Nga Tirana në tempujt e operas
Saimir Pirgu, tenori 'Pavaroti'

Këngëtari i konsideruar si një ndër artistët më të shquar e më me famë të kohës Saimir Pirgu më 1 mars pritet të prezantoi në Firence albumin e tij të ri në stilin arie.
Prestigjozja La Republicca trajton suksesin dhe famën e tij që nis nga Tirana e vijon në operat më tëmëdha të botës, madje shkruan ajo tenori i ri që njihet si i madhi Luciano Pavaroti

Ka fate që kundërshtojnë të gjithë pesimizmin, ndonjëherë e gjitha ajo për të cilën kemi nevojë është një talent i vërtetë dhe disiplinë e rreptë në mënyrë që të ngjitemi në lartësitë e suksesit. Kjo i ndodhi tenorit shqiptar Saimir Pirgu, të riut plot talent shkruan gazeta.

Saimir Pirgu ka triumfuar në të gjitha teatrot operistike. Në Amerikë e konsiderojnë atë "një prej tenorëve më të rëndësishme të momentit." Dhe Placido Domingo vlerëson "zërin e tij të bukur dhe teknikën e shkëlqyer."

Udhëtimi i tij fillon nga Shqipëria, tani Saimiri po bën një turne botëror për lancimin e albumit të ri, ai regjistroi me Orkestrën kryer në maj nga Scappucci Hope.

Ja intervista e plotë
Pirgu, si filloi marrëdhënien juaj me muzikën? 
Krejtësisht si një fëmijë i pafajshëm që ndiqja evenimentet muzikore në Elbasan. Unë kam lindur në  '81 edhe u diplomua për violinë. Por frymëzimi im më i madh ishin tre tenorët:.. Pavarotti, Domingo dhe Carreras. Kur ra 'perdja së Hekurt'  ne filluam të lejoheshim të shihnim televizionet italiane, unë kam mbetur i shtangur nga koncerti i tyre legjendar. 

Nga cila familje vjen?  
Unë nuk dua të flas për këtë. Ato janë gjëra personale dhe të largëta. Tani nëna ime jeton me mua në Itali. Kam marrë shtëpi në Verona."  

Si një djalë i ri zgjodhe të studioje në Bolzano. 
Shkolla e muzikës ishte i vetmi konservator që i'u përgjigj regjistrimin tim. Unë kam bërë kamerierin dhe pjatalarësin madje kam fjetur tek shoqata Salesiana. Unë kisha një mësues të madh, Brunetti, i cili është ende mësuesi im dhe gjithmonë ai më këshilloi me mençuri. Një takimi vendimtar ishte ai me Pavarottin

Si e keni takuar atë? 
Ai ishte në Merano në periudhën kur unë isha në Bolzano. Ai donte të dëgjonte për studentët më të mirë të Konservatorit dhe më mori nën krahun e tij. Ai ishte një njeri i 'frikshëm' dhe bujar. Me studentët nuk kursehej.

Si funksionon 'fatkeqësia tragjike' e emigrantëve të cilët i drejtohen brigjeve tona?
Unë jam i habitur se Italia shpesh dëshmon se ka harruar vuajtjet e atyre që lënë atdheun e tyre. E mirëqënia e Perëndimit është rritur në sajë të burimeve të territoreve të banorëve që sot kërkojnë të drejtën e tyre për të mbijetuar. Problemi nuk janë më njëqind mijë shqiptarët të barkave, por flukset e mëdha të njerëzve që vijnë nga kontinenti më në nevojë për ndihmë. Kjo gjë duhet të trajtohet në nivel global

Përshtati në shqip redaksia Shqiptarja.com

Redaksia online
(s,m/shqiptarja.com)