Eshtë një humnerë që në gjithë këto vite nuk po mbushet dot në shoqërinë tonë: respekti për gruan në të gjitha ngjyrat, format, mendimet, cilësitë që ajo shfaq e përfaqëson. Për disa nga ne është e pamundur përballja me të kundërtën; nuk e di se çfarë shkakton në karakterin tonë, por një mendim i kundërt, ndryshe, trasformon edhe më të mësuarin e qyteruarin në një individ që humbet format njerëzore, që shndërrohet në një pikturë absurde të Francis Bacon. E kur kjo “e kundërt” është grua, fjala, forma, etika dhe estetika, rrëzohen. Mijëra vite qytetërim, ndërtim, shkatërrohen për të dalë në origjinën e mundimshme të epokës së shpellave. Gruaja në Shqipëri nuk ka fituar ende vendin e duhur, nuk them postin e duhur, por vendin e duhur si një bashkëfolëse e barabartë dhe dinjitoze për t’u dëgjuar, pavarësisht mendimeve dhe përkatësive ideore.
Që në fillimet e mia gazetareske jam vetëpërjashtuar nga tavolina e biseda publike pikësëpari nga frika nga vetvetja, se mos sedra ime shqiptare reagon me të njëjtën mënyrë ndaj përbuzjeve burrërore siç përsëritet përdarkë, prej qindra darkash njësoj, këtej e 25 viteve në diskurset publike, por, edhe nga frika dhe vrazhdësia e arroganca e kujt qëndron përballë: Kjo! Kush është kjo! E tha kjo! Foli dhe kjo! Një gjuhë që për fat nuk e kam provuar në rrethin tim familjar. Por kjo nuk mjafton dhe nuk më inkurajon. Siç nuk më inkurajojnë programe e programe institucionesh prestigjoze ndërkombëtare, ndërgjegjësime e financime të shkuara kot, të cilat thërrmohen çdo ditë në shtëpitë, zyrat, tavolinat e mjediset shqiptare duke treguar se nuk kanë pasur asnjë rezultat. Aq më tepër kur fjalët e rënda përdoren nga vetë ata/o që në këto programe kanë qenë herë promovues e herë zbatues të drejtpërdrejtë.
Kur flasim për një grua e me një grua, secili është i lirë të thotë nëse nje punë, një fjalë, një veprim e bëri pëlqyeshëm ose jo, qoftë politikane, mjeke, artiste, shkencëtare, aktiviste, gazetare, por përbuzja, ofendimet, etiketimet, përndjekjet nëpr rrjete sociale, cilësdo spektri të jetës i takojnë, duhet të largohen përgjithmonë nga shoqëria jonë: E kjo përbuzje kaq e dukshme dhe lënduese duhet të zhduket sëpari në familje, pastaj në punë e në vende publike. Asnjë grua shqiptare nuk e meriton.