Intervista e plotë me Marin Myftiun
Përse zgjodhët pikërisht të bëni një biçikletë?
Zgjodhëm një biçikletë pas shumë punësh të tjera sepse ishte një projekt më i vogël dhe teorikisht më i thjeshtë për t’u realizuar,... pastaj e kuptuam që ky lloj dizajni nuk ishte aspak i thjeshtë, po dalëngadalë gjetëm njerëz dhe kompani që na mbështetën për të filluar dhe ja ku jemi këtu.
Në Shqipëri biçikletat janë të "persekutuara" nga makinat për brishtësinë e tyre... pse këtë inspirim?
Eshtë e vërtetë që te ne bicikletat kanë qenë pak më të persekutuara, po tregu dhe tendencat sot janë globale, gjithmonë e më shumë vërehen influencat europiane edhe te ne dhe do ishte gabim ta mendoje Shqipërinë si diçka të veçantë apo të izoluar, gjithmonë është më mirë të kesh një sens më global të tregut.
Italia pastaj ishte hapi më i natyrshëm për të zhvilluar projekte të ndryshme, thjeshtë fillova të kërkoj kontakte të ndryshme dhe vetevetiu u krijuan lidhje që më ndihmuan më vonë.
Si e konsideroni sot arkitekturën në Shqipëri dhe jashtë?
Për momentin mendoj se është shumë e kompromentuar, të paktën tek ne, por mendoj dhe jashtë vendit... Pjesërisht është edhe faji i krizës ekonomike që vë në dispozicion më pak fonde,.. Para 10-15 vjetësh kur thoshe "Arkitekturë" ishte diçka që të ngjallte një ndjenjë madhështie, sot arkitektura është më shumë urbanistikë mbytëse, zgjidhje aforfe në një anë dhe në anën tjetër interior design, kolltuqe të sistemuara, korniza të lezeçme që kombinohen me tapetin. Eshte arsyeja pse jam tërhequr për momentin nga arkitektura; nuk ka më krijimtari të mirëfilltë.
Si do ta shihnit veten të punonit në Shqipëri?
Mundësitë e punës janë, po jo ato mundësi që mund të cojnë nivel pas niveli në aspiratat e larta që shumëkush ka patur si student. Pagat e arkitektëve gjithashtu nuk janë në nivelin e shumë profesioneve më pak të lodhshme apo më pak të kualifikuara, por këto në përgjithësi janë fakte që dihen, nuk ka nevojë as qe t’i theksoj.
Redaksia Online
(a.h/shqiptarja.com)