U divorcua pas 4 viteve bashkëjetesë ndërsa sot është nënë e një djali të mitur. Fillimisht ishin kolegë dhe punonin në të njëjtin vend, ndërsa pak kohë më pas njohja mes 24-vjeçares dhe 30-vjeçarit u finalizua në bashkëjetesë. Pak muaj pas kësaj lidhje 24-vjecarja mbetet shtatzënë ende pa bërë celebrimin. 30-vjecari vinte nga një tjetër martesë, ndërsa ishte baba i një vajze. Ai ishte divorcuar kur vendosi të lidhte jetën me gruan e dytë. Çifti fillimisht jetonte tek prindërit e nuses, ndërsa një vit më pas vendosën të merrnin një shtëi me qira në Tiranë. Pasi dolën më vete nisën edhe problemet e para. 30-vjeçari nis punë në një club nate, ndërsa sjellja e tij ndryshoi. Ai iu dorëzua alkoolit dhe kjo shkaktoi konfliketet e para, ndërsa thuajse ishte inekzistent në familje duke mos u përgjigjur për asgjë në familje, as për djalin e tij. Sikur të mos mjaftonte e gjitha kjo gruaja zbulon se bashkëjetuesi i saj kishte nisur një tjetër lidhje paralele me një tjetër vajzë, nga e cila priste një tjetër fëmijë. Ndërhyrja e prindërve të 24-vjeçares nuk e zgjidhi dot këtë situatë. Pas kësaj 30-vjeçari braktis gruan me djalin e mitur duke u larguar me të dashurën e re. Përvecse u përball me braktisjen nga personi me të cilin mendonte të kalonte jetën, 24-vjeçarja gjithashtu mbeti me peshën e kredive që kishte marrë bashkë me Kleantin nën emrin e saj, një shumën prej 6 milion lekësh të vjetra. Ai nuk është interesuar më për djalin e tij, ndërsa deri 3 muaj më parë babai i tij ka paguar 100 mijë lekë të vjetra në muaj për nipin. Sot 24-vjeçarja jeton me prindërit e saj dhe me djalin e mitur. E pamundur për të përballuar kostot e borxheve dhe rritjen e djalit është nëna e saj ajo që kërkon ndihmë pasditen e sotme në studion e emisionit ‘Pa Gjurmë'.

Lidhën kurorë pa dëshirën e prindërve të djalit dhe sot janë prindër të një vajze 2 vjecare. Një histori dashurie që mori fund shumë shpejt. Klevin Ndoj dhe Roberta Marashi, dy të rinjtë nga veriu i Shqipërisë u ndanë pas tre viteve martesë. Kjo histori sjell në studion e emisionit ’Pa Gjurmë’ gjyshe Kristinën, nënën e Klevit e cila prej muajit gusht të vitit 2021 nuk ka asnjë kontakt me mbesën e saj të vogël. Ajo jeton me nënën e saj Robertën dhe jetojnë në Itali. Çifti u njohën në vitin 2017 nëpërmjet rrjetit social Facebook. Pak muaj më pas ata vendosën që të ndërmerrnin hapin e radhës, por familja e Klevinit nuk ishte dakord për këtë fejesë, për shkak të moshës së tyre të vogël. Por për shkak të mentalitetit, pasi dy të rinjtë kishin rënë në sy, prindërit e vajzës këmbëngulën në të kundërtën. Një vit pas njohjes së tyre ata vendosën të nisnin bashkëjetesën, ndërsa bashkë me të lindën edhe zënkat e para. Në vitin 2019 Klevini dhe Roberta kurorëzojnë lidhjen e tyre në martesë. Pasi kaluan edhe muajin e mjaltit cifti u përball me vështirësitë e para ekonomike. Sipas vjehrrës, Roberta nuk donte të punonte në fshat, ndërsa debatet e vazhdueshme mes tyre agravoheshin gjithë e më shumë. Kjo gjë detyroi prindërit e nuses që të marrin vajzën bashkë me dhëndrin në banesën e tyre për pak kohë. Përpjekjet e çiftit për të ndërtuar jetën e tyre të ndarë nga prindërit e tyre dështuan. Pak ditë para se ne jetë të vinte vajza kthehen sërish tek prinndërit e Klevinit në Mjedë të Shkodrës. Të pamundur për të përballuar koston e lartë të jetesës, ndërsa tashmë ishin bërë prindër çifti vendosin që gushtin e vitit 2021 të emigrojnë drejt Italisë. Fillimisht u vendosën në Torino, aty ku mori fund edhe marrëdhënia e tyre. Roberta me vajzën e vogël qëndruan po aty, ndërsa Klevini u zhvendos në Milano. Për herë të fundit ai e takoi të bijën në fund të vitit 2021. Por ajo që vuan edhe më shumë mungesën e mbesës është gjyshe Kristina. Prej 8 muajsh, ajo nuk e sheh me sy mbesën e vogël. Përveç ndarjes fizike me bashkëshortin e saj, nusja ndërpreu çdo kontakt edhe me prindërit e tij në Shqipëri.

