Gazetari italian nga Moska për Report Tv: Përdoren armë bërthamore? Rusët, taktika të luftës së ftohtë! Oligarkët pa fuqi kundër Putinit! Shqiptarët përmenden se Kosova është plagë e hapur

Gazetari italian Gian Micalessin (Xhan Mikalesin), i dërguari për luftën i gazetës italiane ‘Il Giornale’, nga Moska në një intervistë ekskluzive për Report TV me gazetarin Carlo Bollino thotë arsyeja se pse rusët përdorin Kosovën dhe Shqipërinë në deklaratat e tyre në këto ditë lufte në Ukrainë është fakti se Kosova është plagë e tyre e vjetër e mbetur në Evropë.

I pyetur në lidhje me kërcënimin për përdorimin e armëve bërthamore, gazetari Micalessin shprehet se kjo taktikë ruse për herë të parë u përdor në vitin 2018 nga Vladimir Putin kur tha 'se nëse do të na sulmojnë do të përgjigjemi me armët bërthamore'.

"Sigurisht që nuk është qëllimi për të arritur deri këtu, por është një opsion që po tregohet qartësisht, është një kthim i strategjisë së luftës së ftohtë dhe të tensionit që ishte në vitet 70-80", tha ai.

LEXO EDHE:
Lukashenko: Në Bjellorusi janë dislokuar dhjetëra armë bërthamore ruse

Micalessin shprehet se populli rus fillimisht ishte kundër luftës në Ukrainë por vendosja e vendosja e sanksioneve të Perëndimit rrezikon që rusët të ribashkohen me presidentin rus Vladimir Putin.

Carlo Bollino: Mirdita Xhan, faleminderit për këtë lidhje, ku ndodhesh sot ekzaktësisht?

Gian Micalessin: Unë ndodhem në Moskë!

Carlo Bollino: Mirë, ne duam të dimë pikërisht këtë, sepse gjithë opinioni publik është i fokusuar tek efektet e luftës, por cfarë informacionesh ka opinioni publik rus për atë që po ndodh realisht në Ukrainë, dhe cili është reagimi i tyre emotiv nëse ka një të tillë?

Gian Micalessin: Le të themi se Rusia është një vend me 144 mln banorë, ka një kryeqytet me 4 mln banorë, dhe pastaj është pjesa tjetër e vendit ku është e vështirë të perceptosh humorin e njerëzve, edhe për faktin se jetojnë në zona me 4-5 orare të ndryshme, pra cili është perceptimi për luftën? pra në radhë të parë çfarë dihet për luftën? Natyrisht dihet pak për luftën, dihet pak sepse të parët gazetarë rusë që kanë filluar të transmetojnë ndonjë reportazh nga brenda, kanë hyrë në Ukrainë 2-3 ditë më parë, në përgjithësi informacioni nuk është shumë i përhapur në lidhje me luftën, ruhet një lloj rezervimi, vetëm 3 ditë më parë doli bilanci i parë zyrtar, që flet për 500 të vdekur, që megjithatë është një bilanc që do të thotë shumë, sepse 500 të vdekur në 9-10 ditë operacion përbëjnë një bilanc shumë të rëndë, shumë të rëndë për standardet perëndimore, por edhe për Rusinë nëse shohim se në Afganistan në 10 vite luftë humbën jetën 15 mijë njerëz, të humbasësh 500 vetë në 10 ditët e para të operacioneve është diçka e rëndë, mbi të cilën është e vështirë të kuptohet se cili është reagimi i opinionit publik, sepse kemi të bëjmë gjithnjë me një opinion publik kompleks, në kuptimin që në ditët e para kur nisi ajo që këtu quhet operacion ushtarak dhe jo luftë, nuk quhet pushtim por operacion ushtarak special, ky është termi zyrtar që përdoret, qartësisht në rrjetet sociale ka pasur shumë reagime të kundërta, edhe për faktin se rusët i konsiderojnë ukrainasit me të cilët kanë jetuar të paktën deri në rënien e murit krah për krah njëri tjetrit, ende si popull vlla, sidomos nga ata që janë 40 apo 50 vjeç dhe që kanë jetuar në kohën e Bashkimit Sovjetik, por edhe mes të rinjve pasi ka marrëdhënie, miqësi, lidhje familjare, pra është e vështirë të thyesh këto lidhje, pra asnjë këtu në Rusi nuk e konsideron Ukrainën një popull armik apo një shtet armik, ka një reagim mjaft të ndryshëm me atë që ishte gjatë luftës në Çeçeni, pra në ditët e para ishin të dallueshme këto reagime kundër luftës, por çfarë ka ndryshuar? Ka ndryshuar se me tentativën e izolimit të Rusisë nga Perëndimi, me sanksionet mjaft të rënda, me tentativën për ta transformuar Rusisë në një shtet të vobektë edhe përsa i përket sportit, kulturës, informacionit, filluan të lindnin reagime të ndryshme, edhe shumë ata që ishin shprehur kundër luftës, pastaj filluan të shpreheshin, nëse është kjo ajo që duan, nëse duan të ndëshkojnë Rusinë, nëse duan të na izolojnë, atëherë ne jemi me presidentin tonë, jemi me Kremlinin, sepse jemi një komb që nuk do ti përkulemi Perëndimit, pra kemi këtë reagim të dyfishtë dhe është e vështirë të kuptosh kush është shumicë, nga njëra anë një reagim me habi për një luftë ndaj një populli i konsideruar i afërt, mik, motër, nga ana tjetër reagim kundër Perëndimit që përpiqet të izolojë Rusinë.

