Këtë herë në “Esencë” për të ndarë historinë e tij të jetës dhe rrugën në profesion erdhi maestro Oleg Arapi.
Dirigjenti i skenave ndërkombëtare na tregoi rrugën e vështirë drejt artit, që rrënjët i ka të hershme. Gjithçka nis nga origjina ruse e mamasë së tij, që krijon problemet e quajtura biografike të kohës, duke bërë që ai të kalojë një fëmijëri jo të lehtë.
Ëndrrat e fillimit e çuan tek aviacioni, njësoj si babai i tij, që rrokte qiejt vazhdimisht. Ishte vetëm një ëndërr. Më vonë, u pa e udhës që profesioni që nuk do ta dëmtonte në pjesën tjetër të jetës ishte arti. Kështu pas vështirësive të fillimit me mësimin e instrumenteve dhe 8 vite pas shkollës së mesme, fitoi të drejtën të studionte në kryeqytet.
Përtej faktit që i këshilluan instrumente, dëshira dhe këmbëngulja e tij e çuan tek dirigjimi, rruga e tij e jetës.
Ai përmend me mirënjohje dy korifenj të artit shqiptar, Nina e Avni Mula të cilët i kujton me dashuri dhe konsideratë për mbështetjen që I kanë dhënë ndër vite.
Shumë eksperienca si dirigjent brenda dhe jashtë vendit e kanë bërë atë një prej emrave më në zë mes dirigjentëve duke u nderuar edhe me çmime të rëndësishme si “Ylli i Artë” në Itali dhe medalja “Glorias Artis” në Poloni.
Ka pasur shumë oferta për të punuar në shumë vende të botës, por thotë se asnjëherë nuk e ka parë veten larg Shqipërisë.
Dy surpriza vlerësuese dhe emocionale erdhën për maestron nga mikesha dhe kolegia e tij, sopranoja Renisa Laçka dhe e bija Lorela Arapi.