Më19 nëntor 1998, bashkë me një grup shqiptarësh u nis nga Orikumi i Vlorës drejt brigjeve italiane edhe vlonjati Sadik Qepi. Në mesin e e 40 personave, në një gomone 5 metra të gjatë ishte edhe Sadik Qepi. Djaloshin 17-vjecar nga Dukati i Vlorës e përcolli babai i tij Alemi, pa e ditur, se ajo do të ishte hera e fundit që do e shihte të birin. Atë mesnatë dimri, qielli ishte i sterrosur dhe deti i egërsuar, dallgët përplaseshin në gomone, duke vënë në rrezik në çdo moment jetën e të rinjve. Ndërsa dukej se për 40 shqiptarët në bord ky udhëtim nuk do të kishte fund, ata mundën të mbërrinin në Bari. Me të shkelur në tokën italiane, Sadiku telefonon nga një kabinë telefonike xhaxhain e tij Naimin, ku i pohon se kishte mbërritur shëndosh e mirë, por se ishte pa dokumenta dhe pa para. Ai kishte vetëm një çertifikatë lindjeje dhe kërkonte të bashkohej me të sa më parë të ishte e mundur. Xhaxhai i rekomandon të marrë trenin në Siena dhe të zbresi në Foxhia. Kjo është edhe telefonata e fundit që ai bëri me një nga familjalrët e tij, por nuk mbërriti dot në banesën e xhaxhait të tij në Castellina in Chianti. Nga denoncimi bërë edhe në policinë italiane, i riu shqiptar rezulton gjithashtu në skendën e të humburve edhe në emisionin analog në Itali Chi la Visto. Media italiane shkruan se i riu nga Vlora kishte mbërritur në Bari sëbashku me bashkëfshatarët e tij ndërsa xhaxhait i ishte telefonuar ngë nja stacion hekurudhor në Puglia. I vetmi informacion që familjarët kanë mundur të mësojnë është se ai I bërë nga një bashkëfshatarët i tij në vitin 2000, afro dy vite pasi i riu kishte humbur gjurmët. Sipas dëshmitarit Sakid Qepën e ka takuar në Romë, në stacionin Termini. Sadiku është djali i tretë nga 5 fëmijët e familjes Qepi. I riu vlonjat ishte një djalë i mbyllur dhe i qetë, ndërsa dëshira e tij kishte qenë gjithnjë për t’u larguar nga Shqiparëia. Me nënën e tij Zyranë ishte mjaft i lidhur, ndaj ajo nuk e kishte menduar kurrë se i biri nuk do ta kthente më kokën pas. Sot, ajo është në kërkim të të birit, me shpresën se është gjallë