Carlo Bollino: Pra si të themi që sanksionet po rrezikojnë të rindezin nacionalizmin rus përreth Putin?

Gian Micalessin: Sanksionet kanë gjithnjë këtë efekt të dyfishtë, nga njëra anë godasin sidomos disa fasho të popullatës, në këtë rast siç thuhet këtu do të jetë e vështirë të godasin pjesën më të madhe të popullatës e cila nuk ka marrëdhënie me Perëndimin, nuk konsumon produktet e Perëndimit, por do të godasin më të pasurit, dhe nga kjo pikëpamje nuk ekziston një frikë e madhe, ekziston siguria që Rusia do tja dalë me madhështinë e saj me burimet e saj, me lëndët e para, me ndihmën e Kinës, të paktën është kjo ajo që kanë shkruar mediat në këto muaj dhe për të cilën janë të bindur shumica e rusëve, dhe është për këtë që ka një sens reagimi ndaj Perëndimit, padyshim që ka dhe nga ata që e shohin ndryshe por që janë kryesisht të përqendruar në qytetet e mëdha, janë padyshim një pjesë e opinionit publik që është e pranishme dhe dëgjohet, ka pasur arrestime, ka pasur dhe manifestime por jemi gjithnjë tek ai kontrast mes asaj që ne shohim, që është shumë në të njëjtën linjë me opinionin publik perëndimor dhe asaj që është Rusia e vërtetë që shumë shpesh ne nuk e shohim sepse nuk na tregohet.

Carlo Bollino: Pra nga ajo që kuptoj, sanksionet nuk po godasin masën kritike të popullatës?

Gian Micalessin: Është shpejt për ta thënë, sepse sanksionet sapo kanë hyrë në fuqi, këtu pothuajse të gjithë kanë depozita në dollarë apo euro, kush i ka pasur depozitat në dollarë dhe euro vetëm ka fituar, padyshim që më pas do të rriten dhe çmimet por këtë do ta shohim pas një muaji..

Carlo Bollino: Ne për shembull kemi dëgjuar në ditët e para pas sanksioneve që ishte e pamundur të gjeje valutë të huaj në Moskë, si është situata sot duke qenë se ke kontakt të drejtpërdrejtë me këtë aspekt të jetës së përditshme?

