Ata janë të ndryshëm nga njëri-tjetri, por i bashkon aftësia e të parit botën ndryshe. Çdo ditë këta fëmijë mblidhen në Institutin e fëmijëve që kanë probleme me shikimin, ku përvecëse kalojnë pjesën më të madhe të ditës, kryejnë dhe mjaft aktivitete.
Së fundmi, ata kanë vënë në skenë përrallën e dashur për të gjithë fëmijët, “Borëbardhën”, ndërsa problemet që kanë me shikimin, nuk i penguan aspak të sillnin në skenë një interpretim të mrekullueshëm, aq sa vështirë të besoje se ky aktivitet është realizuar nga këta fëmijë me aftësi të veçanta.
Klea është 11-vjeçe. Që prej ditës që ka lindur ajo nuk ka mundur të shikojë, por për një vajzë plot energji si Klea, mungesa e shikimit ka qenë vetëm një sfidë për të. Përveçëse lexon mjaft mirë, Klea tregon se ka pasion aktrimin, dhe jo pak herë ka intepretuar në skenë.
Ndërsa mësuesja e Kleas, e cila e ka ndjekur në çdo hap, shprehet e emocionuar për interpretimin e nxënëses së saj në shfaqjen e “Borëbardhës”, ndërsa tregon se ecuria e Kleas në shkollë është për tu admiruar. Sara, e cilësuar nga shoqëria e saj si energjia e grupit tregon sa e lumtur është që së bashku me shokët dhe shoqet e saj, sollën në skenë “Borëbardhën”.
Përkushtimin më të madh këta fëmijë e marrin nga të rinjtë vullnetarë, të cilët prej vitesh përkujdesen për fëmijët që kanë probleme me shikimin. Sidorela dhe Xhulio shprehen të entuziazmuar për faktin që këta vogëlushë e mbushën sallën plot, ndërsa theksojnë se qëndrimi pranë këtyre fëmijëve, është gjëja më e bukur e ditës për ta.
Këta fëmijë sollën buzëqeshje në sallën e mbushur plot, dhe në fytyrat e prindërve, krenaria e të cilëve dukej më shumë se kurrë. Këta fëmijë u treguan të gjithëve se sfida më e madhe e jetës duhet të kthehet në forcë.
