italisë.
Kapitulli I 2-të I librit “Qeramikat me Figura të Kuqe në Shqipëri” të dr.Magjistral Jani Koçillarit, flet mbi gjetjet në Apoloninë e lashtë, gjetje që, për nga ngjyrat, janë të ndryshme nga ato të Durrësit. Këtu autori ka vendosur dhe studiuar 15 objekte prodhimesh italikedhe ato locale – 208, që I takojnë periudhës së shek. 4-3 p.k. Në këtë rast arkeologu I ri shqiptar Koçillari flet edhe pëer eksperiencat e autorëve të ngjashëm, si Cabanes, Korkuti, Mano, si dhe ato të patriarkut të arkeologjisë shqiptare Hasan Ceka.
Kapitulli i 3-të sjell për lexuesit zbulimet në trevat shqiptare, si në Amantia, Belsh, Klos, Përmet, Krujë, Mavrovë dhe, bashkë me to, autori paraqet edhe hartën e siteve arkeologjike në Shqipëri.
Kapitulli I 4-t: dr.Magjistral Koçillari na jep, që QFK shërben eëdhe për lidhjet e rrugëve tregtare e kulturore mes ilirëve, kryesisht taulantëve, dhe fqinjëve të tyre. Ai e cilëson deti9n Adriatik një urë shkëmbimi të popullit ilir me të tjerët. Këtu, analiza shkencore është e larmishme dhe e kthjellët nga ana shkencore, ku predominon arsyeja argumentuese, ballafaqimi i mendimit, që është edhe forca e këtij libri. Duke ju referuar 330 burimeve të literaturës së studjuesve vendas dhe të huaj në këtë fushë, dr.Koçillariështë hedhur edhe me prognoza mbi vazhdimin e zbulimit dhe studimit të QFK edhe në të ardhmen. Sepse, citon ai, thellësia e nëntokës sonë, kryesisht në qytetin e Durrësit, Apolonisë etj, është një thesar ende i pazbuluar e studjuar siç duhet.
Sipas referuesit të të 5 kapitujve të librit, atit të dr.Janit, z.Nesti Koçillari, mbështetur mbi 330 literatura studimore dhe shkencore në fushën e arkeologjisë, autori ka punuar në mënyrë individuale mbi tërë këtë volum të madh pune, në një bashkëpunim të ngushtë me Universitetin e Bolonjës. E pashembullt, sipas referuesit, është edhe sakrifica sublime e autorit të librit QFK edhe në rrafshin financiar. I cili, pa asnjë mbështetje, ka punuar me vetmohim të lartë, nën sloganin “I shërbej Atdhuet”.
Libri QFK është një ambassador i mirë i arkeologjisë shqiptare në Itali. Sipas zotit Nesti Koçillari, memoria, ose kujtesa historike, kurrë nuk duhet të humbasë dhe libri I dr.magjistral Jani Koçillari, është një këmbanë e fortë, që shpërndan energji pozitive mbi të gjithë ata, që duan të mësojnë mbi historinë, identitetin dhe vlerat tona kombëtare.
Me interes, gjatë promovimit të librit QFK u prit edhe përshëndetja, që arkeologia e vjetër durrsake Hava Hidri përcolli për kolegun e saj dr.magjistral Jani Koçillari.
Në fund të takimit, autori dhuroi me autografë dy librat e tij më të fundit, foto dhe video HD, duke premtuar vazhdimin e punës së tij kërkomore-shkencore në fushën e arkeologjisë dhe rikthimin së shpejti mes miqve dhe qytetarëve të tij durrsakë, por edhe të gjithë atyre, që e duan Shqipërinë, “Të bukurën e dheut”.
d.c./shqiptarja.com