Alba Malltezi

Kapërcyem edhe vitet 2000 dhe gjendja pak ka ndryshuar: Njerëzit ende ndahen në ata që admirojnë një këngë me vlerë, një punë të mirë, një art të bukur, me ata që përqëndrohen te... (ndjesë) prapanica e atyre që e kanë realizuar.

Besoj Macron na tha "Jo" se nuk na njeh, shqiptarët nuk janë thjeshtë shifra azilkërkuesish, janë më ëndërrimtarët, shtetdëshiruarit e liridashësit për në Europë. E megjithatë asgjë e bukur nuk bëhet me zor, me siguri do të vijë dhe koha jonë

Filmi është i thellë, mesazhet fine dhe të ashpra. Në Shtetet e Bashkuara, para premierës së tij, bënë gati një terrorizëm psikologjik: Mund të ketë të shtëna, thanë, filmi nxit dhunë, policia në gatishmëri. Ende pa u projektuar nëpër salla kinemaje Joker e kishte kryer punën e tij. Joaquin Phoenix, si rrallë aktorë në histori, nuk interpretoi Jokerin. U bë ai.

Duket një shaka të luajmë sot me urrejtjen: dikush e ka bërë gati profesion, është bërë mjeshtër i përzgjedhjes së lëndës së parë, gënjeshtrës, për të ndërtuar mbi të një industri të së keqes që prek këdo që ka imunitet të brishtë.

Greta Thunberg ua prishi disave planet. Vajza me gërsheta nuk është aq e rritur dhe aq e indoktrinuar për të mos bërtitur të vërtetën në kohë dhe për fat, në mënyrë dhe vendin e duhur.

Nuk dimë nëse dita e parë e shkollës ishte thjeshtë një “armëpushim” sa për të thënë, apo linja politike që nis me vjeshtën e parë drejt integrimit europian, për të vazhduar si një epokë e re në politikën tonë

Eshtë për të qeshur e për të qarë të dëgjosh sot politikanët e fillimviteve të tranzicionit të ankohen për gjendjen e Kuvendit sot, për nivelin arsimor apo kulturor të vajzave dhe djemve që më në fund u rritën dhe synojnë elitën, politikën, administratën.

“Gjuha jonë do të jetë e butë”, tha kryeministri Giuseppe Conte, “…dhe sjellja jonë në rrjete sociale do të jetë e përmbajtur”

Vajzat e indinjuara emigrante bëjnë mirë që na plasin në sy Përbindëshin që është ende brenda nesh; e shohim përditë ende të egër e primitiv që shfaqet në forma e veprime të ndryshme, por e habitshmja dhe e pabesueshmja është që ky Përbindësh rezistoka kaq shumë edhe tek ata që nuk jetojnë më në të njëjtin habitat e në të njëtat kushte.

Sipas shijeve, tipave dhe pozicioneve sociale treguam dhe mësuam se ku ne shqiptarët pushojmë.  Komunistë, demokratë, socialistë, sindikalistë, ballistë, me fe apo pa fe, bënë pushimet e tyre siç është e natyrshme dhe legjitime të bëjmë.

Por vjen një ditë, që "mihalët" e vetëekzagjerojnë. Gjithmonë. Eshtë egoja e përkëdhelur që kapërcen çdo kufi, që arrin deri në Hënë pa qenë aspak një Neil Amstrong.

A do të arrijë mirësjellja të fitojë zemrat e shumicës së njerëzve që popullojnë planetin tonë?

Ecjet në natyrë, në mal, kanë përherë surpriza. Sheh e takon njerëz që asnjëherë nuk i ke parë: disa janë të zakonshëm, normalë, ndonjë tjetër duket sikur del nga legjendat.Këta janë njerëz të rrallë.

Asnjë kupon tatimor edhe në lokale e hoteleri në breg, ose fare pak. Zyrtarë të lartë, ministra e zëvendësministra i has të hanë e flenë kudo, por a u bën përshtypje kjo situatë? A shqetësohen në ç'nivel janë ende shërbimet dhe si po degradojnë ato gjëra të mira që janë bërë? Dikush prej tyre, e ngre këtë problem diku? I shqetëson?

Sot, disa prej tyre janë bërë milionerë klandestinë, por sulmues të hapur të Sorosit.

Të drejtpërdrejtë në artikulimin e tyre, por gjithnjë me një mburojë që e mbajnë me vete për t'u mbrojtur në çdo rast nga shigjetat e gojëve të liga që nuk pranojnë mendimin alternativ. Tamam siç do të ndodhte në kohën e Enverit: Linçim publik dhe kolektiv ndaj të ndryshmëve.

Si pozicionohet Shqipëria mes fqinjëve tanë me kaq shumë ekperiencë në turizëm? Mund të duket mungesë modestie, ose mendjemadhësi, por ne kemi vlera që mund të jenë të forcë  për të konkurruar me dinjitet

Një popull si ne, që ka zemrën e mirë, nuk mund të çorientohet nga rruga e tij drejt dritës. Sigurisht në këtë rrugëtim do të dalin shumë njerëz shkatërrues, keqdashës, që do të na tërheqin nga krahët, do të na bëjnë stërkëmbësha për të na rrëzuar, por nuk do të na pengojnë të arrijmë në ndriçim.

Ishte koha kur politika thërriste: "Duka i krimit, Klani i Zemunit!". Lufta ishte shumë e ashpër edhe atëherë. Ju kujtohet besoj?

Nëse ti gëzohesh se pe një shfaqje të bukur, se fotografove një lule në Tiranë, se të pëlqejnë fjalët e mira që Europa thotë, e sigurtë, në shteg do të dalë: Ai ose Ajo: Ah ti që mbështet krimin, drogën, korrupsionin, prostitucionin!