HELIDON HALITI, PIKTORI PA THONJ
Shkova te Helidon Haliti. Në studio
Do më fotografosh, tha
Do të fotografoj, i thashë
Ku të rri, më pyeti
Rri mes dy portreteve të tua, i thashë
Jam mirë kështu?
Je mirë por nuk ka dritë sa duhet, thashë unë
Dritë ka po se ke gjë aparatin, tha Helidoni
Aparati është i mirë po këtu s’ka dritë, thashë unë
Merr aparatin tim është Nikon, tha Helidoni
Edhe unë Nikon kam, thashë unë
Po si t’ia bëjmë, tha Helidoni
Dalim jashtë në diell, thashë unë
Si të duash, tha Helidoni
Unë do marr karrigen ti merr dy portrete dhe katër gozhda,
Po gozhdat pse, me pyeti
T’i varim portretet aty te muri i autostradës, thashë unë
I varim, tha Helidoni
Gjithmonë kaq i urtë ke qenë, e pyeta
Kam qenë shumë i prapë, tha Helidoni
Ça bëje i vogël, e pyeta
Një herë u vara pas një karrocë me kuaj për të kaluar shokët që kishin ikur para meje në plazh
Edhe ç’të ndodhi?
Kur doja të frenoja ula këmbët dhe më ranë të dhjetë thonjtë e gishtave u bëra gjak
Po tani ke më thonj ?
Kam nëntë, njëri nuk më ka dalë, jam pa thua
Piktorëve s’ju duhen thonjtë vetëm gishtat, thashë unë
Politikanëve ju duhen thonjtë, tha Helidoni
Sa portrete i ke bërë vetes?
Shumë, tha Helidoni
Pse e vizaton veten me helmeta, e pyeta
Më shkojnë, kam lloj lloj helmetash, tha Helidoni
Ke turq, e pyeta
Jo tha nuk kam fqinjë as turq, as grekë, as italianë as serbë
Po ca helmetash ke?
Kinezë, rusë, amerikanë shumë gjermanë, nazistë
Paske vetëm pushtuesit, thashë unë
Më mirë pushtues se i pushtuar, tha Helidoni
Sa herë e ke shitur veten?
Nuk e shes veten, nuk i shes këto portrete
Sa punë ke bërë gjithsej?
Më shumë se 1200
Ku shet tani?
Tani po shes në Dubai
Çfarë shet në Dubai?
Shes NFT
Çfarë është NFT
Non Refundable Token, një vepër digjitale unike dhe e patransferueshme
Pra ti do shesësh art virtual?
Po, tha Helidoni
Ndoshta pas 30 vitesh nuk do ketë më kanavaca, thashë unë
Nuk ndodh kjo, kompanitë që shesin bojëra nuk do e lejojnë kurrë
Kështu mendonin dhe shtypshkronjat dikur, por tani gazetat i kemi në celular, thashë unë
Nuk ndodh kjo, tha Helidoni
është njëlloj si muzika, tani kompozohet në kompjuter s’ka më nevojë për partiture dhe piano
Kjo do të thotë të mbytet arti, tha Helidoni
Nuk besoj se mbytet por do ndryshojë stilin e notit, thashë unë
A e di që njëherë desh jam mbytur për shkak të babait tënd, tha Helidoni
Kur kështu, e pyeta
Babai im Faslliu shkoi në Divjakë me babain tënd
E di që ishin shumë miq, thashë unë
Faslliu filloi t’i recitonte Kicos poezitë e veta ndërsa unë u futa në det
Edhe u mbyte?
Isha tre vjec, tha Helidoni
Kush të shpëtoi Kico apo Faslliu?
Faslliu, tha Helidoni
Epo me siguri Kico i ka thënë, thashë unë
Ore ju tha kamarieri se ata të dy as e kishin mendjen te unë, tha Helidoni
S’ma ka thënë Kico këtë ngjarje e sajon ti, thashë unë
Po si e sajoj, ti ke qenë vetë aty, tha Helidoni
Nuk kam qenë, thashë unë
Ore ke qenë,
Ore nuk kam qenë
E mbaj mend që ke qenë,
Nuk kam qenë, thashë unë
Ore nuk gënjej, tha Helidoni
Po ku mban mend gjë ti u mbyte, thashë unë
E shef që ke qenë, tha Helidoni
Doni mos e egzagjero ti ke qene cuni me i mir i pallatit te nish tulles
Përgjigju