I humbur prej 12 vitesh, familja Myftari është në kërkim të Bashkim Myftarit, 59-vjeçarit Dibran. Pas një zënke me bashkëshorten Fatbardha Myftari, verën e vitit 2011, kryefamiljari del nga shtëpia në zonën e Institutit në Tiranë duke humbur më pas çdo gjurmë. Edhe pas shumë tentativave të fëmijëve për ta ndaluar babain e tyre, ky i fundit mblodhi rrobat e tij dhe u largua duke mos e kthyer më kokën pas. Bashkimi dhe Fatbardha janë prindër të 5 fëmijëve, ndërsa shpesh në familje kishte konflikte për shkak se kryefamiljari ishte përdorues i alkoolit. Familjarët gjithashtu kanë bërë edhe një denoncim në polici për zhdukjen e Bashkim Myftarit, por pa asnjë rezultat deri më tani. Pas zhdukjes së Bashkim Myftarit fatkeqësitë do të ndiqnin njëra tjetrën, kur 4 vite më parë një nga vajzat e familjes Myftari pëson një aksident, duke ecur në rrugë me bicikletë, një aksident ky që do t’i merrte jetën 29-vjeçares. Sot pas 12 vitesh, familja Myftari janë ende në kërkim të Bashkimit, fati i të cilit ka mbetur enigmë që nga momenti kur doli nga shtëpia

Takohet për herë të fundit me një bashkëfshatarin e tij në një stacion treni në Firenze të Italisë, zhduket 39-vjeccari Albert Xheleshi. Me një familje të shëndoshë, babai i dy fëmijëve kishte përfunduar rrugëve, duke bërë një jetë jo të mirë. Ishte ende një adoleshent kur provoi emigrimin për herë të parë, ndërsa u vendos në Napoli të Italisë, ku nisi të jetojë bashkë me të vëllanë Hamzain. 16-vjeccari u pajis me leje qëndrimi, ndërsa kontaktet i mbante të rregullta me familjarët e tij. 10 vite më pas Alberti vendos të martohet ku u bë baba i një djali (Samueli). Dy vite më pas, në 2012 ai kthehet në atdhe bashkë me gruan dhe djalin e tyre ku pas 3 vitesh u bënë baba edhe i një djali tjetër. Pak para se të shkëpuste kontaktet, Alberti nisi të shfaqte sjellje të dyshimta në familje. Ai i kishte kërkuar disa para borxh një bashkëfshatari të tij, gjithashtu edhe të motrës, ku kjo e fundit i kishte dhënë afro 1mije euro. Më pas në tetor të 2016 niset sërish drejt Italisë. Ishte fundi i dhjetorit, kur për herë të fundit Alberti flet me familjarët e tij ndërsa më pas telefoni rezultoi i fikur. Po në atë muaj, ai takohet me një mikun e tij, Muis Koxha, me të cilin konsumon një kafe. Sipas këtij të fundit gjendja e Albertit ishte mjaft e rënduar dhe ai nuk i kishte dhënë detaj ku banonte dhe ku punonte. Edhe pse rezultonte aktiv nëpër rrjete sociale dhe në telefonin e tij biente zilja, në anën tjetër askush nuk përgjigjej... Me të bërë denoncimin në policinë italiane i vëllai Hamzai mëson se ne shkurt të vitit 2017 afro një muaj nga humbja e tij, Alberti me një grup prej 5 personash ka kryer 3 ditë burg në Firence, ndërsa është liruar më datë 5 shkurt. Sipas të vëllait, i cili nuk ka reshtur kurrë së kërkuari Albertin, telefonit të këtij të fundit i shkonte zilja deri në prill të 2017, ndërsa më pas rezultoi i fikur. Mister mbetet fati i 39-vjeccarit dibran, ndërsa 6 vite pas familjaret janë ende në kërkim të tij.

Me një djalë të sëmurë, i cili e dhunon dhe me një tjetër të cilin prej 13 vitesh, nuk ia dëgjon zërin dhe as se sheh, një 55-vjeçare nga qyteti bregdetar i Vlorës ka vendosur të rrëfejë historinë e jetës së saj këtë pasdite në studion e emisionit ‘’Pa Gjurmë’’.Kjo nënë kujdeset e vetme për djalin e saj sot 18 vjeç, që ka probleme me shendetin. Djali i dytë, me të cilin jeton kur ishte vetëm 2 vjeç, pësoi një aksident të rëndë ku u përplas nga një autobuz, ngjarje kjo që do t’i ndryshonte jetën përgjithmonë. U nda me ish-bashkëshortin 13 vite më parë, ku gykata vendosi që njërin nga djemtë të qëndronte me të atin. Ajo ka 13 vite që nuk ka kontakt me djalin e madh dhe e kujton me lot momentit e vitit 2011 kur e pa për herë të fundit.Babai i 18 vjeçarit e ka braktisur atë, duke mos plotësuar asnjë detyrim financiar dhe përkujedsje atërore. Pas ndarjes, nëna e vetme u njoh me një burrë të moshuar dhe për t’i siguruar djalit të saj një jetesë me të mirë, kërkuan azil në Francë. Fatëkeqësisht azili nuk u pranua nga shteti francez, ndaj u rikthyen sërish në atdhe, pa e ditur se cfarë iu kishte rezervuar jeta. Pas disa kohësh qëndrim në Shqipëri, bashkëjetuesi i saj ndërroi jetë duke e lënë sërisht të vetme me djalin e saj në mes të katër rrugëve. 18-vjeçari është në klasë të 9-të, pasi është rregjistruar në shkollë me vonesë. 5 - vjeçarja mundohet me aq mundësi ekonomike që djali të marr mjekimin e duhur, mirëpo ai nuk pranon, ndaj kjo e ka bërë mjaft agresiv, sa ka ndodhur që edhe të ushtroj dhunë ndaj të vetmit person që kujdeset për të.

Eduarta Xhukellari, 34-vjeçarja nga fshati Vërdovë i Pogradecit vjen për të rrëfyer historinë e jetës së saj në studion e emisionit ‘’Pa Gjurmë’’. U dashurua në një moshë të hershme me djalin e gabuar që e bëri të përjetonte një kalvar vuajtjesh nga dhuna barbare, kërcënimet e vazhdueshme për të vjedhur dyqane apo banesa deri te detyrimi për të vrarë fëmijën që kishte ardhur në jetë. Sot, ajo kërkon ribashkimin me djalin që e la në jetimoren e Korçës që foshnjë para 13 viteve. Ishte vetëm 20-vjeç, kur Eduarta u dashurua me 30 - vjeçarin nga komuniteti rom, Fatjonin. U largua nga shtëpia dhe vendosi të bashkëjetonte me të për të filluar një jetë të re. Familja nuk ishte në dijeni të kësaj bashkëjetese dhe kur ajo ndonjëherë kthehej në shtëpi, prindërit e dhunonin. Nuk kaloi shumë kohë dhe Eduarta ishte në pritje të ëmbël, por gjërat nuk do të shkonin ashtu si ajo e kishte imagjinuar. Fatjoni filloi ta detyronte asokohe për të vjedhur dyqane dhe banesa. Nëse ajo nuk pranonte, ai e dhunonte barbarisht ose e kërcënonte se do t’i vriste familjen. . Ajo vodhi një shumë parash prej 100 mijë lekësh në një dyqan. Policia e zbuloi krimin e të resë dhe gjykata vendosi masën e arrestit në burg dhe sapo të lindte fëmijën do të arrestohej. Muajt e shtatzanisë kaluan shpejt dhe Eduarta në maternitetin e Korçës solli në jetë djalin. Kur lindi djali, Fatjoni shkoi atje dhe i kërkoi Eduartës që ta vrisnin fëmijën, pasi kishte akuza se nuk ishte ai babai i fëmijës. Fatjoni pretendonte se Eduarta e kishte tradhëtuar me vëlllain e tij. Ajo nuk pranoi dhe ndaj vendosi ta dorëzoi djalin në maternitetin e Korçës. Eduarta u arrestua pas lindjes dhe kreu 6 muaj burg. Pas daljes nga burgu Eduarta e vizitonte djalin 1 herë në 3 muaj, të cilin e kishin zhvendosur në jetimoren e Gjirokastrës. Ajo i dha një mundësi të dytë Fatjonit dhe rinisën bashkëjetesën. Eduarta mbeti shtatzënë me një vajzë, por fati deshti që foshnja të mos jetonte. Fatjoni nuk kishte ndryshuar, ai sërish e detyroi atë të vidhte, kur edhe këtë herë policia e arrestoi dhe kreu 6 muaj të tjera burg. Pas gjithë këtyre vuajtjeve, Eduarta i shkëputi njëherë e mirë kontaktet me Fatjonin. Sot ajo kërkon të nisë një kapitull të ri në jetën e saj. Sot Eduarta jeton në shtëpinë e vjetër të familjes që është pjesërisht e rrënuar dhe kërkon ta marrë djalin nga jetimorja edhe pse nuk ka mundësi financiare.Kur e takon të birin, ai gjithmonë e pyet të ëmën ‘’Kur do më marrësh në shtëpi’’. Djalin ka kater muaj qe nuk e takon pasi i ka vdekur vellai. Shtepia e femijes ne Gjirokstres e ka hedhur ne gjyq per braktisje pasi ka kohe qe nuk shkonte ta takonte djalin. Eduarta kerkon femijen ta marri ne shtepi. Nuk i pergjigjen dhe pse i merr ne telefon kujdestaret. Djali eshte 13 vjec dhe e ka lene ne jetimore per shkak te pamundesive financiare.