Gian Micalessin: Ka pasur mjaft njerëz që kanë sjellë valutë në banka, duke lënë dollarë që i kanë patur në shtëpitë e tyre për ti shkëmbyer në shuma më të mëdha, në rubla, duke i shpenzuar menjëherë, në fakt nuk ka pasur vrap për të nxjerrë paratë nga bankat...

Carlo Bollino: Pra ato radhë në bankomate që ne mendonim, se ishin një vrap për të marrë paratë, ishin për të dorëzuar, pra për të shkëmbyer dollarët me rubla?

Gian Micalessin: Pastaj nuk ka pasur kaq shumë radhë në bankomate, unë nuk i kam parë psh… edhe pse kam bërë xhiro në qendër të Moskës

Carlo Bollino: Ka një tjetër perceptim në Perëndim, shpresa apo hipoteza, se sanksionet duke goditur oligarkët, këtë minorancë të pasur por mjaft influente, mund të shkaktojë një disidencë të brendshme, pra duke kthyer apo kushtëzuar vendimet e ardhshme të Putin? E shikon realist këtë parashikim?

Gian Micalessin: Në radhë të parë duhet të themi diçka, nuk ka kontakte mes oligarkëve dhe popullit, oligarkët janë një elitë e urryer nga pjesa më e madhe e popullit, sigurisht kanë një peshë ekonomike por kanë një peshë relative në raport me pushtetin që u është lejuar nga Putin. Çfarë janë oligarkët? Janë administratorë të disa pjesëve të pasurisë së Shtetit, atyre u është lejuar në këmbim të besnikërisë ndaj Putin të ushtrojnë këtë aktivitet, të ushtrojnë aktivitet në sektorin e çelikut, aluminit, lëndëve të para, por mund të zëvendësohen shumë kollaj. Unë mendoj se ka vizion të gabuar të Perëndimit, ne kur flasim për oligarkët, mendojmë kapitalet tona të industrisë perëndimore, mendojmë për personazhe si ata që mund të kemi në Europë, në Itali, por në të vërtetë, në radhë të parë këta nuk kanë konsensusin e popullatës, nuk kanë një pushtet efektiv në sektorët që zotërojnë, sepse pushteti i vërtetë qëndron në duart e Shtetit këtu në Rusi, pra janë menaxhues të pasurive, që Putin më shumë lehtësi mund t'i eliminojë apo nxjerrë jashtë loje në rast se bëhen të rrezikshëm për të

Carlo Bollino: Pra janë një lloj nënpunësish të privilegjuar të Kremlinit?

Gian Micalessin: Kështu të paktën e shoh unë, në kuptimin që, kanë një pushtet padyshim, por kanë një pushtet deri ku u lejohet, sepse ofrojnë një aparencë të kapitalizmit, në të vërtetë nuk është kështu.

Carlo Bollino: Unë nuk dua të të shtyj në parashikime që janë të pamundura për këdo por citimi i kërcënimit nuklear nga ana e Rusisë, ti e interpreton si një mundësi reale e përshkallëzimit të situatës apo më shumë një tentativë për të balancuar atë që është bomba financiare që Perëndimi vendosi të përdorë kundër Moskës?

Gian Micalessin: Duhet të kujtojmë se nuk është hera e parë që liderët rusë flasin për armët bërthamore, për herë të parë ka folur në vitin 2018 Vladimir Putin, kur tha se nëse do të na sulmojnë do të përgjigjemi me armët bërthamore, do të shkojmë të gjithë në parajsë, e ka thënë në vitin 2018, kjo çfarë do të thotë se do të përdorë armën bërthamore? JO-por po na thotë kujdes se unë jam gati ta përdor, armët i kemi dhe nëse do të vendosemi me shpatulla pas murit, edhe mund t’i përdorim, sigurisht që nuk është qëllimi për të arritur deri këtu, por është një opsion që po tregohet qartësisht, është një kthim i strategjisë së luftës së ftohtë dhe të tensionit që ishte në vitet 70-80.