Bën jetën e një endacakeje në qytetin e Gjirokastrës ’Pa Gjurmë’ në Report TV i gjen vajzën 63-vjeçares Ferasete Dervishi. Dëshmitari Gazion Gorici kërkoi ndihmën e programit duke vënë në dispozicion fotot edhe një video të zonjës, e cila nuk mbante mend shumë të dhëna rreth të shkuarës. Pasi zbuloi certifikatën familjare të Ferasetes, stafi mësoi se ajo ishte nënë e tre fëmijëve. Pas investigimeve të bëra ’Pa Gjurmë’ arrin të vihet në kontakt me një nga vajzat Antoneta Mesiti, e cila tregon për historinë e nënës së saj.

Emisioni ’Pa Gjurmë’ në Report TV publikoi pak ditë më parë kartën e identitetit të një zonje 63-vjeçare e cila bën jetën e një endacakeje në qytetin e Gjirokastrës. Dëshmitari Gazion Gorici kërkoi ndihmën e programit duke vënë në dispozicion edhe një video të Ferasete Dervishit për t’i gjetur familjarët. 63-vjeçarja nga Donbrenja e Lushnjes me probleme të shëndetit mendor nuk mbante mend asnjë të dhënë për të shkuarën e saj. Menjëherë pas publikimit të këtij rasti shumë informacione mbërritën gjatë transmetimit live, ndërsa këtë martë ’Pa Gjurmë’ dha lajmin e gjetjes së një prej familjarëve. Pasi zbuloi certifikatën familjare të Ferasetes, u mësua se ishte nënë e tre fëmijëve. Pas investigimeve stafi ran ë gjurmët e një prej vajzave, e cila jeton në Itali dhe nuk kishte dijeni për jetën që bënte nëna e saj. Në një lidhje me skype nga Italia, Antoneta Mesiti sqaroi se kishte shumë vite që nuk ishte takuar me të ëmën dhe se ishte rritur në jetimore pasi ajo e braktisi. Pas divorcit të prindërve babai u rimartua, ndërsa askush nuk mësoi vendndodhjen e Ferasetes, deri në momentin kur në program u bë publik imazhi i saj. E bija tha se vetë kishte patur një jetë të vështirë, ndërsa ishte trafikuar në shtetin fqinj.

’Nuk e kam takuar kurrë nënën time. Jam larguar që e vogël nga Shqipëria, që kur mbërrita në Itali dhe gjuhën e kam harruar, pasi kam vite që jetoj këtu. Isha e vogël kur më hodhën në rrugë dhe përfundova në jetimore.Ndërsa vëllai im shkoi të jetojë me babain. Nga shtëpia e femijës me ka marrë nje djalë e më trafikoi në Itali.Vitin e parë kam bërë një jetë jo shumë të mirë. Me vëllain kam kontakte të rregullta. Ai nuk ka qenë kurrë i interesuar për të gjetur nënën, sepse dhe atë si unë nëna e braktisi duke ia lënë Gani Mesitit. Nga çertifikata familjare rezulton që ne kemi edhe një motër tjetër me emrin Alketa-tha e bija

Të ndarë prej vitesh, një nënë që i braktisi fëmijët e saj, sot për ironi të fatit ka mbetur e vetme.