Historia që do të sjellim këtë pasdite është një tjetër dramë njerzore, e cila këtë herë ka sprovuar familjen Mehmeti nga Tirana.Pas ndarjes nga bashkëshorti e vetme me 5 fëmijët e mitur, Liljana Mehmeti vendosi të emigrojë drejt shtetit grek për një jetë më të mirë... pa e ditur se atje do të humbte edhe një pjesë të shpirtit. Liljana me dy djemtë asokohe 9 dhe 2 vjeç dhe me 3 vajzat dy nga të cilat binjake, 7 dhe 4 vjeçe u vendosën në qytetin e Athinës. Ato kalonin netët jashtë nëpër lulishte, ndërsa kërkonin lëmoshë për të mbijetuar... Si të mos mjaftonte kjo, djali i madh i familjes Gëzim Ymeri asokohe nisi të shoqërohej me disa persona që ishin përdorues droge. Pas shumë tentativave të nënës për të larguar të birin 9-vjeçar nga këto persona, ai largohet nga shtëpia ndërsa për dy javë nuk u bë i gjallë... Dy javë të cilat për nënën dhe 4 fëmijët e tjerë do të ishin momente tmerri, ndërsa jetonin mes skamjes dhe zemrës së ngrirë për Gëzimin. Pasi kaluan dy javë, 9-vjeçari kthehet në shtëpi ndërsa e në gjaknxehtësi e sipër nëna e tij e qëllon me shuplakë. Menjëherë ai paraqitet në komisariatin e policisë, ku denoncon nënën e tij për dhunë, ndërsa më pas përfundon në jetimore. E frikësuar, nëna Liljana bashkë me 4 fëmijët e tjerë kthehet në atdhe ndërsa lë pas të birin, Gëzimin. Pas pak muajsh me ndihmën e vëllait të saj, Liljana arrin të lidhet sërish me të birin Gëzimin me të cilin komunikonte me anë të telefonit. Kontaktet i rujtën për disa vite, ndërsa edhe pas shumë tentativave të dajës së Gëzimit për ta marrë këtë të fundit, institucioni nuk e lejoi... Ishte viti 2008, kur Liljana flet në telefon me djalin e saj, Gëzimin asokohe 16 vjeç, ndërsa pas kësaj telefonate ajo nuk do të mund t’ia dëgjonte më zërin.

Në një intervistë për emisionin “Pa Gjurmë” në Report TV babai i djalit 2 vjeç që humbi jetën në çerdhen shtetërore nr 2 në Burrel dy ditë më parë mohon që fëmija të ketë lindur me probleme në zemër, siç është raportuar në informacionet paraprake. Për gazetaren Odeta Dume, Renato Hoti, tregon se në një bisedë në telefon me edukatoren para se ta dërgonin djalin me urgjencë në spital, ajo e ka njoftuar se i biri është zgjuar nga gjumi me të vjella. Me edukatoren që fola unë, po më thoshte që ka qenë duke fjetur gjumë edhe është çuar nga gjumi duke vjellë. E ka marrë ajo në krahë dhe më ka treguar të vjellat në bluzë." I prekur, babai rrëfen se kur ka shkuar në spital e ka gjetur pa shenja jete të birin, për të cilin thotë se ka qenë në gjendje të mirë shëndetësore. "Po, gjendja e tij shëndetësore ka qenë shumë e mirë njëherë, sepse e ka çuar nusja në 08:00 e disa minuta. Unë isha tek puna për vete, nuk kisha mundësi për ta çuar. Edhe unë kam marrë telefonatë nga drejtoresha e kopshtit nga ora 11:15, djali ka shkuar direkt në spital. Atje kur kam shkuar në spital, e kam gjetur pa jetë". 2 vjeçari ka shfaqur probleme në çerdhe dhe është dërguar me urgjencë në spital, por nuk ka ia ka dalë. Grupi hetimor nën drejtimin e Prokurorisë po vijojnë hetimet për zbardhjen e rrethanave të kësaj ngjarjeje. ‘Pa Gjurme’ solli gjithashtu zërin e një gruaje të dhunuar për shumë vite nga bashkëshorti i saj. 40-vjecarja pranoi të flasë, ku mes lotëve dhe dhimbjes rrefeu jetën e vështirë që bënte në kryeqytet me tre fëmijët e vegjel si dhe tregoi se ishte në proce divorci prej tij. Vera nga një fshat i Beratit, përpos dhunës dhe braktisjes nga babai i fëmijeve, sot përballet me skamjen duke lënë në mëshirë të fatit djalin me crregullim të spektrit të autizmit Dhuna në familjen e tyre ka ekzistuar që në krijimin e saj, jo vetem tek nena por dhe tek fëmijët. Babai sa here kthehej nga emigrimi, jo vetëm që nuk kontribonte në rritjen dhe kujdesjen e femijeve, por i ofendonte duke mos i dhuarar ngrohtësinë dhe dashurinë e një prindi. Prej dy vitesh nëna me dy vajzat dhe djalin, ku ky i fundit ka nevojë për përkujdesje të vecantë, jetojnë në Tiranë në një shtëpi me qira, pa asnjë mbështetje financiare. Asaj i duhet të punoj nga mëngjesi deri në darkë për të siguruar qiranë dhe ushqimin, ndaj apelon për ndihmë duke iu drejtuar institucioneve.

Në një intervistë për emisionin “Pa Gjurmë” babai i djalit 2 vjeç që humbi jetën në çerdhen shtetërore nr 2 në Burrel mohon që fëmijë të ketë lindur me probleme në zemër, siç është artikuluar në disa medie

Ishte vetëm 14-vjec, ku prej vitesh e ndjente mungesën e nënës, atë figurë aq të shtrenjtë që e humbi që femije, babai i zëvëndësoi me një tjetër grua. E mitura e asaj kohe u rrit në qytetin e Shkodrës me njerkën, e cila jo vetëm e dhunoi por në fund e dëboi edhe nga banesa.Pa mbeshtetjen e askujt, vajza me emrin Nada u dashurura me një fqinjin e saj…. Dy të rinjë që ndienja e fortë për njëri-tjetrin do ti vendostë përballë sfidës,kur 14-vjecarja mbetet shtazënë. Një shtatzani e parakohshme, që solli barktisjen e dytë për Nada….me barkun që rritej cdo ditë….mbeti e vetme në rrugicat e Shkodrës.9 muaj kaluan shpejt dhe në jetë erdhi foshnja që gëzonte një shëndet të mirë.Nëna e mitur lindi tetorin e vitit 1974 në maternitetin e spitalit të Vaut të Dejës dhe të birit i vendosi emrin Blerdar. Ditët do të ishin të pakta me të atë, pasi duhej ta linte në institucion, dhe ndarjen e kujton fare mire. Ne memorje ruan ende të qarët e te birit kur doli nga dhoma dhe iku….iku pa e ditur se ku. E detyruar nga kushtet, Nada ende pa mbushur 15 vjec martohet në qytetin e Lezhës me një burrë që kurr nuk e dashuroi. Nga kjo martesë solli 5 fëmijë, ku dy i humbi fatkeqsisht .Në shtëpinë e babait në Shkodër nuk shkeli me kurr, njerka as për vdekjen e babit nuk e njoftoi.

Dhunë ndaj bashkëshortes, fjalë fyese ndaj fëmijëve dhe konflikte të njëpasnjëshme, këto ishin kryefjala në shtëpinë e 40 – vjeçares nga personi që zgjodhi për të krijuar një strehëz të ngrohtë familjare. Por që vetëm e tillë nuk ishte, pasi kur babai i familjes ishte në shtëpi, ajo kthehej në një ‘fortesë lufte’. Më shumë qëndronte në emigrim në shtetin grek sesa të përmbushte rolin e babait në kujdesjen e fëmijëve. Nëna e fëmijvë, 2 vajza dhe një djali që vuan nga autizmi kujton me dhimbje kur një ditë, bashkëshorti i saj në debat e sipër e ka kapur për fyti duke dhe e ka shtyrë, duke i kanosur kështu edhe jetën. Dëshmitar të kësaj ngjarje tronditëse kanë qenë edhe fëmijët, ndaj vajza e madhe i kërkoi të ëmës që ta denonconte në polici të atin. Vendosi t’i jap të shoqit një mundësi të dytë, për të qënë në rolin e kryefamiljarit, e për t’u kujdesur për fëmijët sidomos për djalin që vuan nga autizmi, i cili kishte nevojë më shumë se kurrë për dashurinë atërore. Por nuk zgjati shumë dhe sjelljet e njëjta agresive vazhduan. Kështu që ajo vendosi t’i drejtohej dyerve të gjykatës për zgjidhjen e martesës. Prej dy vitesh jeton në Tiranë në një shtëpi me qera, pa asnjë mbështetje financiare nga bashkëshorti për fëmijët. Asaj i duhet të punoj dy punë për të siguruar mbijetesën, teksa pronarët e shtëpisë ankohen për zhurmat dhe të bërtiturat e djalit. Babai i fëmijëve ka emigruar sërish në Greqi dhe prej 1 viti nuk ka kontakt me familjen, duke e braktisur kështu familjen në mes të katër rrugëve në mëshirë të fatit.

