Gjithsesi, përtej aktit formal e protokollar të drejtimit, përtej pritjeve të mëdha, keqkuptimeve po kaq të mëdha, përpjekjeve për të qenë të përmbajtur apo për të përfituar politikisht nga kjo rastësi, Shqipëria ka një shans ideal për të treguar nivelin e maturimit demokratik dhe të aftësive të saj politike, diplomatike dhe evropiane. Kjo është thelbësore dhe ky mesazh meriton tërë vëmendjen e institucioneve shqiptare. Nëse më 2007 KE negocioi marrëveshjen PD-PS për zgjedhjet dhe më 2009 KE negocioi (modeli “Krokodil”) dialogun politik midis PD-PS, më 2012 do të ishte shans i humbur dhe fatkeqësi nëse përsëri do të duhet që ndonjë krizë politike apo dialogu i munguar demokratik shqiptar të jetë pjesë e agjendës evropiane të KE-së. Séanca e djeshme në parlament do të duhej të ishte një garanci e qartë e vullnetit të mirë se kjo nuk do të ndodhë, pra që Shqipëria ka stabilitet të qëndrueshëm demokratik, ka dialog e produkte konstruktive bashkëpunimi (reforma zgjedhore, zgjedhja presidenciale apo reformat e munguara në drejtësi, antikorrupsion e heqjen e imuniteteve). Ajo nuk e dha këtë sinjal, përkundrazi. Retorika e ashpër midis palëve, akuzat dhe refuzimet reciproke për reformë serioze zgjedhore apo zgjedhje mbipartiake të Presidentit, janë një paralajmërim serioz se klasa politike në Shqipëri nuk ka mësuar asgjë nga politika, tranzicioni dhe as shanset e humbura.
Kjo sjellje joserioze del qartë edhe nga keqkuptimi e keqpërdorimi politik që iu bë aktit formal të drejtimit të KE-së. Qeveria u shpreh dje se kryesimi i radhës i KE-së është “një arritje historike”, “një nga ceremonitë më të rëndësishme në historinë e Shqipërisë” dhe prioritet u shpall reforma gjyqësore në KE! Pra, drejtimi protokollar për shkak të germës alfabetike shihet si “sukses e arritje historike”, dhe vendi ndër më të kritikuarit nga vetë KE për mungesë të reformës parlamentare në drejtësi merr përsipër të zgjidhë reformën e drejtësisë në vetë KE-në!! Duke folur me gjuhën diplomatike është normale që reforma gjyqësore në KE, ashtu si çdo projekt tjetër i nisur më parë, të vijojë edhe nën drejtimin formal të Shqipërisë, por që kjo të shndërrohet në agjendë kryesore ndërkohë që në vendin tënd mungon tërësisht, minimalisht angazhimi del i paplotë, joserioz dhe shndërrohet në retorikë. Shqipëria ka drejtuar edhe më parë organe të rëndësishme të politikës evropiane (për të njëjtin shkak, drejtimin me rotacion) dhe si shqiptar, çdokush dëshiron që ky mandat drejtimi të jetë sa më produktiv.
Sot çdo shqiptar pret e uron që Shqipëria ta përdorë mandatin në krye të KE-së për të bërë realitet në vetë vendin e vet ato parime, premtime dhe angazhime që mbron KE dhe që promovon në emër të saj. Një hap serioz dhe akut do të ishte një marrëveshje politike parlamentare gjashtëmujore për sjellje dhe produkte konsensuale politike në çdo vendimmarrje me rëndësi në parlament, përfshirë reformën e imuniteteve, atë në gjyqësor, reformën zgjedhore dhe zgjedhjen e Presidentit. Nëse kjo ndodh përfitimi shqiptar nga drejtimi 6 mujor i KE do të ishte i madh, jo vetëm në kredenciale diplomatike, por edhe në frymën demokratike të parimeve që mbron e promovon ky organizëm. Nëse ndodh e kundërta, që palët vijojnë të sillen me dy standarde, një standard arrogant, refuzues e parademokratik brenda vendit dhe një maturues, institucional e demokratik jashtë tij në emër të KE-së, me siguri në muajin nëntor 2012 do të humbim jo vetëm shansin e drejtimit të KE-së por edhe shansin për marrjen e ftesës për anëtarësim në BE.
(Shkrimi u botua sot ne gazeten Shqiptarja.com)