Yuri Kim, homazh Krujës dhe Skënderbeut përmes vargjeve të poetit të njohur amerikan: Yll mëngjesi mi të ndrit...

Përmes një poezie të botuar në vitin 1873 nga poeti i shquar amerikan, Henry Ëadsëorth Longfelloë, ambasadorja e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Yuri Kim ka postuar foto nga vizita e saj në qytetin e Krujës duke i bërë homazh këtij qyteti dhe Heroit tonë Kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu.

 “Kthimi i Skënderbeut në Krujë” është poezia e poetit Longfellow. ". Vargjet e zgjedhura nga ambasadorja Kim: Dhe me zemrën plot gëzim; Kapërceu lumin Drin; Dhe u-gdhi e n'agullim; Pa kështjellën Ak-Hissar*; Krujën, ah atë qytet; Rreth me mur e me hendek, tek u-lint e tek u-rrit; Yll mëngjezi mi të ndrit.

 

View this post on Instagram

A post shared by Yuri Kim (@usambalbania)

Më poshtë shqipërimi i Fan S. Nolit në vitin 1916, shqipërim të cilin ai ia kushtonte atë kohë Faik Konicës dhe e botoi nё njё vёllim mё vete nё Boston tё Shteteve tё Bashkuara:

Lëfton luftën dhe fiton

Mbreti Ladisllav* gjëmon,

Djek si Ferr, si vdekje pret

Ditën e Rushajevet*,

Dhe nga fush' e kuqe gjak

Ikën, rent përpara tij

E Muratit* ushtëri

Që shpëtoj e s'ra në lak.

 

Kur u-ngrys e kur u-err,

Skënderbeu, nder, lavdi

I asqerit* Osmanlli

Tok me Turqit krismën merr,

Si lëfton e si humbet

Ditën e Rushajevet.

 

 

Mbet e vdekur prapa tij

E Muratit ushtëri,

Kryerojtja* udhën hap,

Praparojtja* rent me vrap,

Dhe armiku gjakësor

Si me drapër grin e kor.

 

Po kujdes ay s'të ka

As për Bej as për Pasha,

Edhe natën tek' po shkon

Yjt' e fatit po shikon

Që i ndritnin n'udhëtim;

Edhe kalit tij i ra,

Nënëqeshi edhe tha:

"Është koha për gëzim".

 

Mez' i natës kur afroj,

Ikja e rreptë kur pushoj,

Një Qatip* na vjen i Mbretit*

Me myhyrin e Dovletit*

Edhe tha me zëmërim:

"Njoll' e parë t'u-vu sot

N'emër, o Gjergj Kastriot!

Pse kështu? Oh, mjerë ne!

Ushtërinë pse e le

Therrur fushës për vajtim?"

 

U-përgjeq Skënderi, e tha:

"Dergjen mbytur nëpër gjak.

Thembr' e kalit i ka prak,

Po kështu e shkruar qe

Nga i Madhi Zot atje

Q'urdhëron çdo ushtëri.

Dhe ku kemi ne fuqi

Kur ngre dorën kundër nesh

Dhe na grryen si rrebesh?

 

"Lidheni, tha, me litar

Shkronjësin me kallamar*!"

Dhe Qatipi tha: "Po ç'faj

Paskam bërë që Pashaj

M'a bën mua këtë gjë?"

U-përgjeq Skënderi e tha:

"Faj s'ke bërë asnonjë,

Po që të mos na shpëtosh,

Dhe të fshihesh e të shkosh,

Përandaj t'a bënj këtë."

 

Tani shkrua-më një shkrim

-Dhe për fis e paç bekim!

Me myhyrin* e Dovletit

Për Mytesarifn* e Mbretit

Që mban Krujën, një qytet

Rreth me mur e me hendek,

Të m'a kthenjë gjën' e atit

N'emrin e Sulltan Muratit;

Se çdo urdhër që të japë

Kurrë nukë merret prapë.

 

Dhe Qatipi u-krrus prej tmerrit

Dhe kështu i tha Skënderit:

"O Allah i math, i naltë,

Që të jemi hi e baltë!