Carlo Bollino: Xhan, ti që ke shumë përvojë në konflikte të ndryshme që ke ndjekur, nga Moska sheh nëpërmjet mediave perëndimore situatën e fotografuar në Ukrainë, si e shpjegon psh. këtë vonesën e autokolonës së famshme ruse prej 65 km që avancon me shumë vështirësi, si e gjykon rezistencën e trupave ukrainase në terren, pra të duket se janë në gjendje për të penguar ushtrinë ruse apo mund të shkaktojnë kosto në njerëz por që nuk mund të pengojnë avancimin rus?

Gian Micalessin: Le të themi që në këtë fazë të parë të ofensivës ka pasur një nënvleftësim shumë të madh nga forcat ruse, të gjeneralëve, atyre që kanë vendosur për pushtimin, të asaj që ishte situata reale në terren, pritej që mbrojtja e Ukrainës të shkrihej si bora në diell, apo deri aty sa do të përshëndeteshin rusët si çlirues. Kjo nuk ka ndodhur, nuk ishte kështu, nuk ndodhi ajo që mendonin rusët, dhe këtu lind pyetja si ishte e mundur kjo gjë, duke parë se shërbimet inteligjente ruse janë gjithmonë të pranishme në Ukrainë, në mënyrë thelbësore janë bërë gabime, me këtë mendjemadhësi për një fitore të lehtë, apo dorëzim të lehtë të palës kundërshtare, hynë në Ukrainë shumë para se të eliminonin të gjitha ato struktura të komandës dhe kontrollit të territorit që i mundësojnë ukrainasve të rezistojnë dhe të ndërmarrin kundër sulme të rënda dhe të përgjakshme, por mbi të gjitha u nënvleftësua dhe mënyra e trajnimit që ka përfituar ushtria ukrainase në këto vite dhe armatimet që kanë marrë. 500 milionë armë të siguruara nga amerikanët dhe nga anglezët, në pjesën më të madhe raketa Javelin, raketa anti-blind që mund të godasin deri në 4 km, dhe raketat Stinger po bëjnë punën e tyre, mbi të gjitha për faktin që përdoren nga njësi të vogla të lëvizshme, shumë të lëvizshme në terren që me shuma gjasa përdorin dhe informacionet e shërbimeve sekrete perëndimore për të goditur anash dhe nga pas kolonat që në këtë mënyrë rrinë të palëvizshme, pra këto taktika bashkuar dhe me efektin surprizë, kanë përcaktuar këtë impass (ngërç) që është evident edhe tek shifrat, që nuk janë sigurisht 10 mijë të vrarë që japin ukrainasit por nuk janë as 500 të vrarë që japin rusët.

Carlo Bollino: Është interesante ballafaqimi i të dhënave që ti bëre mes 500 të vrarëve të parë zyrtarë që me shumë gjasa janë më shumë në ditët e para të luftës me 15 mijë të vrarët në luftën e gjatë të Afganistanit, por a ekziston rreziku që disa e shohin si makth që lufta në Ukrainë të transformohet në masakrën urbane që ndodhi në Çeçeni?