Edhe pse jeton në të njëjtin fshat vetëm pak metra larg shtëpisë së tyre, Floria prej 6 muajsh nuk i takon 3 fëmijët e saj, të cilët erdhën në jetë nga martesa me 38-vjeçarin Flogert Selami. Ajo u largua nga banesa dhe shkoi tek i dashuri i ri, atje ku ndodhet tashmë prej më shumë se 1 viti. Pavarësisht ndërmjetësimeve apo seancave gjyqësore, bashkimi i tyre është i pamundur, ndërkohë që edhe Flogerti ka vendosur të lërë pas të shkuarën. Prej 1 muaji ai ka nisur bashkëjetesën me partneren e tij të re, Zabina Shulin. Kjo e fundit prej dhunës së ushtruar nga bashkëshorti I saj, vendosi të largohej nga banesa dhe u bashkua me 36-vjeçarin nga Berati, me të cilin njihej prej qershorit të vitit 2021. Në studion e emisionit Pa Gjurmë, 28-vjeçarja deklaroi se kishte planifikuar gjithçka lidhur me largimin e saj nga banesa. E detyruar të ndërmerrte këtë akt si pasojë e një jete me vuajtje ku nuk mungonte dhuna e bashkëshorit, ndaj saj e ndaj fëmijëve. Menjëherë sapo mësoi që bashkëshortja e tij e kishte tradhëtuar duke u hedhur në krahët e dikujt tjetër, një konflikt nisi në banesën e Flogertit, ndërkohë që Zabinën sot nuk e mbështesin as familjarët e saj. Bashkëjetesa e çiftit tashmë nuk është e lehtë. Zabina mori në shtëpinë e Flogertit 4 fëmijët e saj nga martesa me Altin Shulin, ndërkohë që edhe 38-vjeçari nga Berati është baba i 3 fëmijëve. Sot në një çati jetojnë këta prindër të dashuruar me njeri-tjetrin dhe 7 fëmijët e tyre. Të dy aktualisht janë të martuar me persona të ndryshëm, ndërkohë që kanë hapur procese gjyqësore për t’u divorcuar e për të nisur jetën me partnerët e rinj.

Viktime e dhunes fizike, por jo vetem…e torturuar dhe e debuar me femijet….do gjej guximin te rrefeje sot para kamerave jeten e saj… Elmie Halili është vetem 38 vjec dhe eshte nena e kater femijeve te mitur. E rritur pa nënë, pasi kjo e fundit kishte ndërruar jetë kur Elmia ishte vetëm 3 vjeç, fati e denoi te rritej para bashkëmoshatarëve të saj. Ishte ende e mitur, një 13 vjeçare asokohe, kur babai e hoqi nga kukullat dhe e marton me një djale me origjinë nga Burreli. Edhe pse nuk ishte dakort, te rriturit vendosen qe vajzen e vogël te familjes ta martonin me Ylber Halilin. Jeta nisi ti ndryshonte, ku rrethanat e detyruan te mendonte dhe vepronte si nje grua e rritur, e jo me si një fëmije qe enderronte per librat dhe shkollen e lene pergjysem. Perballja fillimisht me dhunen psikologjike dhe me pas fizike nga bashkeshorti e ben vajzen jo vetem te vuante po te ndihej e pasigurt per te ardhmen. Elmies i kujtohet mjaft mirë momenti kur bashkëshorti ushtroi dhunë mbi të për herë të parë. I dehur mberrine ne oret e vona te nates ne shtepi, ku heq rripin e pantallonave dhe e godet duke i shkaktuar plage ne pjese te fytyres dhe kokes. Merr ndihmen nga familjaret e saj vetem per kurim ne spital, por ata e kthejne serisht ne familjen e burrit, aty ku ajo e qunte ‘jeta e ferrit’. Ardhja ne jete e tre femijeve nuk solli asnje gezim tek babai, i cili ishte i varur tersit nga alkooli dhe lojrat e fatit. Nje martese qe ishte e destinuar me ndarje dhe me nje dhunes qe duhet te perfundonte pas hekurave. Dhe keshtu ndodhi….Elmia ngeli e veteme me femijet….ndersa Ylberi perfundoj ne burg. Drama vazhdoi kur ne jeten e saj hyri nje tjeter mashkull, 30 vite me I madh se ajo…. Fati i martesës së parë e ndoqi edhe ne lidhjen e dytë…..duke u bere per here te kater nene

