Studimi: Gjenet nuk përcaktojnë seksualitetin e personave...ja çfarë ndikon

Gjenet luajnë një rol të vogël nëse një person është homoseksual dhe se mjedisi ka një ndikim shumë më të madh, sipas zbulimit të shkencëtarëve.

Në studimin më të madh ndonjëherë mbi bazën gjenetike të seksualitetit, studiuesit nga më shumë se 30 institucione, përfshirë Universitetin e Kembrixhit dhe Harvardit, shikuan ADN-në e rreth 500 mijë njerëzve në Britani dhe SHBA.

Ata zbuluan se gjenet janë përgjegjës midis 8 deri në 25% të probabilitetit të një personi që të jetë homoseksual, që do të thotë të paktën tre të katërtat është në mjedis.

Shkencëtarët thanë se funksionoi në një mënyrë të ngjashme me gjatësinë, në të cilën gjenet janë pjesërisht përgjegjës, por faktorë të tjerë siç është ushqimi, gjithashtu luajnë një rol të madh.

Në vend të tij, raporti zbulon se ADN-ja e njeriut nuk mund të parashikojë se kush është homoseksual apo heteroseksual.

Seksualiteti nuk mund të mbështetet nga biologjia, por tek  psikologjia ose përvoja jetësore, sepse tërheqja seksuale e njeriut vendoset nga të gjithë këta faktorë.

"Ky nuk është një studim i parë që eksploron gjenetikën e sjelljes së të njëjtit seks, por studimet e mëparshme," tha Andrea Ganna, bashkëautori i studimit dhe bashkëpunëtori i kërkimit të gjenetikës në Institutin e gjerë dhe Spitalin Mass General, në një konferencë për shtyp të Mërkurën.

Studimi tregon se gjenet luajnë një rol të vogël dhe të kufizuar në përcaktimin e seksualitetit.

Për më tepër, studiuesit zbuluan se seksualiteti është poligjen,  domethënë qindra apo edhe mijëra gjene japin kontribute të vogla në tipar.

Por tiparet poligjenike mund të ndikohen fuqimisht nga mjedisi, do të thotë se nuk ka asnjë fitues të qartë në këtë debat.

Shqetësimet etike lindin me çdo përpjekje për të përdorur biologjinë për të shpjeguar sjelljen komplekse njerëzore si seksualitetin.

Michael Bailey, psikolog në Universitetin Northëestern, i cili kreu pjesën më të madhe të hulumtimeve të hershme për trashëgiminë e seksualitetit, paralajmëroi të mos e marrë këtë studim të ri të gjenetikës ose ndonjë hulumtim mbi sjelljen seksuale, jashtë kontekstit.

Sipas tij, nuk ka asnjë provë që tregon se funksionojnë gjëra të tilla si terapia e konvertimit.

“Natyrisht, ka shkaqe mjedisore të orientimit seksual. Ne e dinim para këtij studimi. Por kjo nuk do të thotë që ne e dimë se si të manipulojmë mentalisht orientimin seksual",  tha Bailey.

Studimi u përcaktua për të hetuar një debat 20-vjeçar të gjenetikës në seksualitet, përmes dy koleksioneve të mëdha të profileve të ADN-së: Biobank UK dhe 23andMe.

Me një milion përdorues të raportuar në bazën e të dhënave të saj, “23andMe” është pa dyshim kompania më e popullarizuar, e drejtpërdrejtë ndaj konsumatorit në testimin e ADN-së në planet.

Kurse Biobank në  Mbretërinë e Bashkuar përmban sekuencat e ADN-së të 500,000 personave të moshës së mesme, të cilët ishin nga 40 deri në 69 vjeç kur u rekrutuan midis viteve 2006 dhe 2010.

Shkalla Kinsey është një provë disi famëkeqe për përcaktimin e forcës së ndjenjave të një personi ndaj anëtarëve të gjinive të njëjta dhe të kundërta.

Me fjalë të tjera, ai përpiqet të gjykojë nëse një person është gay, me seksualaitet normal apo biseksual.

Ekipi zbuloi se gjenetika nuk mund të shpjegojë rezultatet e njerëzve në Peshoren Kinsey.

"Ne zbuluam se Shkalla e Kinsey ... është me të vërtetë një implikim i tepërt i shumëllojshmërisë së sjelljes seksuale tek njerëzit", tha Neale.

Sipas tij ndjenjat mund të jenë shumë të ndërlikuara për t’u vërtetuar përmes gjenetikës.

Ai u pajtua me Neale që debati tani është i mbyllur nëse ndonjë gjen i vetëm është përgjegjës për orientimin seksual.

“Studimi nënvizon një rol të rëndësishëm për mjedisin në formimin e sjelljes seksuale të njeriut dhe mbase më e rëndësishmja nuk ka asnjë gjen të vetëm homoseksual, por më tepër kontributin e shumë efekteve të vogla gjenetike të shpërndara në gjenom",  tha Neale.

TAG:
• gjeni
• studimi
• seksualiteti
• homoseksual