Zhduket veterani i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës nga Peja, Samir Puza i njohur me nofkën e luftës si “Maka”. 25 mars 2023 Ishte ora 8 e mbrëmjes kur 38-vjeçari doli nga shtëpia ku jetonte me vëllain dhe nënën në periferi të Pejës, ndërsa nuk u kthye më. Pavarësisht se kërkuan kudo, askush nuk e pa më që nga ajo mbrëmje Samir Puzën. E vetmja gjurmë e tij është pamja e një kamere pak metra larg shtëpisë, e cila ka pikasur të riun duke ecur në rrugën “Hasan Prishtina” në drejtim të qytetit të Pejës. Familjarët kanë bërë edhe një denoncim në policinë e Pejës, për të cilin kërkimet po vazhdojnë por ende pa rezultat. Një atdhetar i flaktë Samiri nuk donte të largohej kurrë nga Kosova ndërsa kishte luftuar me jetë për çlirimin e saj. I njohur si “Maka” ai ka qenë angazhuar në UÇK qysh në moshën 16-vjeçare. Në maj të 98-së mori pjesë në betejën e Loxhës, ndërsa aktivitetin ushtarak e kishte vazhduar në Koshare deri në përfundim të luftës. 38-vjeçari u rrit nga nëna e tij në Pejë ndërsa babai i ndërroi jetë kur ai ishte ende fëmijë. Djali i dytë nga 3 fëmijët e kësaj familje njihej nga të gjithë për urtësinë ndërsa nuk kishte konflikte me askënd. I gjatë 174 cm dhe me një peshë 76 kg, si shenjë dalluese Samir Puza ka një tatuazh në krahun e djathtë. Pikëpyetje të mëdha ngren zhdukja e Samir Puzës, ndërsa u zhduk në terrin e natës për të mos u kthyer më.

Thuajse e pamundur për t’u besuar, historia e sotme është një nga ato histori që shkon përtej çdo imagjinate…. Baba i dy fëmijëve, pas vdekjes së të shoqes vendosi të martohet për herë të dytë…por kjo gjë do të ishte fatale për fatin e familjes Baka nga fshati Bardhaj i Tepelenës.Pasi kryefamiljari, Refat Baka largohet nga shtëpia për shkak të punës për disa ditë… e vetme me dy fëmijët, asokohe shtatzënë njerka kryen aktin makabër. Pas një konflikti me 15-vjeçarin Eqerem Baka, Fatime vret këtë të fundit, ndërsa trupin e pajetë e fsheh në një pus pranë shtëpisë. Prej dy ditësh askush nuk dinte asgjë për 15-vjeçarin, ndërsa aroma e keqe zbuloi trupin e tij të pajetë dhe vuri në lëvizje policinë. Menjëherë njerka, e cila kreu këtë krim makabër u arrestua dhe u dënua me 25 vite heqje lirie në burgun e Gjirokastrës. Pas kthimit të Refatit në shtëpi pak ditë pas ngjarjes, ai nuk gjeti as gruan dhe as djalin e tij, ndërsa e bija u strehua nga të afërmit, prej të cilëve kryefamiljari mësoi lajmin e kobshëm. Që nga ai moment Refati nuk u interesua më as për ish-gruan dhe as për fëmijën e tyre, e cila erdhi në jetë pas hekurave më 22 maj 1952. Vajza u pagëzua me emrin Fatbardha Baka, ndërsa ende edhe sot e kësaj dite rezulton në trungun familjar të Refatit. Pas kësaj ngjarje që tronditi jo vetëm familjen Baka por edhe njerëzit përreth, Refati u martua për të tretën herë, ndërsa u bë baba edhe i 5 fëmijëve. Refati mbylli sytë përgjithmonë pa mundur ta takojë kurrë të bijën.Edhe pse babai dhe motra e madhe nuk e donin, sot janë 5 fëmijët e tjerë ata që janë në kërkim të Fatbardhës, ku për ironi të fatit jeta e saj nuk do të ishte ashtu siç kishte emrin. Ndaj sot, pas afro 7 dekadave i vellai Eqerem Baka vjen në studion tonë për të rrëfyer historinë e familjes dhe për të mësuar për fatin e motrës së tij

Dy javë pas ngjarjes së rëndë, ku një e mitur u gjet e pajetë në kasollen e bagëtive nga gjyshja dhe njerka e saj, prokuroria e Korcës ka rihapur hetimet. Ngjarja fillimisht u raportua nga familjarët si vetëvrasje. Policia konfirmoi versionin e familjarëve por nëna e viktimës, e cila kishte 5 vite e divorcuar, ngre akuza se e bija nuk është vetëvarur. Në një intervistë me gazetaren Odeta Dume, ajo ka rrëfyer detaje të reja mjaft tronditëse që hedhin dritë mbi keqtrajtimet që të miturës i janë bërë nga i ati dhe gjyshi i saj. Madje, ky i fundit e kishte kërcënuar të miturën para syve të saj. ‘Të martën më datë 22 gusht më kanë marrë në telefon në mbrëmje... ka qenë ora 22:00 dhe unë kam qenë në punë këtu në Greqi. Lajmin e kam marrë nga nëna ime dhe në Shqipëri kam arritur pa ndjenja...- rrëfen nëna biologjike mes lotësh. “Ditën tjetër doktori më ka thënë që nuk ka asnjë shenjë dhune dhe asnjë shenjë varje. Vajza ime nuk është varur. Unë e kam deklaruar edhe tek policia e Pogradecit sepse dua të gjej të vërtetën e vajzës. Çfarë i bënë vajzës time? Nëse shteti, prokuroria, policia nuk do ta gjejë të drejtën, unë do ta gjej vetë sepse jeta ime mori fund. Jam betuar ditën e varrimit të vajzës që unë do t’i shkoj deri në fund kësaj ngjarje.’- vazhdoi ajo më tej. Më pas, mes lotësh, Miranda Cani rrëfeu takimin e parë dhe të fundit me të bijën pas 5 vitesh ndarje. Një takim që kishte zgjatur vetem pak minuta në praninë e gjyshit. Odeta Dume: Këtë verë, ju keni pasur mundësinë të takoni vajzën për herë të parë që pas divorcit 5 vite më parë. Mund të na tregosh rreth këtij takimi! Miranda Cani: Takimin me vajzën e kam realizuar me ndihmën e administratorit të fshatit. Ai më tha s: “Do e takosh vajzën dhe ke leje për ta takuar gjysëm ore”. E kemi lutur shumë atë ditë të atin e vajzës dhe më në fund e nxorri gjyshi dhe halla e vajzës. Në momentin që e kam takuar vajzën, më ka përqafuar…nuk e prisja këtë takim nga ime bijë dhe mua më ra të fikët kur e pashë, ishte rritur shumë... (qan) Më ka përqafuar dhe në momentin që i kam thënë: “Të të sjellë mami telefon që të flasim?”- më ka thënë: ”Jo se më rreh babi”. Vetëm kaq kam dëgjuar tek vajza. Në momentin që kemi mbaruar këtë bisedë ka ardhur gjyshi i vajzës dhe i ka thënë përballë meje: “Kur të vdes unë do ta takosh sërish nënën”. Vajza uli kokën dhe qau, unë kam hyrë në makinë se isha shumë e tronditur. Vetëm 5 minuta e pashë vajzën. Odeta Dume: Sipas fqinjëve që kanë pranuar të flasin për ngjarjen, kanë treguar se mungesa e nënës mund të ketë ndikuar në psikologjinë e vajzës. Miranda Cani: Mua nuk më lanë që ta merrja vajzën me vete? Këdo që pyesja: “Si është vajza?”- më thonin që: “Vajza është mirë, shkon në shkollë”. Po bëja ç’mos ta merrja me vete, nuk ma jepnin. Mërzitja më e madhe që vajza ime mund të ketë patur ishte kur gjyshi i saj e kërcënoi në praninë time se nuk do më takonte më kurrë (qan) …dhe keshtu ndodhi…. Edhe pse kujdestarinë e të bijës gjykata ia hoqi, Miranda Cani kishte të drejtën e takimit çdo muaj me të bijën, gjë e cila nuk ndodhi kurrë, pasi familja e ish-bashkëshorti e pengonte gjithmonë. Odeta Dume: Pas divorcit, gjykata kujt ia kishte lënë kujdestarinë e vajzës? Miranda Cani: Gjykata në një moment ma ka dhënë mua të drejtën për ta mbajtur vajzën, por përfundimtaren gjykatësja ia ka kaluar ish-bashkëshortit. Kam patur të drejtë takimi, por jo që nuk ma lanë ta takoja por nuk ma lanë as t’i flisja në telefon. Sikur një herë të ma kishin nxjerrë në telefon... Ai baba nuk mund të quhet prind. E kam lënë vajzën 6 vjeçe, nuk ma ka nxjerrë një herë në telefon. I kam shkruajtur një herë ish-burrit në messenger. I kam thënë: “Vetëm më lidh një herë, të flas në telefon të lutem”- por ajo më ka bërë bllok. Më ka thënë: “Lëre vajzën të qetë se është mirë sepse do ta shkatërrosh vajzën nëqoftëse i flet”- dhe pastaj më ka bërë bllok. Që atëhere nuk kisha ku të lidhesha më me vajzën.

