Kjo është pjesa e dytë e letrës së Koço Tashkos e vjeshtës së 1942 drejtuar Kominternit, një raport kritik, për politikat e gabuara që kishte adaptuar PKSH në katër çështje të nxehta si ajo e Kosovës e ushtrisë shqiptare e nacionalistëve dhe e problemeve të brendshme në parti. Duke fajësuar drejtpërdrejt për për këtë linjë të gabuar Miladin Popoviçin, Koço Tashko i bën njëkohësisht edhe një skaner jetës së Partisë Komuniste gjatë vitit të parë të jetës së saj politike dhe pozicionit të saj në arenën e Luftës. Në pjesën e parë që botuam dje, Koço Tashko trajtonte kryesisht gabimet e bëra në lidhje me çështjen e Kosovës, duke e lënë në heshtje si një çështje që i përket Partisë Komuniste Jugosllave e duke i lënë kështu terren kundërshtarëve politik që kishin triumfuar me çështjen e nacionalizmit. Sot në pjesën e dytë të letrës së tij Koço Tashko parashtron kritikat e tij në lidhje me vendimet e marra sa i takon çështjes së ushtrisë shqiptare dhe Luftës Nacional-Çlirimtare, si dhe marrëdhëniet me nacionalistët.
Kjo është pjesa e dytë e letrës së Koço Tashkos e vjeshtës së 1942 drejtuar Kominternit, një raport kritik, për politikat e gabuara që kishte adaptuar PKSH në katër çështje të nxehta si ajo e Kosovës e ushtrisë shqiptare e nacionalistëve dhe e problemeve të brendshme në parti. Duke fajësuar drejtpërdrejt për për këtë linjë të gabuar Miladin Popoviçin, Koço Tashko i bën njëkohësisht edhe një skaner jetës së Partisë Komuniste gjatë vitit të parë të jetës së saj politike dhe pozicionit të saj në arenën e Luftës. Në pjesën e parë që botuam dje, Koço Tashko trajtonte kryesisht gabimet e bëra në lidhje me çështjen e Kosovës, duke e lënë në heshtje si një çështje që i përket Partisë Komuniste Jugosllave e duke i lënë kështu terren kundërshtarëve politik që kishin triumfuar me çështjen e nacionalizmit. Sot në pjesën e dytë të letrës së tij Koço Tashko parashtron kritikat e tij në lidhje me vendimet e marra sa i takon çështjes së ushtrisë shqiptare dhe Luftës Nacional-Çlirimtare, si dhe marrëdhëniet me nacionalistët.