Luljeta Lleshanaku, ana e panjohur e poetes së lirisë
Luljeta Lleshanaku është nominuar, si “Poeti Europian i Lirisë” organizuar nga qyteti Gdansk në Poloni. Në “ReportTV” poetja rrëfen konceptin e saj për lirinë në botën moderne, që fillon nga liria politike dhe përfundon tek ajo seksuale
Valeria Dedaj 16 Janar 2021, 15:36 | Përditesimi: 16 Janar 2021, 16:25
Liria drejt së cilës të çon poezia e Luljeta Lleshanakut ka bindur jurinë e çmimit “Poeti Europian të Lirisë”, organizuar në qytetin Gdansk në Poloni, të përzgjedhë për herë të dytë pas dhjetë vitesh poeten shqiptare për të qenë pjesë e kësaj gare.
“Sa të gëzon një nominim, aq të krijon dhe ankth e tension, pasi nuk dihet asnjëherë nëse do të jesh apo jo fituese. Por, nominimi ku konkurrojnë në çdo edicion tetë shtete është një test i rëndësishëm. Gati nuk arrij që ta besoj, se janë dhjetë vjet midis. Koha kalon dhe kurrë nuk e di nëse do të rikthehesh sërish në një garë, pasi dinamika dhe shijet për letërsinë ndryshojnë shumë shpejt”, rrëfen Llashanaku.
Liria në vargjet poetike të Lleshanakut vjen natyrshëm, duke u bërë imazh për një të shkuar të vuajtur nën lëkur, si fëmijë i një familje në internim, por dhe si një realitet i shoqërisë shqiptare gjatë regjimit komunist. Por, që këto poezi të të orientojnë tek liria moderne, për Lleshanakun është e rëndësishme mënyra se si i qasesh kësaj teme.
“Si autor kur shkruan një poezi nuk priresh që do të shkruash për një temë të caktuar. Nëse e ke një poezi me tematikë të tillë e ke. Puna është që çdo poezi të çon tek liria. Rastësisht unë e kam, tek “Ujë edhe karbon” preket tema fondamentale e lirisë. Po ashtu edhe te “Pothuajse dje” apo te “Homo Antarcticus” trajtohet konflikti midis identitet dhe lirisë”, shpjegon Lleshanaku.
Në jurinë e çmimit të “Poetit Europian të Lirisë” të kryesuar nga Krzysztof Czyżeëski është anëtare dhe nobelistja në letërsi Olga Tokarczuk. Çmimi do të jepet në mars të vitit 2022.