Akti pavarësisë: Zbulohen fakte
të reja për dokumentin origjinal

ZBULESA E RE E DOKUMENTIT TË PAVARËSIMIT KOMBËTAR, NË DY PRURJE TË REJA BURIMORE DHE KRITIKA HISTORIKE
(Imazhi i origjinalit të dokumentit të 28 Nëntorit 1912) 1.E pabesueshme, ama e vërtetë e pamëshirë! E pabesueshme, por e vërtetë e pamëshirë! Në orën 5:15 të mbrëmjes së 28 nëntorit 1912, Ismail Qemali, kryetari i Kuvendit të Pavarësisë në Vlorë, pa mbaruar togfjalëshin e tij “…

Shqipëria e lirë dhe e mosvarme” në sallonin e madh të shtëpisë së madhe të Vlorajve flakëroi Flamuri i Pavarësisë dhe po njëheras nga katër delegatë të korit kishtar shqiptar të Kolonisë shqiptare të Rumanisë, të shoqëruar dhe nga kuvendarët e Pavarësimit, ushtoi kënga patriotike “Betimi mbi Flamur”, shkruar e muzikuar nga kuvendari Murat Toptani, edhe atë çast e atë çast do të thotë atë çast të madhnueshëm mori jetë trisimboli tri herë i shenjtë: Vendimi i shpalljes së pavarësimit të Shqipërisë, rilindi Flamuri kombëtar nga hiri i vet me atë simbolikën e lashtë sa Zeusi, amá lindi edhe Hymni Kombëtar, që i këndonte Flamurit- kësisoj e padëgjuar kund tjetër më parë e më pas.

Të tjera të vërteta pabesueshme, por të vërteta të pamëshirë! E ndërsa në popuj e kombe të botës së qytetëruar ose jo simbolet historike janë të shënjta e të Kremte të mëdha, Trisimboli ynë i shënjtë u la e mbeti në vuajtje, si ato të Ferrit dantesk. Flamuri, që Ismail Qemali vetë ideoi dhe e ngriti me duart e veta dhe që atë çast e “pagëzoi” me ca fjalë aq të mençura bashkë me të puthurën mallëngjyese të tij, Ai edhe sot përvuan persekutim të egër. Hymni kombëtar, është i vetmi simbol që ka fituar lirinë, si në origjinë të tij.