Gian Micalessin: Në këtë moment rusët po përdorin të njëjtën taktikë që përdorën në Siri, atë të korridoreve humanitare, që është në vetvete edhe një strategji ushtarake, çfarë do të thotë të krijosh korridore humanitare? Do të thotë ti krijosh mundësi popullatës në qytete për tu larguar dhe për ti hapur rrugë ofensivës me supozimin që brenda këtyre qyteteve u jepet mundësia civilëve për tu larguar dhe kanë mbetur vetëm ushtarakët, në këtë mënyrë të godasin kudo pa u akuzuar se po godasin objektiva civile, dhe mbi të gjitha mund të godasin ato linja furnizimi, që me praninë e civilëve me praninë e atyre që largohen në drejtim të Polonisë apo zonave perëndimore të Ukrainës, ngatërrohen me linjat e furnizimit ku mbërrijnë armët dhe municionet për njësitë ushtarake, në këtë mënyrë u jep mundësi rusëve të godasin më me lehtësi. Pra le të themi që strategjia e korridoreve humanitare është funksionale për operacionet ushtarake ruse në këtë moment.  

Carlo Bollino: Pra fakti që, nga ajo që lexuam sot, se në Mariupol kur u hap hapësira për korridoret humanitare nuk u shfaq askush, dhe pastaj rifilluan bombardimet, mund të jetë kësaj radhe një strategji ukrainase për të mos rënë në kurth?

Gian Micalessin: Nuk dua të përdor termin që përdorej në Siri, ku rebelët xhihadistë shfrytëzonin popullatën civile si mburojë njerëzore, por sigurisht të privohesh nga civilët, të lësh civilët të largohen do të thotë në mënyrë thelbësore të lësh mbrojtjen e qytetit në mëshirë të agresorit, edhe për faktin se civilët janë shpesh herë të rëndësishëm për të garantuar furnizimet, ushqimin, pa civilët gjithçka bëhet më komplekse në mbrojtjen e qytetit.

Carlo Bollino: Ne kemi parë që veprimet ushtarake po përqendrohen në jug rreth Mariupolit,rreth qyteteve strategjike bregdetare, sipas teje, në momentin kur do ti pushtojnë nëse do ti pushtojnë, pra duke ribashkuar Krimenë me Donbasin, kjo do të mjaftonte si objektiv politik për Moskën dhe Putin, pra për ta konsideruar të mbyllur këtë fazë të luftës, apo sic thuhet, ai do të pushtojë ushtarakisht të gjithë Ukrainën?

Gian Micalessin: Nuk mendoj, sepse nëse do të donte të mjaftohej për të sulmuar vetëm Dombasin dhe zonat bregdetare, do të impenjonte njerëzit e vet në një mënyrë shumë më efikase vetëm në atë zonë aty. Problemi i Ukrainës është problem ekzistencial në mëndjen e Putin sot, të kesh Ukrainën në zonën tënde të influncës apo të mos lësh Ukrainën në zonën e influencës së Perëndimit, është një mënyrë për të thënë që ne rusët jemi një nga 2 apo 3 polet e mëdha të botës. Në mendjen e Putin nëse Rusia humbet kontrollin e hapësirës gjeografike por edhe etniko-kulturore që i përket Ukrainës humbet pikërisht një pjesë të hapësirës së saj ekzistenciale, pra cedon të qënurit e një fuqie. Pikërisht për këtë, veprimi i Putin pas 8 vitesh reflektimi se cduhet bërë, nuk limitohet në marrjen e kontrollit të zonave bregdetare të Donbasit, por dëshiron ushtrimin e kontrollit dhe përcaktimin e së ardhmes së Ukrainës, në të gjithë atë kontekst që është në lindje të lumit Dniepër përfshirë dhe Kievin.

Carlo Bollino: Ti ndjekur dhe konfliktin në Kosove dhe njeh mjaft mirë dhe realitetin në Ballkan, si e shpjegon faktin që dje nga Moska u citua specifikisht se po mbërrijnë mercenarë nga Kosova, Shqipëria përveç se dhe nga Kroacia? Pse është cituar pikërisht Kosova dhe Shqipëria?

Gian Micalessin: Kosova për arsyen se ditët e fundit kishte bërë kërkesën për të hyrë në Bashkimin Europian dhe..

Carlo Bollino: Edhe në NATO..