Dy dite para se të mbyllnin sezonin e kaluar, 16-vjeçarja Kristina Bregasi nga Poliçani sapo kishte dalë nga koma, pas një aksidenti të rëndë automobilistik. E shoqeruar nga babai i saj, z. Abaz, e reja e rritur jetime kërkoi ndihmën e “Pa Gjurmë”. Dëmtimet në fundin e shtyllës kurrizore, nuk e lejojnë vajzën të ngrihet në këmbë. E mbytur mes lotëve Kristina rrëfeu momentet e tmerrshme të aksidentit të datës 19 prill 2023 në qytetin e Poliçanit, i cili mori jetën e shokut të saj 15-vjeçar Aldo Zyliftari e ndërsa 3 të mitur të tjerë mbetën të plagosur, mes tyre Kristina, ajo e cila u dërgua në spital në një gjëndje tepër të rëndë. Përplasja e fortë i kishte shkaktuar vajzës dëmtime të rënda në kokë, ndaj duhej një ndërhyrje e menjëhershme për t’i shpëtuar jetën… E mitura qendroi mbi 2 javë në koma, ndërsa babai i saj i kujton ato ditë si më të errëtat e jetës së tij, i frikësuar se mund të humbiste dritën e syve, motivin e vetëm për të cilin jeton sot, pasi fatkeqësitë e kanë ndjekur njëra pas tjetrës… duke humbur nga kjo jetë bashkeshorten dhe të birin. Nga transmetimi i dates 27 korrik, Kristines iu premtuan nga studio seancat e fizioterapise, pasi vetem nëpërmjet tyre vajza mund të ngrihej sërisht në kembë….por si është gjendja e saj sot?

Artur Guri, është 51-vjeçari nga Berati i cili prej më shumë se 2 vitesh është në kërkim të nënës Vasilika Lina, nga e cila fatkeqësisht nuk ruan asnjë fotografi që të mund të çmallet. Shkurtin e vitit 2021, u takuan tek stacioni i trenit në qytetin e Durrësit. Atë mëngjes u panë për herë të fundit, por gjendja shëndetësore e Vasilikës nuk ishte fortë e mirë. 78-vjeçarja u nda me të birin duke i thënë se ishte akomoduar në një hotel, ndërsa ai nuk mësoi asgjë më shumë për jetën e saj… Që prej këtij episodi, Arturi nuk ka më asnjë të dhënë për fatin e nënës së tij Vasilika. Përveç disa informacioneve kontradikotore që gjithsesi nuk e kanë shpënë në gjurmët e saj. Një jetë e trazuar për Arturin, nuk ka qenë e lehtë të përballojë zhdukjen e nënës në rrethana të mistershme. Prindërit e tij u ndanë 44 vite më parë kur Arturi ishte 7 vjeç. Ai u rrit tek të afërmit, ndërsa nëna vazhdoi jetën e saj… Një 51-vjeçar sot, Arturi ka krijuar familjen e tij dhe bashkë me të jeton edhe i ati. Dëshira më e madhe sot është të gjej nënën, pasi për të është shumë e vështirë të pranojë humbjen e saj.

Katër adoleshentë dolën shëtitje me makinë në qytetin e Poliçanit, të gëzuar në moshën më të bukur të rinisë, por pa menduar se ajo ditë do të kthehej në një makth për ta, e gëzimi do të shuhej sa hap e mbyll sytë… I mituri që drejtonte makinën humbi kontrollonin e saj dhe mjeti përfundoi në oborrin e një banese. Për pasojë humbi jetën 15-vjeçari Aldo Zyliftari ndërsa tre të miturit e tjerë u plagosën. Në gjende më të rënduar ishte 16-vjeçarja Kristina Bregasi, e cila u dërgua në spitalin e Beratit, e më pas me urgjencë tek Trauma në Tiranë. Përplasja e fortë i kishte shkaktuar vajzës dëmtime të rënda në kokë, ndaj duhej ndërhyrje e menjëhershme për t’i shpëtuar jetën… “Vajza ime kishte dalë me shoqërinë, pasdite nga ora 5 dhe nga ora 7 më thanë hajde xhaxha se ka bërë aksident çupa. Shkova në Berat, por aty e kishin nisur për Tiranë. Në gjendje të rëndë vajza. Donte ndihmë shpejt. Po mos të kishte ardhur për gjysmë ore, do kishte ndërruar jetë. Kërkoj ndihmë nga qytetarët. Kërkoj ndihmë dhe për ta çuar jashtë shtetit”. E mitura qendroi mbi 2 javë në koma, ndërsa babai i saj i kujton ato ditë si më të errëtat e jetës së tij, i frikësuar se mund të humbiste dritën e syve, motivin e vetëm për të cilin jeton sot, pasi fatkeqësitë e kanë ndjekur njëra pas tjetrës… “Vetëm këtë vajzë kam. Më ka ndërruar jetë djali dhe gruaja. Djalin e kisha në shkollë. Kishte tumor në kokë. E solla tek Nënë Tereza në Tiranë, por ndërroi jetë. Gruaja ka ndërruar jetë para tre vitesh. Jetoj vetëm për këtë vajzë (me fotot e vajzws). Të më ndihmojnë. Vajza e vetme e imja. Është në shkollë, në vit të parë në gjimnaz. Kishte ëndrra. Unë zëre se pa punë jam. Kur të dalë ndonjë punë”. Falë mjekëve Kristina doli nga koma, ka lënë spitalin dhe jeton me babain e saj në Poliçan. E mposhti vdekjen, por sot është në luftë me kohën, pasi aksidenti i la pasoja të rënda në njërën këmbë. Operimi urgjent është e vetmja mundësi që Kristina të ecë sërish, por mund të kryhet vetëm në Turqi ose Itali, me një kosto shumë të lartë, që fatkeqësisht babai i saj nuk mund ta përballojë. Thirrja e vetme që u jep shpresë, është….

Mimoza Kallmi pa mbushur 18 vjec largohet me të dashurin e saj nga Kucova në drejtim të paditur, duke humbur cdo kontakt me familjen e saj në Berat. I trëmbur, babai i vajzës bëri denoncim në polici pa kaluar 24-orë nga ikja e saj, por fatkeqesisht të bijën nuk e ktheu dot në shtëpi. Nga kërkimet e para, ata mësuan se Mimoza kishte dy muaj që ishte dashuruar me një të ri dhe ky i fundit e kishte dërguar në Itali dhe e gjithë frika ishte së mos e trafikonin. Ditët po kalonin dhe ende familja Kallmi nuk kishin një lajm, ndaj nisën të kërkonin kush ishte personi që e mashtroi dhe e ndau nga familja. Trokitja në familjen e djalit në Kucovë, nuk hodhi dritë mbi fatin e të resë. Prindërit e djalit nuk treguan asgjë, madje ata kishin humbur vetë kontaktet me të birin dhunues. Nga cfarë mësuan, jeta e vajzës së tyre ishte në rrezikë, pasi djali që ajo dashuronte ishte dhunues dhe në qytet njihej si djalë problematikë. Trokitën kudo, një baba e nënë që nuk rreshtën kurr së qari për të bijën, që fatkeqsisht Mimoza e tyre figuron edhe sot e humbur. 2008 Greqi Pas 12 viteve, Mimoza Kallmi shfaqet në Greqi, ku mbesa e saj fare rastësisht e takon. Një takim që do zgjaste vetëm pak minuta. Por, tezja nuk shfaqi interes për familjen e saj në Berat, ku nuk pyeti për askënd. U largua për së dyti, duke mos lënë një adresë…. Sot, Mimoza Kallmi ka mbushur 45-vjec dhe familjarët prej vitit 1996 nuk e kanë parë. 27-vite që ata e kërkojnë… 27-vite që ndjejnë mall…. 27-vite sot, dhe kanë një mesazh

