Në botë ka më pak luftëra, se në vitin 2017, por më shumë vende që janë në konflikt. Dhe luftërat në zhvillim janë ashpërsuar. Ky është njëri nga konkluzionet e shumë studimeve që trajtojnë një temë të paperceptueshme: Pse e vrasim ne njerëzit njëri tjetrin?
Instituti i Heidelbergut për Studimet e Konflikteve Ndërkombëtare, (HIKK) shënon për vitin 2018 një rënie të konflikteve të hapura ushtarake nga 20 në 16, por numri i "luftërave të kufizuara" është rritur nga 16 në 25. Me „të kufizuara" ky institut nënkupton përplasje, në të cilën palët në konflikt, nuk i përdorin të gjitha mjetet që kanë në dispozicion. Shumica e luftërave janë të përqëndruara në botën arabe, Siri, Afganistan, Libi, Egjipt, Turqi, Jemen dhe Arabi Saudite.
Tregtia me armët nxit luftën
Nobelistja e paqes dhe juristja iraniane, Shirin Ebadi tha se "arsyeja pse këto luftëra ende vazhdojnë është tregtia botërore me armët, që nxjerr përfitime kolosale nga shitja e tyre dhe nuk ka interes në dhënien fund të luftërave." Gjysma e armëve që shiten në botë shkojnë në Lindjen e Afërt, thotë Abadi. Sipas saj, "konfliktet e fundit në këtë rajon lidhen me ambiciet politike të Arabisë Saudite, Iranit dhe Turqisë dhe jo aq shumë me humbjen e hegjemonisë perëndimore". Vitet e fundit Irani është përfshirë në çështjet e Libanit, Sirisë, Irakut dhe Jemenit, ku brenda katër vitesh kanë humbur jetën 90.000 civilë. Sipas nobelistes Ebadi, në një të ardhme jo të largët numri i luftërave përfaqësuese në Lindjen e Afërt do të shtohet.
Pas botës arabe, vjen Afrika, si rajon i prekur nga luftërat: Republika afrikanoqendore, Etiopia, Nigeria, Kameruni, Çadi dhe Nigeri janë në luftë kundër grupeve islamiste të Boko Haram. Somalia, Kenia, e në fund Sudani e Sudani jugor në një luftë që sipas të dhënave të Memorialit Multinacional të Luftës ka shkaktuar të paktën 385.000 të vdekur. Për Amerikën Latine, studimi i HIIK liston vetëm një vend në gjendje lufte, Meksikën për shkak të luftës së karteleve të drogës.
Ndryshimi i klimës dhe kërcënimi nuklear
Pavarësisht nga luftërat, ka edhe faktorë të tjerë destabilizues. Ish-presidenti kolumbian, Juan Manuel Santos dhe aktivistja merikane Jody Williams janë të një mendimi, që ndryshimi i klimës dhe kërcënimi nuklear paraqesin rreziqet kryesore për paqen botërore. „Krerët e qeverive që duhet t'i kushtoheshin mbrojtjes së Amazonës nuk e bëjnë këtë", kritikon Santos.
„Kurse në lidhje me kërcënimin nuklear, ka më shumë regres se sa progres", thekson ish-presidenti kolumbian në bisedë me Deutsche Wellen dhe kujton fundin e marrëveshjes atomike mes SHBA e Iranit. Jody Williams shton një faktor tjetër: lakminë si faktor të destabilizimit dhe thellimin e hendekut mes të varfërve dhe të pasurve.
Tensionet gjeopolitike po shtohen
"Në vitet e fundit elementë të rendit botëror, që kanë kontribuar pozitivisht në stabilitetin politik janë dobësuar, ndërkohë që aktorët që paraqiten me agresivitet e shohin veten të forcuar", tha ish-kreu i qeverisë rajonale të Irlandës së Veriut, David Trimble. Si shembull ai përmendi Kombet e Bashkuara. "Ne menduam, se ato do të sillnin paqen globale, por shohim se OKB është shumë larg kësaj."
Kurse nobelisti i paqes dhe ish-presidenti i Polonisë, Lech Walesa argumentoi, se „pengesa kryesore në rrugën e paqes është pesha e së shkuarës. Që do të thotë vuajtja dhe padrejtësia, që e kanë origjinën në zhvillimin social në të shkuarën." Ky është madje një nga faktorët kryesorë për ish-presidentin polak që ka çuar në rritjen e nacionalizmit dhe populizmit në Europë.
Përtej luftërave
Mes nobelistëve të paqes kishte një ujdi: demokracia është forma më e mirë qeverisëse për garantimin e paqes. Ata pranuan, se modeli i demokracive perëndimore për shkak të problemeve të brendshme ka humbur fuqinë e rrezatimit dhe aftësinë të përballet me vetëbesim përballë autoritarizmit.
Luftërave të ashpra në vende të ndryshme i shtohet edhe represioni kundrejt popullatës brenda vendit. Në Myanmar për shembull apo katastrofa humanitare në Venezuelë. Nga këto vende ka dalë numri më i madh i refugjatëve këto vite. UNHCR përmend në të dhënat e saj, se aktualisht tetë konflikte të armatosura në botë që kanë shkaktuar 71 milionë refugjatë, dy herë më shumë se para 20 vjetësh.