Dikur një kafshë mitike e cila për aftësitë e saj mbahej në të gjitha familjet e myzeqesë, sot buallica është drejt zhdukjes. E përshtatur fare mirë me kushtet e zonës, me moçale e rrugë balte, buallicat ishin të vetmet kafshë që tërhiqnin qerret e fermereve të Divjakës e të Lushnjës.
Një familje myzeqare dikur nëse kishte buaj apo buallica ishte e pasur dhe me fat, pasi ato jo vetëm që duronin kushtet e veshtira në të cilat jetonin familjet e kësaj zone, por kanë qenë edhe shumë të qëndrueshme.
Një ndër vetitë mjaft më nevojshme është edhe qumështi i buallicës pasi ai është shumë i ushqyeshëm. Dikur buallicat ishin të shumta në numër, por sot në të gjithë vendin numërohen vetëm 185 krerë dhe ferma e vetme që ka buallica është në Divjakë.
Shqipëria e ka pasur ktë kafshë. Ka pasur 19500 krerë. Por tani është gjithmonë e më shumë në zhdukje. Ne të myzeqesë e kemi traditë dhe nuk donim që të zhdukeshin. U munduam ta ruanim. Kjo është e vetmja tufë autoktone. Kam sakrifikuar vetëm nga dëshira. Në kohën e firmave piramidale nuk i çova paratë atje por bleva buallica. Nga 5 krerë që kisha, kanë vajtur diku në 200. Unë nuk do të shtyj më dhe më vjen keq se kam frikë se do të zhduken. Qumështi i tyre shëron 18 lloje sëmundjesh. Kemi dëgjuar që princesha Diana konsumonte vetëm bulmet buallicash.
Llambri Monce, fermer nga Divjaka
Kjo fermë është e vetmja që mban këtë kafshë në zhdukje dhe përfiton subvencione minimale nga ana e shtetit.
Nuk mjafton vetëm dëshira për të mbajtur këtë gjedh në jetesë, por shteti duhet të shohë mundi më të mëdha për të të mos e humbur simbolin e myzeqesë.