Unë nuk jam ndonjë funksionar i CIA-s apo i FBI-së, as  i Intelligence Servis-it, as edhe i ndonjë organi hetimor dhe, rrjedhimisht, nuk kam në dorë kurrfarë dokumentesh, nga ata që mund t’i kenë kryetarët e shteteve të SHBA-së e të BE-së. Megjithatë, jam në gjendje të sjell këtu emra të shumtë banorësh të Sërbisë, që mund të jenë ndodhur pak ditë më parë në Stadiumin „Partizani“ në Beograd të martën. Po i rendit njërin pas tjetrit, ashtu siç i kam hasur nëpër faqet mediatike, psh te portali „pashtriku.org“, i cili është, pa dyshim, njëri prej zëdhënësve më skrupulozë të të vërtetave dhe i cili flet gjithmonë në bazë dëshmish e dokumentesh autentikë.

Ata janë: Rajko Kozhina, Pavle Gavrilloviç, Gjorgje Dragoviç, Ninosllav Mijanoviç, Ivan Aleksentiejeviç, Sinisha Miliç, Zhivojin Gjuriç, Sreçko Branoviç, Radisllav Janjiçeviç, Branisllav Stojisllavleviç, Vlladan Radovanoviç, Dobrivoje Miliçeviç, Stevan Bozhoviç, Rade Bogdanoviç, Dragan Terziç, Igor Vojinoviç, Nebojsha Miniç, Sreçko Popoviç, Sllavisha (Miço) Kastratoviç, Gjuro Kastratoviç (të 2 këta të fundit duken me rrënjë shqiptare! Sidoqoftë, janë llum edhe i kombit sërb.) Zvonimir Cvetkoviç, Mijo Paviçeviç, Vlladan Kërstoviç-Xhuxha, Boro Babanja, Vidomir Sholipur, Çasllav Nikolla Markoviç, Llazar Nikolla Markoviç, Miça Nikolla Markoviç (duket të jenë vëllezër, kriminelë që të tre).

Vidoje Bllagoje Koriçanin, Milenko Bllagoje Koriçanin, Velko Bllagoje Koriçanin (edhe këta, siç duket, janë tre vëllezër) Radosllav Millosh Branoviç, Velimir Sava Vuleviç, Stevo Velimir Vuleviç (babë e bir, dalë për të vrarë njerëz) Tomo Kovaçeviç, Miomir Llazoviç, Millorad Jovo Mishlen, Vuk Markoviç, Miço Bozhidar Armush, Dejan Kollashinac, Darko Kollashinac, Goran Bozhidar Çetkoviç, Zoran Vlladimir Barjaktaroviç, Millan Dimitrije Kaleviç, Zhivko Koriçanin, Neno Millaçiç, Zoran Jashoviç, Miodrag Brajeviç, Vujadin Çoroviç, Millosh Pavle Markoviç, Zoran Sava Janiçeviç, Nikolla Milloradov-Mijov Pavlloviç, Zoran Rashkoviç, Dragan Terziç, Nebojsha Miniç, Marko Llonçar, Millosh Shçepanoviç, Lubisha Rakoviç, Dragan Raçica, Boban Baboviç, Sërgjan Kërstiç, Rajko Aleksiç, Nenad Bosanac, Millutin Prashçeviç, Lubisha Radunoviç, Goran Isajlloviç, Lubisha Lekiç, Predrag Ratkoviç, Bruno Vukariç, Ratko Romiç, Igor Juçinac, Millutin Radanoviç, Predrag Zhelkoviç, Bruno Vekariç, Rade Markoviç, Dragolub Zdravkoviç, Vllatko Vukoviç, Dragolub Stankoviç, Milivoje Stojilkoviç, Nenad Stojkoviç, Sreten Llukiç, Nenad Stojanoviç.

Që të gjithë këta janë vrasës të dokumentuar të shqiptarëve. Thuhet se në hyrjet e stadiumit të ushtrisë„Partizani“ janë kontrolluar, me qëllim që të mos hyjnë atje tifozët shqiptarë, letërnjoftimet e të gjithë tifozëve. Me atë rast, të gjithë këta emra vrasësish do të mund të ishin verifikuar dhe ndalur. Por s’u verifikuan letërnjoftimet e kriminelëve. U kërkuan tifozët shqiptarë, për t’u kapur e për t‘i rrasur në burg për shkak të flamurit të tyre.
Pse mendoj që këta kriminelë mund të kenë hyrë për ta parë këtë ndeshje?

Sepse që të gjithëve shteti sërb u jep rroga e pensione. Edhe këtë duhet ta dinë kryetarët e shteteve të BE-së dhe ai i SHBA-së: Sërbia u jep rroga e pensione të gjithë kriminelëvet shqiptarë-vrasës, boshnjakë-vrasës dhe kroatë-vrasës.Vrasës, urdhërues të vrasjeve, bashkëvrasës, familjarë të këtyre vrasësve, bashkëshorte të lumtura vrasësish, djem, nipër, që të gjithë në stadium, për t’i pasur edhe njëherë shqiptarët nën rrethim!