Kanë kaluar shumë vite që Amir Morina nuk njoftohet më me familjarët e tij. Ishte viti 2008 kur djaloshi 16-vjeçar i asaj kohe, zbulon një sekret familjar e ndërsa nuk arrin dot të falë babain, largohet përgjithmonë nga shtëpia. Amir Morina erdhi në jetë në vitin 1992 nga Naip dhe Bedrie, në fshatin Topanicë Komuna e Kamenicës-Kosovë. Ende pa mbushur një muaj nga lindja e djalit, çifti divorcohet. Gjykata vendos që kujdestarinë e foshnjes ta mbajë babai, pasi nëna e braktisi. Ky i fundit, u rimartua dhe Amiri u rrit nga njerka, e cila e zëvëndësoi mësëmiri nënën biologjike. Vitet kaluan, djali u rrit, nisi shkollën… Në jetë erdhën edhe tri motrat e tij, por askush nuk e mori guximin t’i tregonte të vërtetën për nënën e tij biologjike, e cila jetonte në një fshat jo shumë larg fshatit të tij. Djaloshi ka qënë i lidhur shumë me nënën që e rriti dhe e kundërta, njerka e donte si djalin e saj dhe nuk e ndante kurrë nga fëmijët. Drama në jetën e Amirit nisi në momentin që ai njihet me një grua të martuar dhe bije në dashuri. Ajo ishte kushërira nga fisi i nënës biologjike dhe po kjo grua shkakton plagë akoma më të rënda tek adoleshenti, kur i rrëfen një natë jetën e tij dhe të vërtetën që i ishte mohuar për 16 vite nga dy prindërit. Ka qënë një shok për të riun, kur zbuloi që nëna e tij, nuk ishte ajo që e kishte sjellë në jetë, por ishte njerka. Më 9 shkurt të 2008, Amiri përballet me dy prindërit e tij dhe kërkon të degjojë të vërtetën nga goja e tyre. Situata ishte e rëndë në familje, babai tregon se djali atë natë ishte shumë i rënduar psikologjikisht dhe nuk pranonte dot realitetin. Pasi konfirmon gjithçka, ai del nga shtëpia dhe deri më sot nuk është bërë më i gjallë. Babai i tij në këto vite, ka kërkuar kudo për të birin, por asnjë lajm nuk ka mësuar prej tij. Mësohet se dhe nënën biologjke nuk e ka takuar, pasi ai i ishte shprehur të dashurës, që nuk do të shkonte kurrë ta njihnte, pasi ajo e kishte braktisur. Sot babai i tij është në kërkim të një të vërtete, atë se çfarë ndodhi me fatin e të birit…

Me prindër të divorcuar dhe i rritur tek dajat e tij, Romeo Beqiri është 23-vjecari, i cili që prej nëntorit te vitit 2020 ka humbur cdo kontakt me familjarët e tij. Në qershor të atij viti, i riu nga fshati Shullaz i Laçit u nis drejt Malit të Zi ilegalisht pa miratimin e askujt, për shkak të vështirësive ekonomike. Ai u kishte treguar familjarëve se kishte nisur punë dhe se jetonte bashkë me dy shokë të tij. Ishte kjo e treta herë që Romeo emigronte drejt Malit të Zi. Një nga personat që i ka qëndruar gjithnjë afër Romeos është tezja e tij Pranvera, me të cilën kishte marrëdhënie të ngushta. Madje dhe kontaktin e fundit e pati pikërisht me të. Pranvera tregon me detaje nga momenti që nipi nuk i shkroi më e deri në momentin kur ai i bëri bllok, në dhjetor të 2020 duke mbyllur çdo komunikim të mundshëm. Në prill të vitit 2021 familjarët bëjnë denoncimin në polici dhe në qershor të po atij viti policia i jep lajmin se Romeo kishte kaluar kufirin drejt Malit të Zi më 30 mars 2021 me dy shokë Aleksandër Mirashin dhe një djalë tjetër nga Lezha. Tezja ngre dyshimet se nipi i saj mbahet nën presion me frikën se ai mund të merret me punë e veprimtari të paligshme. I riu ishte rritur në kushte të vështira ekonomike, nëna e tij Zana Beqiri rrëfen pamundësitë për ta rritur të birin, qoftë edhe për të siguruar bukën e përditshme. Me lot në sy ajo kërkon të mësojë një lajm të mirë për të Romeon, djalin e vetëm. Romeo është djali i vetëm i Shkëlqim dhe Zana Beqirit. Për nënën e jeta nuk ka qenë aspak e lehtë, pasi ajo konfliktohej shpesh me bashkëshortin derisa në vitin 2019 cifti u divorcu. Si të mos mjaftonte kjo, sot Zana ka humbudr cdo kontakt me të birin duke mbetur e vetme dhe pa përkrahjen e askujt. Një djalë i urtë, i rritur me plot sakrifica dhe me një fëmijëri të vështirë sot Romeo kërkohet në studion e emisionit 'Pa Gjurmë' nga familjarët e tij.

“Elton më fal që të kam sjellë gjithë këto debate por tani kupa u mbush. Shiko jetën tënde, shiko të gjesh dashurinë e jetës tënde se unë e gjeta dashurinë time.” Njofton ikjen e saj me anë të kësaj letre, largohet me të dashurin nëna e 3 fëmijëve. Pas 21 vitesh martesë me bashkëshortin Elton Sinanaj, Zeliha merr guximin të largohet përfundimisht nga shtëpia, ku jetonin në Vlorë, për shkak të konflikteve të vazhdueshme në familje. Ishte data 27 mars 2023 kur 42-vjeçarja merr dy fëmijët e saj të mitur, djalin 15 vjeç dhe vajzën 1 vjeçe e gjysëm, duke braktisur kështu djalin e madh 19 vjeç, i cili prej dy vitesh punon në Itali. Përveç letrës, po atë ditë Zeliha ka njoftuar ikjen e saj edhe në komisariatin e policisë në Vlorë, ku ka deklaruar se do të largohej me dëshirën e saj. Për shkak të kësaj deklarate edhe pas denoncimit të familjarëve, uniformat blu nuk e kanë kërkuar 42-vjeçaren. Pas largimit të saj nga shtëpia, familjarët nuk kanë mundur dot të lidhen më me Zeliha Sinanajn, pasi telefoni i saj rezulton i fikur. Familjarët kanë arritur të zbulojnë personin me të cilin Zeliha kishte nisur një lidhje dashurie. Afro 10 vite më i ri në moshë, Zeliha ishte njohur me djalin nga Berati në ambjentet e punës, ndërsa kishte nisur një lidhje jashtmartesore. Pavarësisht se familjarët kanë trokitur në derën e këtij të fundit për ta pyetur, ai e ka mohuar një gjë të tillë, ndërsa ka treguar se Zeliha nuk ndodhet me të. Të shqetësuar pasi prej muajsh nuk kanë asnjë informacion, familjarët sot kërkojnë ndihmën e emisionit ‘Pa Gjurmë’ për gjetjen e 42-vjeçares nga Vlora.

U lind më 14 shkurt, ditën e të dashuruarve, por gjithë jetën i mungoi dashurie e nënës dhe babait…. U rritë pa prindër, pa vëllezër e motra dhe sot nuk e di nga vjenë dhe kush është gjaku i saj…… Ishte 14 shkurti i vitit 1967, ku u dëgjuan të qarat e një foshnje, e cila ishte braktisur tek dera e një jetimore…. Kjo është historia e zonjës 56-vjecare Rajmonda Keci, ku do vi këtë mesditë në programin Pa Gjurme…… Jeta e saj nisi që ditën e parë në institucion, por fal familjes Zeneli nga Lushnja, Rajmondës që në fëmijëri nuk i mungoi familja. Ishte viti 1970, ku vajza sapo kishte mbushur 3 vjec dhe çifti i bashkëshortëve Tafil dhe Zubo Zeneli,të cilët nuk kishin sjellë fëmijë në jetë vendosën ta birësojnë. Jeta e vogëlushes merr tjetër kthesë…… Dashuria, përkujdesi, familja nuk i munguan, por gjërat filluan të ndryshonin kur Rajmonda adoleshente mësoi të vërtetën. Lajmi i konfirmuar dhe nga vetë prindërit, tronditën të renë e asaj kohë, e cila nuk donte ta besonte se vinte nga prindër të tjerë.Prindërit e lanë të lirë, të kërkonte nënën, duke i treguar historinë e saj, por dëshirat brenda vetës i ndrydhi në atë kohë, mos lëndonte dy të shtrenjtit e saj , që gjithë jetën dhanë gjithcka…. 56-vite pas, Rajmonda do të kthehet sot….. 56- vite pas, për të mësuar historinë e saj….. 56- vite pas, për të parë fytyrën e asaj zonje që e la tek dera e jetimores atë ditë 14 shkurti….

Divorci me gruan pas 30-viteve martesë në Amerikë, e detyroi Fatmir Sulin të rikthehej në vendlindjen e tij Dibër, ku jeta nuk do të ishte e aq e lehtë. Edhe pse i ri në moshë, kishte frikë ta niste nga e para, të krijonte një tjetër familje. Ishte viti 2009 dhe mbushi plotë 46 vjec. Në këtë vit, Fatmiri njohu 27-vjecaren Alida Bushin dhe dashuria e tyre u kurorëzua në familjen e munguar të dibranit. Cifti nisi bashkëjetesën dhe sollën në jetë dy djem, Ridjanin dhe pas 6 viteve Leon. Të lumtur për gjithcka që kishin krijuar, vendosën të largohen nga Tirana drejtë Gjermanisë, pa e ditur se aty do shkatërrohej gjithcka, do humbiste dashuria dhe ndarja do ishte shumë e afërt. Emigrimi i Alidës drejt një shteti të Bashkimit Evropian e ndryshoi, ku kërkesat ndaj bashkëshortit ishin të cuditshme. Pa djeninë e babait të fëmijëve, ajo celebrohet me një shtetas amerikan me qëllim përfitim dokumentash. Ishte viti 2015, ku erdhi në jetë dhe Leo, djali i dytë, ku automatikisht mori atësinë e shtetasit të huaj. I shqetësuar për veprimet e bashkëshortes, i kërkon të kthehen në Tiranë. Kthimi në atdhe nuk e mbante nënën e fëmijëve, e cila lë dy të vegjëlit me babain dhe vetë vendos të dalë jashtë për punë. Kontaktet i mbante me djemtë dhe tregonte se jetonte mes Italisë dhe Zvicrës. Fatmiri 59-vjecar kujdesej i vetëm për fëmijët, derisa në vitin 2022 nëna vjen duke e denoncuar në polici babain dhe merr fëmijët dhe largohet……Fatmir Suli përfundon pas hekurave me akuzën ´dhunë ne familje´ Ka pak kohë që ka fituar lirinë, por i lirë pa fëmijët e tij, ai e quan sërish burg.