25 dhjetori i vitit 1997 ishte një ditë e shënuar për Safete Godolen nga Gramshi, ditë që e bëri atë nënë për herë të parë. Ky gëzim nuk do të zgjaste shumë në sytë dhe zemrën e 24-vjeçares së asaj kohe. Ndjeu dashurinë e të birit, por humbi një tjetër dashuri…Atë ditë kur ai e braktisi duke i thënë se kishte një tjetër grua. Ishin fjalët që dëgjoi në spital nga bashkëshorti i saj, i cili iku dhe e braktisi me foshnjën në duar. Këto fjalë mjaftuan për t’i shkatërruar pergjithmonë jetën, Safetes... Gjithçka u bë më e vështirë për nënën dhe Isin e vogel, ku mbështetje për ata ishte zonja Fatime, e cila e mori në shtëpi të bijën me foshnjen. Divorci pas lindjes, solli depresionin dhe postpartum ishte i veshtirë… ndërsa për djalin kujdesej gjyshja. Muajt, vitet po kalonin dhe gjendja shëndetësore e Fatimes rëndohej me shume. Spitali psikiatrik i Elbasanit dhe Tiranes u bene streha e saj e dyte. Mes shume sakrificave per te perballuar kurat dhe mjekimet, shendeti i saj mendor nuk u permiresuar për ta kthyer atë në gjendjen e mëparshme. Djali u rrite nga gjyshja dhe babain e tij nuk e njehe as sot. Ai e barktisi qe diten qe erdhi ne jete ne spital dhe kurr nuk e kerkoi. Ndersa, Isi e ka kerkuar gjithmone te atin dhe shpreson qe nje dite ai do kerkoj ta takoje.

Një nënë 39-vjeçare, e dhunuar sistematikisht nga bashkëshorti i saj është detyruar t’i dorëzojë tre fëmijët e mitur në jetimore. Pranvera dhe Vladimir Gorasi u njohën 16 vite më parë në Tiranës, ndërsa 50-vjeçari vinte nga një tjetër martesë nga e cila kishte dhe dy fëmijë. Pas ndarjes nga jeta të bashkëshshortes Vladimiri i lë vajzat në jetimore dhe vendos të ndërtojë jetën e tij me Pranverën. Në fillim çifti emigroi drejt Greqisë, po ajo që siguronte të ardhura ishte vetëm Pranvera, ndërsa Vladimiri qendronte në shtëpi. Kur ajo nuk gjente dot punë, burri e detyronte të kërkonte lëmoshë. Pas një kalvari vuajtjesh, 39-vjeçarja refuzoi të bënte këtë lloj jete, por refuzimit të saj bashkëshorti iu përgjigj me dhunë barbare në sy të fëmijëve të mitur. Në vitin 2012 Pranvera dhe Vladimiri kthehen në Shqipëri. Kur ajo ishte shtatzënë me fëmijën e tretë ai e lë sërish dhe largohet jashtë vendit, ndaj ajo detyrohet që djalin e vogël ta braktisë në spital kur ai ishte vetëm 3 muajsh. Institucioni e dërgoi në shtëpinë e fëmijës në Sarandë, atje ku ndodhet edhe sot e kësaj dite. Pasi lë djalin e sapolindur, Pranvera shkon në Greqi për të punuar, atje ku përballet sërish me dhunën çnjerëzore të bashkëshortit të saj. Në vitin 2020 rikthehen në Sarandë, por Vladimi ishte një person që nuk donte të kishte fëmijë në shtëpi. Një jetë e vështirë për Pranverën, e cila është një grua e dhunuar që ditën kur vendosi të lidhte jetën me Vladimir Gorasin nga Saranda, sot është e detyruar të jetojë edhe pa fëmijët. Me prindër që më së shumti kishin konflikte dhe me një baba të alkoolizuar sot ata jetojnë të ndarë, bashkëshorti i braktisi dy javë më parë ndërsa mori me vete pa e njoftuar bashkëshorten djalin e 11-vjecar.