Nga 30 apo 20 mijë të pranishëm në atë stadium, sa mund të kenë qenë sërbë normalë, sërbë jokriminelë? Do të ishte shumë e dobishme për vetë Sërbinë, të nxirej një statistikë: Sa sërbë, që s’i kanë lyer duart me gjak shqiptarësh dhe që nuk janë të afërm të drejtpërdrejtë të atyre që i kanë lyer duart me gjak, ka pasur më 14 tetor, në atë stadium të ushtrisë, të quajtur „Partizani“? Kriminelët sërbë shqiptarvrasës janë në shumicën e tyre edhe të organizuar në grupe, të quajtur „drushtva“.

Grupi i „Car Llazarit“ doemos që ish aty. Si mund të përfytyrohet një ndeshje e sërbëve me shqiptarët e të mos jenë aty car-llazarasit? Grupi „SUP 1389“, grupi „Nacionallni Stroj“, „Ultra-Bojsi“, grupi i „Bërgjanëvet“, „Obrazi“ i Igor Vojinoviçit, „Cërvene Beretke“, pjesëtarët e formacionit të dikurshëm terrorist „Maglla“, pastaj „Munja“, veteranët e njësive speciale territoriale „Shakalli“. Quhen grupe, por, në të vërtetë, ata të quajtur grupe kanë secili me qindra anëtarë, të cilët, në vitet 1997-1999, kanë bërë gara: Kush vret më shumë shqiptarë? Kush tregohet më origjinal në cinizmin e vet, deri te të shndërruarit e kafkave shqiptare në abazhure ndriçimi, për të zbukuruar tavolinat ose komodinat te koka e krevatit. Kanë bërë gara në vrasje burrash, pleqsh dhe fëmijësh meshkuj shqiptarë, por kanë bërë gara edhe në përdhunime grash dhe vajzash shqiptare.

Që të gjithë pjesëtarët e atyre grupeve kanë qenë aty, në shkallët e stadiumit „Partizani“, të ethshëm për t’i torturuar e për t‘i vrarë edhe këta 22, të zënë brenda atyre mureve, si në ndonjë gropë krateri. Për t‘i torturuar dhe për t’i grirë copa-copa dhe kjo dëshirë e madhe e tyre shprehej me zë shumë të lartë në sy të të gjithë televizioneve të botës: „Ubij shiptare!“ („Vraji shqiptarët!“)„Vraji shqiptarët!“, „Vraji shqiptarët!“ hynin ulurimat në aparaturat e incizimeve, dërgoheshin ato ulurima në drejtim të satelitëve, zbrisnin sërish në Tokë dhe hynin në veshët e miliona teleshikuesve. Nuk kish si të thërrisnin ndryshe car-llazarasit, sup1389-asit, nacionallstrojasit, ultrabojsat, bërgjanët, obrazët, cërvena-beretasit, magllasit, munjasit dhe shakallët. Britma e tyre s’është aspak e çuditshme, sepse ata ashtu janë edukuar.

Popullin sërb, mjerisht, e ka mbuluar një prapambetje e madhe morale dhe kulturore. Mirëpo është mjaft i çuditshëm indiferentizmi i popujve të emancipuar. Si mund të rrinë ata popuj pa kërkuar me ngulm që t’u sqarohen gjërat këtyre turmave kaq të keqedukuara, të paqytetëruara në kuptimin më të mirëfilltë të fjalës?!

Stadiumin e Beogradit e kanë mbushur më 14 tetor ish-efektivë të Korpusit Ushtarak të Prishtinës, ish-efektivë të Korpusit 21 të Nishit, ish-efektivë të Korpusit 37 të Uzhicës, ish-efektivë të Korpusit 24 të Kragujevacit, ish-efektivë të Korpusit Special të Beogradit. Ish-efektivë, por edhe efektivë të sotëm të këtyre organizmave të stërmëdhenj të një ushtrie të stërmadhe sërbe, nuk kanë ngelur pa ardhur në stadium, sado që ishin tepër të zënë me përgatitjen e paradës për nder të V.Putinit.

Të gjithë këta korpuse ushtarakë kanë bërë kërdinë nëpër Kosovë, sidomos në vitet 1997-1999. Sëbashku me grupet terroristë që u përmendën më parë dhe së bashku me të tjerë terroristë si „Tigrat e Arkanit“ (sado që Arkani s‘është më), „Skorpionët“, „Beli Orllovët“, këta mijëra sërbë, të shndërruar në tifozë jashtë profesioneve të vet, kanë kryer nëpër Kosovë 274 vrasje masive dhe kanë hapur 142 varreza masive. Deri aty, në Batajnicë, afër Beogradit i kanë prurë me kamionë shqiptarët e masakruar.

Një pjesë i kanë djegur edhe në krematoriume.Edukata e tyre çnjerëzore është kurdisur keq qysh në fëmijëri. Ata janë edukuar për të bërë krime, jo vetëm ndaj shqiptarëve, por ndaj kujtdo që dikush t’i ndërsejë: ndaj kroatëve, ndaj hungarezëve dhe ndaj myslimanëve të Bosnjës, që janë të të njëjtit etnitet, por megjithatë, i vrasin.


Shkrimi u botua në Shqiptarja.com (print) në 17 Tetor 2014

Redaksia Online
(d.a/shqiptarja.com)