“Elton më fal që të kam sjellë gjithë këto debate por tani kupa u mbush. Shiko jetën tënde, shiko të gjesh dashurinë e jetës tënde se unë e gjeta dashurinë time.” Njofton ikjen e saj me anë të kësaj letre, largohet me të dashurin nëna e 3 fëmijëve. Pas 21 vitesh martesë me bashkëshortin Elton Sinanaj, Zeliha merr guximin të largohet përfundimisht nga shtëpia, ku jetonin në Vlorë, për shkak të konflikteve të vazhdueshme në familje. Ishte data 27 mars 2023 kur 42-vjeçarja merr dy fëmijët e saj të mitur, djalin 15 vjeç dhe vajzën 1 vjeçe e gjysëm, duke braktisur kështu djalin e madh 19 vjeç, i cili prej dy vitesh punon në Itali. Përveç letrës, po atë ditë Zeliha ka njoftuar ikjen e saj edhe në komisariatin e policisë në Vlorë, ku ka deklaruar se do të largohej me dëshirën e saj. Për shkak të kësaj deklarate edhe pas denoncimit të familjarëve, uniformat blu nuk e kanë kërkuar 42-vjeçaren. Pas largimit të saj nga shtëpia, familjarët nuk kanë mundur dot të Familjarët kanë arritur të zbulojnë personin me të cilin Zeliha kishte nisur një lidhje dashurie. Afro 10 vite më i ri në moshë, Zeliha ishte njohur me djalin nga Berati në ambjentet e punës, ndërsa kishte nisur një lidhje jashtmartesore. Pavarësisht se familjarët kanë trokitur në derën e këtij të fundit për ta pyetur, ai e ka mohuar një gjë të tillë, ndërsa ka treguar se Zeliha nuk ndodhet me të. Të shqetësuar pasi prej muajsh nuk kanë asnjë informacion, familjarët sot kërkojnë ndihmën e emisionit ‘Pa Gjurmë’ për gjetjen e 42-vjeçares nga Vlora.

 Ishte viti 2015 kur Nue dhe Silvana Hoxha, të ardhur të dy nga martesa të dështuara në jetët e tyre, njihen rastësisht me njeri-tjetrin përmes rrjeteve sociale. Bisedat e shpeshta në facebook pas disa muajsh u konkretizuan në takimin e tyre të parë në Kosovë, e kështu vendosën të bashkëjetonin në qytetin e Prizrenit, deri në vitin 2018 kur Nue lë vendlindjen dhe zhvendoset bashkë me Silvanën në qytetin e Durrësit. Marrëdhënia mes tyre ishte shumë e mirë, saqë në vitin 2020 vendosën që të celebrojnë dashurinë e tyre. Dashuri, e cila shpeshherë mbushej nga xhelozia dhe frika për humbjen e njeri-tjetrit. Nuk do të zgjaste shumë dhe frika e tyre më e madhe u bë realitet, kur në jetën e tyre futet shoku i Nues, Viktori… Gjithçka nisi në fund të vitit 2022 kur Nue u detyrua të shkonte në vendlindje për disa dokumente dhe kur u kthye në Durrës mësoi nga vetë shoku i tij, se çuditërisht Silvana e kishte telefonuar atë për t’i kërkuar ndihmë… I shokuar Nue shkon në banesë për t’u sqaruar me gruan e tij, por e gjitha përfundoi në një zënkë të madhe, pas së cilës filloi edhe ftohja mes çiftit. Asgjë nuk ishte si më parë. Dyshimet për tradhëtinë e gruas me shokun e tij, Nues ia shtoi edhe djali, i cili shpeshherë e ka parë Silvanën nën shoqërinë e Viktorit në qytetin e Durrësit. Veprime të tjera të dyshimta bënë që Nuja të largohej drejt vendlindjes bashkë me djalin 12 vjeç që ka nga martesa e parë ndërsa sot, pas shumë e shumë ditësh mungesë komunikimi, vjen në “Pa Gjurmë” për t’i dhënë LIVE një mesazh të fortë bashkëshortes së tij…

Këto ishin fjalët e fundit që zonja Fijeni dëgjoi nga djali i saj Andrea Qëndro, më 20 gusht 2022, ndërsa po mbushet viti dhe ajo nuk ka asnjë informacion për të. 47-vjeçari u largua nga banesa, marsin e vitit 2022, ndërsa me vete mori dokumentet greke dhe 300 mijë lekë shqiptare. Nënën nuk e sqaroi me detaje se ku do të shkonte dhe ku do të qëndronte, pervveç disa bisedave që kishte bërë në fillim të vitit me një shok, kur ajo kuptoi se djali mund jetë zhvendosur në Francë. Ai e telefonoi gushtin e vitit 2022, ku i pohoi se ishte mirë dhe se priste të fillonte punë shpejt. Me t’u mbyllur telefoni, nëna humb çdo kontakt me djalin e saj. Në mëndje 73-vjeçares i përshkojnë qindra mendime, veç shpreson të jetë gjallë e t’i dëgjojë zërin. Frika për fatin e djalit është e madhe, pasi 47-vjeçari vuan nga depresioni. Ai nuk mundi dot të krijojë familje, ndërsa që herët ka bërë një jetë në emigrim në vende si Austria, Greqia dhe Belgjika, por asnjëherë pa patur një vend stabël. Ky largim i fundit i 47-vjeçarit duket se ka ngritur mjaft dyshime tek familjarët.

Hasani me Hysenin erdhën në jetë më 9 dhjetor 1963. Ata u lindën në maternitetin e Tiranës ku edhe u braktisën nga nëna e tyre Leme Hysa. Menjëherë pas braktisjes, binjakët u dërguan në shtëpinë e foshnjes po në kryeqytet ku qëndruan deri në moshën 1-vjeçare. Fati donte që binjakët të birësoheshin brënda një fisi,ku do mbanin të njëjtin mbiemër. Hasani u birësua nga Hajdar dhe Hankushe Sinanaj nga Lapardhaja e Beratit, ndërsa Hyseni nga çifti tjetër Sinanaj, në Kuçovë. Me vëllain u rritën bashkë edhe pse jetonin në familje të ndara. Ishin në moshën 14 vjeçare kur njerëzit i thonin se ishin vëllezër, por ato nuk e besonin edhe pse habiteshin për shkak të ngjashmërisë si dy pika ujë. Hasani u rrit me shumë dashuri nga prindërit birësues dhe nuk do ta kishte menduar kurrë se ato nuk ishin gjaku i tij. Ishte në moshën 20-vjeçare kur Hasanit i vjen letra për ushtar, dhe aty zbulon të vërtetën. Përherë të parë, lexon emrat e prindërve biologjik Halil dhe Leme Hysa nga Dibra. Kureshtja për ti njohur e vendosi në lëvizje dhe në moshën 27 vjeçare zbulon historinë e tij dhe të vëllait binjak.

29-vjeçarja gjermane kërkon ndihmë në Pa Gjurmë/Nëna fut babain shqiptar në burg,e bija:Dua ta takoj Përshëndetje Odeta! Unë sot jam tek ju për një çështje timen. Unë jam në kërkim të babait tim, të cilin kam 20 vite që e kërkoj. Ka pasur shumë probleme në familjen time, prindërit e mi kishin zënka dhe probleme me njeri-tjetrin. Mamaja ime më mbante larg nga babai. Ata kishin një zënkë të madhe dhe babai për fat të keq u fut në burg pasi mamaja ime tha shumë gënjeshtra për një kohë të gjatë, që i kushtuan shtrenjtë atij. Më vjen shumë keq! Unë dëshiroj ta shoh sërish babain tim. Ai quhet Artan Kuqa, unë kam lindur në 9 prill 1994, babai im me sa di unë tani jeton në Vlorë, kam një motër në Shqipëri që quhet Ersida. Mamaja ime e ka emrin Manuela Langheinrich. Gjyshërit e mi Kristel dhe Reina Langheinrich. Tezja e ka emrin Anett Langheinrich. I them babait që nëse e dëgjon këtë video dhe shpresoj të më shohësh, nëse nuk dëshiron kontakt dua të dëgjoj a jeton apo jo, a je mirë apo keq, çfarë ka ndodhur në këto vite me ty. Më ka marrë malli shumë dhe shpresoj që të të gjej. Faleminderit!