Gian Micalessin: Edhe në NATO, dhe kjo menjëherë shkaktoi reagimin e rusëve, le të kujtojmë se Kosova mbetet një plagë e hapur për serbët që e konsiderojnë hapësirë jetike, zemrën e civilizimit të tyre, në fakt në mënyrë thelbësore është një plagë e hapur edhe për rusët që mos harrojmë në vitin 1999 ndërsa lufta gati po mbaronte, tentuan të zbarkonin në aeroportin e Prishtinës, që ishte shumë pranë një përplasjeje me trupat angleze dhe amerikane, pra le të themi që çështja e Kosovës është një tjetër plagë e hapur në zemër të Evropës që rusët nuk e kanë harruar, dhe e kujtojnë sa herë ju jepet rasti.

Carlo Bollino: Ne shohim luftën por ne shpresojmë tek diplomacia, zbritja në fushë e ministrit të jashtëm Lavrov, që konsiderohet pjesa e moderuar brenda qeverisë ruse, sipas teje a mund të orientojë negociatat drejt një zgjidhje diplomatike, apo qëndron një figurë periferike?

Gian Micalessin: Le të themi se hapësira për diplomacinë do të hapet atëherë kur sipas pikëpamjes së Putin fatkeqësisht, të arrihen ato që ai i ka përcaktuar si objektiva të domosdoshëm, pra që Ukraina të mos anëtarësohet në NATO, pranimi që të bëhet një shtet federal dhe neutral, pra në mënyrë thelbësore kur të kenë firmosur dorëzimin, kjo është pikëpamja në këtë moment. Pastaj në rast të deshtimeve në terren mund të shtyjnë rusët drejt kërkesave më të lehta. Por në këtë moment siç e tha dhe Putin Rusia nuk ka ndërmend të ndalet, ka të gjithë qëllimin që të vazhdojë përpara pavarësisht kostos, fatkeqësisht kam frikë se opsioni diplomatik kësaj radhe do të mbërrijë vetëm kur të jenë mbyllur llogaritë.

Carlo Bollino: Pra këto negociata që rithirren disa herë në pak ditë janë vetëm fasadë, apo janë një portë e hapur që mban Putin si një rrugëdalje në rast se situata ushtarake degjeron?

Gian Micalessin: Rruga e negociatave nuk përjashtohet asnjëherë, edhe për faktin që askush të mos thotë që një palë refuzoi negociatat, por mes kësaj dhe asaj që negociatat do të kenë sukses, psh shërbejnë për të mbajtur hapur korridoret humanitare që funksionojnë në shërbim të interesave ruse, por që më pas të shkohet drejt zgjidhjeve më të thella, më afatgjata, do të dyshoja në këtë moment.

Carlo Bollino: Nëse do të duhej të vije një bast, lufta në Ukrainë do të përfundojë me një humbje ushtarake nga një prej dy palëve, apo me një marrëveshje politike ndoshta me ndërmjetësimin e BE që në këtë moment, nuk po kryen asnjë funksion diplomatik, pra po ndjek krahun e hekurt ushtarak por s'po shpalos asnjë forcë diplomatike?

Gian Micalessin: Në mënyrë thelbësore ky është një problem i madh, është e qartë se kur BE zgjodhi të dërgojë armë, më shumë sesa në rolin diplomatik u vendos në pozitën e hapur kundër Putin dhe Rusisë. Dhe fatkeqësisht kjo gjë peshon në këtë moment, nuk lë shumë hapësirë për negociata. i vetmi që mund të ketë ndonjë hapësirë është Makron që vazhdon përpjekjet e tij,por le të themi që në këtë moment Putin duket i vendosur të vazhdojë rrugën e tij.

Carlo Bollino: Faleminderit Xhan dhe punë të mbarë

Gian Micalessin: Faleminderit juve.

K.T./Shqiptarja.com

TAG:
• rusia sulmon ukrainen
• Gian Micalessin
• carlo bollino
• Rusi