Qysh t'i shkruanj këto shkrime

Kur e di që kokën time

Po m'a pret ay Dovlet?"

 

Shpejt ahere si një yll

Që këputet lark nga qjelli

Çpallet nga i arti myll

Një hanxhar me reze djelli

Dhe gjëmon Skënderi: "Shkruaj!"

Dhe Qatipi i tmerruar

Shkroj në dritën e drithmuar

Afër zjarrit, i dërmuar,

Flokë-bardhë, kokë-ngrirë,

Nga e ftohta i mërdhirë,

Zëmër-prerë, vdekje-grirë.

 

Dhe Skënderi prapë tha:

"Tani eja pas me mua

Se të mbetesh këtu s'dua

Do t'të kem si mik e vlla,

Gjithënjë do t'të nderonj

Me kujdes do t'të rrethonj

Sa të rrosh në këtë botë."

U përgjeq Qatipi e thotë:

"Udha jonë këtu ndahet,

Shoqëria jonë s'mbahet."

 

Pa mbaruar këtë fjalë

Një hanxhar i rëndë ra,

Kur s'ish afër asnjë tjatër

Dhe Qatipi po përmbyset

Si një gur që rrugulliset

Në liqen të zi dhe shket

Tatëpjetë dhe humbet;

Edhe rreth në qetësi

Asnjë pipëtim s'u-ndi

Përveç kalit Skënderbeut

Që përpjet' u-hodh prej dheut.

 

Pastaj sulet si shigjeta

Me tre qint pothua veta

Nëpër lum' e pyll e garth

Përmi malet Argjendar*;

Dhe me zemrën plot gëzim

Kapërceu lumin Drin

Dhe u-gdhi e n'agullim

Pa kështjellën Ak-Hissar*,

Krujën, ah atë qytet

Rreth me mur e me hendek,

Tek u-lint e tek u-rrit,

Yll mëngjezi mi të ndrit.

 

Dhe ahere trumbetarët

Brirëve t'argjëntë u bien

Edhe togje rreth i mblidhen

Turqit bashkë me Shqiptarët

Që dëgjuan atë thirrje.

Dhe kremtoj me miqt' e tij

Dhe u-ngrohnë me dolli.

 

Dhe u thotë: "Miqt' e mi,

Shihni fati ç'na dërgon,

Perëndia ç'na bekon!

Mbret Murati urdhëron

Mall' i gjërë i tim-eti,

Vend' i terë dhe qyteti

Të më jipen nga Dovleti."

 

Dhe pastaj me salltanet,

Veshur armët si një mbret,

Shkon kaluar në kështjellë

Edhe hyn nga port' e gjerë

Dhe pashajt që urdhëron

Përmi Kruj' i dorëzon

Urdhërin e Murat Mbretit

Me myhyrin e Dovletit.

Dhe Pashaj, si heshti, tha:

"Lavdi pastë Perëndia,

Ja ku hiqem nga fuqia.

Merr-e vendin dhe qytetin;

Kush lëfton dot me kësmetin?"

 

Nga kështjella shpejt ka rënë

Flamuri me gjysmë-hënë

Edhe populli shikon

Që në vënt të tij valon

Flamur' i Skënderit n'erë

Shkab' e zezë me dy krerë.

 

Dhe një thirrje lart-u-ngrit,

Se çdo zëmër e çdo shpirt

U-mërzit nga Turku i lik,

Q'e kish bërë atë Krujë

Zi, murtajë dhe rrëmujë.

Ay zë me gas me bujë

Q'oshëtin nga breg në breg

Është: "Rrofsh, o Skanderbeg!"

 

Ja kështu Skënderi trim

Mori Krujën me rrëmbim;

Edhe lajma u-përhap

Si një flagë, si një zjarr

Q'i fryn era në behar

Dhe qytetet afër larg,

Thotë Ben Isa Ben Miri*

Në Qitap*, të tij fakiri*

"Binin m'atë lehtësi

Që zë burri veshn' e tij".

 

K.T./Shqiptarja.com

TAG:
• krujë
• ambasada e shba
• Gjergj Kastriot Skënderbeu
• Yuri Kim