Zhdukja e papritur e Almir Kalemajt nga banesa në fshatin Buzëmadh i Cakranit në Fier ka ngritur pikëpyetje të mëdha për familjarët. Kampioni i pëshëngritjes në ekipin e Panathinajkos në Greqi, humbi gjurmët më 14 maj të vitit 2009, një muaj pasi ishte kthyer në Shqipëri. Nga studion e emisionit ’Pa Gjurmë’ familjarët kanë bërë apel për ndihmë, ndërsa pas publikimit të rastit ata kanë marrë kërcënime nga persona të panjohur. Një fakt të tillë e dëshmon në një lidhje me skype nga Greqia motra e të humburit Ardiana Kalemaj. Përpos shantazheve që ka marrë, ajo nuk ka hequr dorë së kërkuari vëllanë. E motra tregon për të gjitha kërkimet që ka bërë, ndërsa ka zbuluar nxjerrjen e një pasaporte me nënshkrimin Vasil Kalemaj, emër me të cilin njihej në tokën helene Almiri. Rasti i zhdukjes së Almir Kalemaj është bërë publik edhe në emisionin analog në Greqi ’Fosto Tunel’. Shkatërrimi i një marrëdhënie me vajzën që ai dashuronte, por dhe ardhja në jetë e një fëmije pas ndarjes, që Almiri ka besuar se është djali i tij, rëndoi edhe më shumë gjendjen psikologjike të të riut.

Emisionin "Pa gjurmë" me moderatore Odeta Dume mund ta ndiqni nga e hëna në të premte në orën 16:00 në ekranin e Report Tv Për çdo informacion në lidhje me trajtimin e qelizave staminale mund të kontaktoni me e Liv Hospital Tiranë në numrin +355 68 20 62 711 Ky është Mikel Sina dhe është vetëm 10 vjec, sapo ka mbaruar klasën e parë edhe pse duhej të mbaronte atë të katërtën. Nëna e tij, Xhuljana, pati një shtatzëni të veshtirë dhe ardhja në jetë e vogëlushit erdhi para kohe. Qëndrimi i gjatë në inkubator për të sapolindurin me një peshë 1.5 kilogram si dhe kujdesi i stafit mjekesor nuk e ndihmuan, pasi Mikeli pësoi paralizë cerelebrale, ky çrregullim i ndikoi në lëvizjet e muskujve dhe gjithë trupin. Pas tre muajve në vëzhgim të mjekëve, cifti nga Tirana Ilir dhe Xhuljana lanë spitalin për të nisur një betej të madhe me foshnjen e tyre. Rruga që i priste, ata e dinin qe ishte e vështirë. Muajt po kalonin dhe zhvillimi trupor i djalit nuk ishte e duhura, ai nuk mundej të mbante ekulibrin dhe nuk mundi dot të ngrihej në këmbë për të hedhur hapat e parë. Jeta behej më e vështirë për të voglin dhe familjen e tij, ku as fizioterapitë as këshillat e mjekëve nuk po sillnin asnjë përmirësim. Gjëndja mbetej po njësoj. Para 7 muajve, konkretisht dhjetorin e vitit 2022, familja Sina vendosi ti kryenin Mikelit fizioterapi me qelizat staminale në Turqi. Pasi kryen gjithcka, lidhja me spitalin dhe sigurimi i parave borxh u nisën me shpresën se do ndodhte mrekullia….Mikeli ende skishte mbushur 10 vjec dhe mjeket nuk ishin të sigurtë për shkak të moshës, duke qënë i rritur, a do funksiononte terapia. Prindërit vendosën ta kryenin dhe pse kostoja ishte e madhe, por ndodhi mrekullia….në trupin e djalit filluan të lëvizënin muskujt dhe ditë pas dite Mikeli u ngrit në këmbë. Ai hodhi hapat e parë në moshën 9-vjecare….Gëzimi dhe lumturia tek djali ishte e pamasë, ai do mundej të niste shkollën, ku me ndihmën e familjes do të shkonte vet në shkollë, do të ulej vetë në bankë.Para se të linin Turqine, mjekët këshilluan prindërit së djali kishte nevojë dhe për dy fizioterapi të tjera staminale, që Mikeli të eci paproblem, ku madje mund edhe të vrapoi ne te ardhmen . Ndaj këtë mesditë në Pa Gjurme, nëna dhe babai janë në studio për të kërkuar ndihmë për ti dhënë shpresë Mikelit, për ti dhënë mundësinë të jetoi si gjithë fëmijët e tjerë, pasi kostoja shkon në 17 mijë euro dhe prinderit nuk munden dot.

Emisionin "Pa gjurmë" me moderatore Odeta Dume mund ta ndiqni nga e hëna në të premte në orën 16:00 në ekranin e Report Tv Rrëmbimi i Mereme Dodës në vitin 1997, ngriti pikëpyetje për familjarët, të cilët janë në kërkim të një të vërtete. Mereme Doda nga Tirana u martua në vitin 1989, me Shefqet Hutin, nga Lezha. Një martese kjo, e cila u bekua me ardhjen në jetë të 3 fëmijëve, 2 vajzave dhe 1 djali. Fati nuk kishte rezervuar dicka te mirë për familjen Huti. Ishte shtatori i vitit 1997, asokohe një 28-vjecare, kur doli për të bërë pazar dhe u rrëmbye në mes të ditës, në kryeqytet pranë zonës së Medresesë. Familjarët e saj nuk bënë asnjë denoncim në polici, pasi shpresonin se Meremja do të kthehej. Fëmijët, u strehuan në një jetimore në Shkodër, nga pamundësia e babait për t’i rritur. 1 vit nga humbja, 28-vjecarja bëhet e gjallë. Ajo kthehet në Shqipëri, por cdo gjë kishte ndryshuar për të. Pohim ky, i cili hodhi poshtë pistën e rrëmbimit, të vitit 1997. Gjatë 3 muajve që qëndroi në Shqipëri, Meremja nuk kërkoi të takonte as bashkëshortin dhe as 3 fëmijët e saj, por as nuk dha sqarime mbi largimin e saj. Në këtë periudhë ajo jetoi tek motra në Tiranë. Ajo nuk pranoi të takohej me askënd, arsye për të cilat nuk dihen, ndërsa 3 muaj më pas zhduket përsëri pa dhënë sqarime. Ishte hera e dytë që e reja ngre sërish pikëpyetje të mëdha. 2 vite më pas, Meremja rikthehet në Tiranë, në vitin 2000. Ndërsa fëmijët qëndronin ende në shtëpinë e fëmijës në Shkodër pa rënë në kontakt më nënën që ikte dhe vinte hera herës në Shqipëri. Ndryshe nga nëna, babai interesohej gjithmonë për fëmijët dhe kontaktet i kishin të rregullta. Sikur të mos mjaftonte të gjitha ikjet dhe dukjet e nënës së tre fëmijëve me rikthimin e saj në vitin 2000 pas një grindje me te motrën ajo vendosi të largohej përfundimisht nga Shqipëria, për të humbur gjurmët përgjithmonë.

Zhdukja e papritur e Almir Kalemajt nga banesa në fshatin Buzëmadh i Cakranit në Fier ka ngritur pikëpyetje të mëdha për familjarët. Kampioni i pëshëngritjes në ekipin e Panathinajkos në Greqi, humbi gjurmët më 14 maj të vitit 2009, një muaj pasi ishte kthyer në Shqipëri. Nga studion e emisionit ’Pa Gjurmë’ familjarët kanë bërë apel për ndihmë, ndwrsa pas publikimit të rastit ata kanë marrë kërcënime nga persona të panjohur. Një fakt të tillë e dëshmon në një lidhje me skype nga Greqia motra e të humburit Ardiana Kalemaj. Përpos shantazheve që ka marrë, ajo nuk ka hequr dorë së kërkuari vëllanë. E motra tregon për të gjitha kërkimet që ka bërë, ndërsa ka zbuluar nxjerrjen e një pasaporte me nënshkrimin Vasil Kalemaj, emër me të cilin njihej në tokën helene Almiri. Rasti i zhdukjes së Almir Kalemaj është bërë publik edhe në emisionin analog në Greqi ’Fosto Tunel’. Shkatërrimi i një marrëdhënie me vajzën që ai dashuronte, por dhe ardhja në jetë e një fëmije pas ndarjes, që Almiri ka besuar se është djali i tij, rëndoi edhe më shumë gjendjen psikologjike të të riut.

