Nga Kiribati në Samoa, kalimi global nga viti 2025 në vitin 2026 do të zgjasë 26 orë, jo 24.

Mesnata, që do të shënojë fillimin e vitit 2026, do të fillojë si zakonisht nga Kiritimati ose Ishulli i Krishtlindjeve (i quajtur kështu sepse u zbulua nga kapiten Cook më 25 dhjetor 1777), në oqeanin Paqësor, ndryshe ishulli më lindor i banuar.

Kiritimati, i cili është pjesë e Kiribatit dhe, në përgjithësi, e Sporadeve Ekuatoriale, del nga oqeani në lindje të arkipelagut të Kiribatit dhe dy zona kohore në lindje të vijës që shënon ndryshimin global të datës, 13 zona kohore përpara Evropës.

Ishulli i Krishtlindjeve e filloi festën dje.

Dhe madje edhe Sidnej, i cili prej kohësh e ka shpallur veten “Kryeqyteti botëror i Vitit të Ri”, do të duhet të presë edhe katër orë të tjera pas Ishullit të Krishtlindjeve për të hapur shampanjën dhe për të ndezur fishekzjarrët.

Vija Ndërkombëtare e të Dhënave, e cila zgjatet zig-zag pak nga veriu në jug dhe ndjek vetëm pjesërisht meridianin e 180-të, antipodet e Greenwich-it, ka pasur një devijim të theksuar drejt lindjes që nga viti 1995, duke prerë dy zona kohore, përfshirë, ndër të tjera, arkipelagun e Kiribatit, Samoan dhe Tongën.

Nga Kiritimati, duke fluturuar në jugperëndim për rreth 2 500 kilometra, arrini në ishujt e Samoas, të cilët do të jenë të fundit që do të festojnë natën e Vitit të Ri, 26 orë më vonë.

Derisa të kalojë mesnata, ishulli i vogël i Tutuilas, më perëndimori i Samoas, ishulli Midway dhe madje edhe Havai, Viti i Ri do të ketë përfshirë të gjithë planetin.

Vendi me më shumë “Nata të Vitit të Ri” është padyshim Rusia, e cila shtrihet në 11 zona kohore nga enklava baltike e Kaliningradit deri në gadishullin Chukotka, i cili kufizohet me Alaskën përtej Ngushticës së Beringut.

Meqenëse vija ndërkombëtare e datës kalon nëpër Ngushticën e Beringut, Chukotka ruse dhe Alaska amerikane, pavarësisht se ndahen vetëm nga disa kilometra det, festojnë me 24 orë diferencë./ ATSH