Tato dhe Mama, familja ime në Ukrainë po jeton ditët e vështira nën rrezikun Rus!

Historia prekëse e familjes ukrainase që po jeton tmerrin e luftës!

“Ata nuk janë prindërit e mi, por pas dy vitesh jetese në Ukrainë, ata u bënë Tato dhe Mama ime , që në gjuhën ukrainase do të thotë "babi" dhe "mami"”, kështu shprehet për CNN Mayumi Maruyama,duke treguar historinë e trishtë të rrezikut në të cilin po jeton familja ukrainase që ja hapi derën pesë vite më parë dhe e mikëpriti duke e bërë vajzën,pjesë të familjes së tyre ,tashmë ata po jetojnë nën bombardimet ruse dhe tingujt e granatave.

“Tato, një burrë flokëbardhë në fillim të të 60-ave, më thotë në telefon se mund të shohë shpërthime nga oborri i shtëpisë së tyre në një fshat të vogël jashtë qytetit verior të Chernihiv. Mamaja, e cila është disa vite më e vogël, qan duke më thënë se nuk kanë ujë, nuk kanë energji dhe nuk kanë rrugë të sigurt për t'u larguar”,kjo është situata e vështirë dhe fjalët me të cilat përshkruan Maruyama gjendjen e familjes së saj dhe sfidat me të cilat po përballet.

Forma e tyre e vetme e transportit është një makinë e rrënuar e epokës sovjetike që është aq e ndryshkur sa mund të shohësh tokën që vërshon përmes një vrime në dysheme. Dhe nëna 91-vjeçare e mamasë, Babusya,është aq e brishtë sa rrallë e lë shtratin e saj.

Ukrainasit në disa qytete të tjera kanë mundur të largohen nga shtëpitë e tyre, duke i shpëtuar sulmeve ruse përmes korridoreve të përkohshme të evakuimit, por nuk ekziston asnjë rrugë e sigurt jashtë Chernihiv ose fshatit ku familja e Maruyama-s jeton.

 “Para luftës, ne ndanim rregullisht mesazhe rreth qenve dhe çfarë ushqimi po hanim,ata ishin të magjepsur nga jeta ime jashtë Ukrainës.Më pas, pak më shumë se një javë më parë, Tato më dërgoi një foto të tymit të zi që dilte në ajër nga shpërthimet pranë fshatit të tij,shprehet për CNN Maruyama, Ukraina nuk është i njëjti vend ku kam jetuar për dy vjet nga 2017 deri në 2019 si vullnetare e Korpusit të Paqes. Më pas, bisedat me familjen time pritëse ishin të gjata, duke u ulur në tryezën e kuzhinës me çaj, duke ndarë histori të thjeshta për të korrat e stinës ose punën time me fëmijët.

Tato dhe mamaja nuk kanë fëmijë të tyre. Duke ditur që isha japoneze-amerikane, Tato mësoi fjalë japoneze si "ohayo" që do të thotë "mirëmëngjes". Natën, ne kërcenim me muzikën ukrainase dhe amerikane të viteve '80,ata mendonin se kjo do ta bënte shtëpinë e tyre të ndihej më shumë si shtëpia e tyre.Natën e parë në shtëpinë e tyre, u ndjeva pak në siklet, kështu që Tato hyri në dhomën time me një CD ABBA dhe bëri shenjë sikur të kërcente. Nxora telefonin dhe luajta muzikën, njëra pas tjetrës. Atë natë ne harxhuaminternetin e telefonit të një muaji. Jeta e Tatos dhe mamasë ishte shumë e ndryshme nga jeta ime. Në Los Anxhelos, qyteti ku kisha kaluar pjesën më të madhe të jetës sime të rritur, më zuri gjumi nga muzika e zhurmshme e bareve dhe makinat që tingëllonin. Në Ukrainë, netët ishin aq të qeta sa mund të dëgjoja vetëm zhurmën e hapave të qenit të tyre,”tregon Maruyama për jetën e saj në Ukrainë.

Gjatë javës së parë të luftës,tato dhe mama, po vazhdonin me rutinën e tyre normale zgjoheshin në orën 6 të mëngjesit, ushqenin pulat dhe shkonin në punët e tyre me kohë të pjesshme,dhe kontaktonin regullisht me Maruyaman por me kalimin e ditëve, është bërë akoma dhe më e vështirë kontakti me familjen,ata nuk po i përgjigjen më mesazheve dhe as thirrjeve të vajzës së tyre.
“E vetmja gjë që mund të bëj tani është të shoh nga larg shkatërrimin e vendit të tyre, dhe ndihem e pafuqishme për t’i mbrojtur”,tha për CNN Maruyama.
 

Lajmi kryesor:

Rusët mbajnë 400 pengje në spitalin e Mariupolit! Negociatat rinisin nesër, Kievi: Ka hapësirë për kompromis! Mbërrijnë në Kiev 3 kryeministra të BE! NATO mblidhet më 24 mars

G.B./Shqiptarja.com

TAG:
• rusia sulmon ukrainen
• rusia
• ukraine