Tre termocentralet e fundit bërthamore të Gjermanisë mbyllën dyert të shtunën, duke shënuar fundin e epokës bërthamore të vendit që ka zgjatur më shumë se gjashtë dekada.

Energjia bërthamore ka qenë prej kohësh e diskutueshme në Gjermani.

Ka nga ata që duan t'i japin fund mbështetjes në një teknologji që ata e shohin si të paqëndrueshme, të rrezikshme dhe një shpërqendrim nga përshpejtimi i energjisë së rinovueshme.

Por për të tjerët, mbyllja e centraleve bërthamore është dritëshkurtër. Ata e shohin atë si mbyllje të rubinetit në një burim të besueshëm të energjisë me karbon të ulët në një kohë kur nevojiten shkurtime drastike të ndotjes nga ngrohja e planetit.

Edhe pse këto debate vazhdojnë dhe pavarësisht thirrjeve për të mbajtur centralet online në mes të një krize energjie, qeveria gjermane ka qenë e palëkundur.

“Pozicioni i qeverisë gjermane është i qartë: energjia bërthamore nuk është e gjelbër. As nuk është e qëndrueshme”, tha për CNN Steffi Lemke, Ministrja Federale e Gjermanisë për Mjedisin dhe Mbrojtjen e Konsumatorit dhe një anëtare e Partisë së Gjelbër. "Ne po hyjmë në një epokë të re të prodhimit të energjisë," shtoi ajo.

Një plan prej dekadash në përgatitje

Mbyllja e tre fabrikave – Emsland, Isar 2 dhe Neckarwestheim – përfaqëson kulmin e një plani të vënë në lëvizje më shumë se 20 vjet më parë. Por rrënjët e saj janë edhe më të vjetra.

Në vitet 1970, u shfaq një lëvizje e fortë anti-bërthamore në Gjermani. Grupe të ndryshme u mblodhën për të protestuar ndaj termocentraleve të reja, të shqetësuara për rreziqet e paraqitura nga teknologjia dhe për lidhjen me armët bërthamore. Lëvizja solli krijimin e Partisë së Gjelbër, e cila tani është pjesë e koalicionit qeverisës.

‘Aksidentet bërthamore’ nxitën opozitën për këtë lëvizje. Shkrirja e pjesshme e termocentralit bërthamor Three Mile Island në Pensilvani në vitin 1979 dhe katastrofa e vitit 1986 në Çernobil që krijoi një re mbetjesh radioaktive e cila arriti në pjesë të Gjermanisë.