Brenga për të motrën e sjellë 69-vjeçaren nga Fieri, Lefteri Rredhi në studion tonë televizive, për të kërkuar gjakun e saj.Këto ishin fjalët e fundit para se të ndërronte jetë në moshën 26- vjeçare nëna e vogëlushes, Nasta Rredhi. Nuk mundi dot ta rriste të voglën e saj, që e solli nga një lidhje jashtë martesore, por kushtet e detyruan ta dorëzonte në befotrof.Nasta ishte një vajzë e re nga Patosi, kur nisi një lidhje dashurie në qytet, ku askush nuk e dinte. Nga kjo dashuri shumë shpejt, 22-vjeçarja e asaj kohe mbeti shtatzënë dhe frika nga familja apo fqinjët e ndrydhën duke mos treguar se brënda vetes po rriste një krijesë.Kur barku nuk mundej më të mbulohej, Nasta i kërkon ndihmë nënës së saj. Familja vendosi ta dërgonte në Libofsh vajzën, aty ku kaloi dhe muajt e fundit të shtatzanisë, deri sa erdhi momenti …. Shtator 1975, Nasta u bë me vajzë! E quajti Irma dhe i dha mbiemrin e saj, por ditët me të bijën do të ishin të pakta, pasi duhet ta dorëzonte në institucion. 40-ditë e ushqeu me gji dhe u kujdes vetë për Irmën, derisa në fund të tetorit vajza kaloi në shtëpinë e fëmijës Vlorë, dhe nëna u rikthye duar boshë nga materniteti në Patos.Jeta do të bëhej më e veshtirë për nënën, e cila u rikthye punës dhe paragjykimet e vranë shumë. Nuk mjaftoi ndarja me të bijën, por nisi të kishte problem edhe me shëndetin e saj.Mes motrave dhe vëllezërve, ajo asnjëherë nuk foli për partenrin, ai mbeti anonim. Askush nuk e mësoi cfarë kishte ndodhur me atë histori dashurie, Nasta heshti përgjithmonë…. derisa në vitin 1980, kur e bija ishte vetëm 5 vjeçe, ajo ndërroi jetë nga azotemia në veshkë

Letra e hapur pak javë më parë në program erdhi nga një emigrant me banim në Greqi, ku na solli jetën e dy foshnjeve të braktisura, që ditën që lindën në spital nga nëna e tyre. Historia e binjakëve të rritur në jetimore, që për ironi të fatit u birësuan të dy brenda një fisi. Ata erdhën në jetë më 9 dhjetor të viti 1963 dhe quheshin Hasan dhe Hysen. Të dy fëmijët, u rritën shumë pranë njëri tjetrit, Hasani u birësua në familjen Sinanaj në Lapardha të Beratit, ndërsa Hyseni nga cifti tjetër Sinanaj në Kucovë. Fëmijët takoheshin shpesh, luanin bashkë, dhe ishin si dy pika ujë…. por pa e ditur se ishin vëllezër dhe mbi të gjitha binjakë... Me kalimin e viteve, ata filluan të dyshonin për ngjashmërinë që kishin, dhe këtë të vërtetë e zbuluan vonë. Por fati nuk deshi të qëndronin bashkë dhe pse prindërit biologjik nuk i njohën kurrë, pasi njëri nga vëllezrit Hyseni u largua përgjithmonë para 4 viteve…..Ai ndërroi jetë nga një akisdent i rëndë në Durrës. I mbetur vetëm pas vdekjes së binjakut, dëshira e madhe e Hasanit për të njohur familjen e tij biologjike ishte e madhe. Ndaj nisi kërkimet për të zbuluar rrënjët bilogjike. Në një dokument, ai lexon për herë të parë emrat e prindërve të tij bilogjik, ku mëson historinë e dhimbshme të familjes së tij. Sot, ai është bërë baba i 4 fëmijëve dhe gjysh i 11 nipërve dhe mbesave, por pengu për të njohur rrënjët biologjike e mundon çdo ditë e më shumë.

Albert Gjymenga ishte ende i riu, kur humbi çdo kontakt me familjen e tij nga Shkozeti i Durrësit. Nëna Hysnie e kujton fare mirë atë mbrëmje të 28 majit 2003, kur rreth orës 21:00 dikush e telefonon dhe i kërkon ndihmë. "kam shtruar gruan në spital, të lutem më ndihmo që të më mbash fëmijët" 24-vjeçari del nga shtëpia rrëmbimthi pa treguar emrin e shokut dhe adresen e shtëpisë ku do shkonte atë natë….. Mëngjesin e ditës tjetër, ai nuk u kthye në familje… Nëna me babain menjëherë iu drejtuan policisë së Durrsit ku bënë një denoncim për humbjen e tij. 3 ditë pas zhdukjes në familjen Gjymenga mbërrin shoku që e telefonoi mbrëmjen e 28 majit. Ai nuk kishte asnjë informacion dhe i shqetësuar që nuk ishte lidhur me të riun. I pohon prindërve të Albertit se atë mbrëmje e kishte telefonuar për ndihmë, por pasi e kishte pritur minuta të tëra, 24-vjeçari nuk kishte shkuar në shtëpinë e tij. Ardhja e mikut të Albertit në familje ishte të pyeste pse nuk i përgjigjej më në telefon, por mëson se shoku i tij ishte zhdukur pa lënë asnjë gjurmë. Edhe sot pas 20- vitesh mister ngelet largimi i tij, as kush nuk e pa atë natë maji, askush nuk ia degjoi me zerin… Alberti kishte 3 vite i fejuar, ku partneria e kërkoi dhe e priti deri në vitin 2009 , dhe më pas vendosi të largohej për të nisur një tjetër jetë. Ndërsa, babai mbylli sytë po në vitin 2009 me brengën për të birin. Sot është nënë e tij Hysnie dhe motra……që vazhdojnë pa reshtur kërkimet për të mësuar ndonjë lajm apo informacion për Alberitn, sot 44 vjecar.

Pamundësia për të prindëruar…. pamundësia për të qëndruar pranë të vegjëlve dhe të jet prezent në cdo moment të mirë dhe të keq të jetës së tyre….ka bëre një nënë 50-vjecare nga Kukësi të thyej rregullat dhe të jetoi në jetimore me katër fëmijët e saj. Një histori sa frymëyuese por edhe aq prekëse….. Kjo është zonja Lime Bici, ku jeta e ka përplasur me shumë vështirësi dhe ka trokitur këtë mesditë në Pa Gjurme sepse nuk do të dorëzohet…. Në një varfëri të tejskajshme jetoi në familjen e të ndjerit Ramazan. Nuk kishin asgje, përvecse një kasolle me baltë ku sollën në jetë fëmijët e tyre. Ushqeheshin me barishtet e tokës dhe cfarë fqinjët i falnin. Të 5 fëmijët sapo erdhën në jetë kaluan në jetimore, por prindërit e përjetuan ndarjen me ta….. Limja me të shoqin orë të tëra ecnin në këmbë, për të vizituar fëmijët, sepse nuk donin ti braktisnin……dhe kërkonin që prania e tyre të ishte e shpesht tek ata. Një nënë që smundet të jetoj pa fëmijët, arrinë të bëj gjithcka, të jetë pranë tyre….Lime Bici la kasollen në Burrel dhe u vendos të jetonte me fëmijët në institucion. Heroina e të pestwve, sic fëmijët e thërrasin, rregullat nuk mund t’i thyej përgjithmon. Djali i madh ka mbushur moshwn, i detyruar nga rrethanat është ndarë me nënën dhe motrat ndwrsa ka lwnw institucionin. Nga ana tjetwr djali i dytw mes vuajtjeve me tw cilat u rrit, ai punon dhe studion për ekonomik. Ndërsa Limes me 4 fëmijët e tjerë u është kërkuar të lënw jetimoren, dhe tw kthehen në kasollen e vjetër në Burrel. Një grua, nënë e hekurt që vjen në program me rrëfimin rrënqethes të saj…

Zhduket nga Berati më 27 maj Esma Xhelo, nëna e dy vajzave të mitura. Dyshohet se u largua më një të ri nga Elbasani dhe sot mbahet peng nga po ai. Pas konflikteve të vazhdueshme me bashkëshortin e saj Mario, 25-vjecarja doli nga shtëpia dhe ka humbur çdo kontaktet me fëmijët dhe familjen e saj. Esma Xhelo ishte njohur në vitin 2016 me babain e vajzave dhe pas afro 7 viteve vendosi ti japi fund gjithckje. Largimet e vazhdueshme nga banesa, moskujdesja ndaj vajzave dhe burrit solli përcarje në çift, derisa kjo e fundit e denoncoi dhe për dhunë. Nena u pajis e me urdhër mbrojtje, ndërsa Mario qëndroi disa orë në polici. Gjatë kohës, që babai ishte nën praninë e uniformave blu, ajo përfitoi nga rasti duke u larguar në drejtim të paditur me njërën nga vajzat. Ndërsa vajzën pak më të madhe e la të vetme në shtëpi, ku pasi babai kthehet e gjen të tmerruar dhe frikësuar.Ishte e bija që i tregoi gjithcka, pasi kishte zbuluar tradhëtinë e nënës, si dhe fotot e personit që ishte larguar. Pas disa ditëve, konkretisht me 27 maj, e reja telefonon duke qarë Marion dhe i kërkon të merrte edhe vajzën e tyre te vogël, pasi nuk e mbante dot. Por, Esma nuk i dha asnjë shpjegim se ku ndodhej, me kë kishte ikur dhe pse vendosi të braktis vajzat e vogla.Prej asaj mbrëmje maj, askush nuk e pa më, dhe sot Mario me dy fëmijët nuk ka asnjë informacion për vendodhjen e saj. Ky i fundit dyshon se Esma mbahet me forcë dhe pa dëshirën e saj, pasi shpesh i vijnë mesazhe, ku ajo I kërkon ndihmë dhe të denoncoi në polici.