Alba Malltezi

Respekti i rrëgullave, durimi, përulja, mirëkuptimi janë të domosdoshme edhe në një funeral. Qytetërimet ndërtojnë me forcë, besim dhe përkushtim një gjë që të tjerë e shkatërrojnë apo e përfolin kollaj.

Një dhomë në muzeun Bunk’Art1 ruan copëza origjinale të avionit dhe të historisë, ndërsa gazetarja Rudina Xhunga flet me dëshmitarë dhe bën rrugëtimin në... shtyllën kurrizore të vlerave më të bukura të Shqipërisë.

Një send shumë tradicional që bashkon ëndrrat, thurje miqësish, thjeshtësinë, kombinimin e ngjyrave, krijimtarinë e nënave dhe vajzave shqiptare... me kujtimet tona.

Në ditët e Jubileut të komunikimit, Papa Françesku mbledh në Vatikan gazetarë dhe operatorë të mass medias për t’iu kujtuar rëndësinë dhe peshën e fjalës dhe të së vërtetës për një botë më të mirë.

Trashëgimia që la me punën dhe veprën e tij Kryepiskopi i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. E gjitha sot është këtu mes besimtarëve orthodhoksë shqiptarë. Në Shqipëri.

Dallga apo cunami “Trump” po shkakton shqetësime dhe entuziazëm njëkohësisht, ashtu siç kanë shkaktuar përherë në historinë njerëzore individë më të fortë se ligjet që mbajnë shoqërinë. Por, a mund të ndryshojë një dallgë, sado e madhe, gjigande dhe e fortë të jetë, detin e tërë?

Kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis pak para vitit të ri na e bëri të qartë se Greqia ka në dorë shpejtësinë e integrimit tonë në BE. Ministri ynë i Jashtëm ftoi median të mos “përzihej” me deklarata mikrofonash dhe se negociatat janë delikate.

Bashkëjetesa fetare në Shqipëri, përpjekja e të katër feve kryesore për paqe e miqësi me njëra-tjetrën është një vlerë që po i reziston kohës dhe herët a vonë do të prekë dhe besimtarët

Biseda e historianit Roberto Morozzo Della Rocca dhe Tomaso Opocher, përfaqësues të Satnt’Egidios, me Kryepiskopin e Kishës Orthodokse Autoqefale të Shqipërisë në librin “Kryepiskopi Anastas. Shërbëtor i Perëndisë në shumë vende”

Në librin e tij Republika, Platoni mbetet një pus mençurie dhe diturie i pafund. Çdo faqe e shkruar në agim të qytetërimit dhe të demokracisë njerëzore, duket se e ka një përgjigje për çdo kohë që jetojmë.

Është e qartë se dhimbja e një nëne për fëmijën e saj e kapërcen faktin e të qënit divë, e famshme, artiste, politikane, shkencëtare... Prandaj, pa e gjykuar, pa i kujtuar të shkuarën e saj të famshme apo jo, dhimbjet apo fitoret në rininë e Shqipërisë komuniste, pa ia rënditur e numëruar sot gabimet sikur duhet t’i paraqisim asaj faturën që nuk ja kemi dhënë as politbyrosë, të përpiqemi ta ndihmojmë në këtë plagë gjigande të saj e të kuptojmë se a është e mundur që një nënë të bashkohet me djalin që sot nuk e ka në krah?

Çfarë ka pësuar këngëtarja e mirënjohur që e bën të reagojë kështu ndaj njerëzve përreth që e njohin e të shfaqet aq e qetë, e çiltër e mirënjohëse përpara një qeseje me disa rroba të ngrohta dhe të thotë: Jemi me shumë fat!

Takimet me qytetarë, gazetarë, personalitete me rastin e 90 vjetorit të Institutit për Studime të Politikës Ndërkombëtare (ISPI) me qendër në Milano. Në librin “Liri” të Merkel, në 703 faqe, vetëm 3 të dedikuara Ballkanit Perëndimor

Të drejta dhe detyra, impenjim qytetar në respektimin e shërbimeve elementare si Arsim, Shëndetësi. Mbrojtje e natyrës dhe hapja e zemrës për të gjitha racat e kulturat. A mund të jetë kështu Shqipëria e vitit 2025?

Shqiptarët sot shmangin si djallin vetë ata që ndryshe flasin e ndryshe veprojnë, duke na gënjyer në dritën e diellit e duke menduar se jemi ende ata njerëzit e Shpellës së Platonit.

Familjet mbajnë peshën e madhe të ndihmës ndaj personave me aftësi ndryshe! Kampionët arrijnë shumë, por shoqëria duhet të heqë pengesat e vështira kudo nëpër qytete

Ndoshta sot një patriot i vërtetë nuk është i thirrur për veprime të mëdha, por për veprime të vyera të vogla: si për shembull Paqja mes nesh, si vlerë e jashtëzakonshme nën hijen dhe lirinë e së cilës mund të rriten virtyte të vërteta njerëzore.

Me gjithë vështirësitë që po përballon, Sistemi shëndetësor italian është një mrekulli që respekton dinjitetin njerëzor, po ne? 

Kur jemi përballë vështirësive, cilatdo qofshin ato, disa prej nesh reagojnë si të ishin fëmijë duke treguar me gisht të tjerët: E ka fajin ai, ajo, ata, ato! Pak prej nesh marrin përgjegjësinë me pjekurinë e moshës apo të eksperiencës e të bëjnë një reflektim individual

Pra, në një afat të shkurtër, retorika ofenduese mund të duket efektive për të fituar pushtet ose për të mbledhur mbështetës. Por, në afat të gjatë, ajo dëmton kohezionin shoqëror, cilësinë e demokracisë dhe stabilitetin global