Zoti Meta ju keni qenë në këtë studio kur sapo jeni kthyer nga Uashingtoni duke sjellë një diapazon të ri në debatin politik, pasi brenda mazhorancës u fol për herë të parë nga numri dy i koalicionit qeverisës për një proces konsensual për zgjedhjen e presidentit të Republikës. Së fundmi pamë që votuat kandidatin e mazhorancës. A mos duket sikur u bë shumë zhurmë për asgjë?
Nuk është aspak kështu. Unë mendoj se zgjedhja e presidentit të ri i cili tani quhet Bujar Nishani nuk ka qenë një zgjedhje aspak arrogante e mazhorancës, as e paramenduar dhe as e paragjykuar. Ka qenë rezultat i një procesi i cili pati edhe të papriturat e tij, një proces i cili njëkohësisht lidhej edhe me afatet kushtetuese që përcaktojnë zgjedhjen e presidentit por edhe me pasojat që jep nga moszgjedhja që janë pikërisht zgjedhjet e parakohshme, gjë që nuk i duhej aspak vendit. Për më tepër kur ende nuk ka përfunduar reforma zgjedhore dhe kur vendi është në proces për të marrë statusi ne vendit kandidat, shpresoj në fund të këtij viti. Pra, unë e kam votuar zotin Nishani dhe jam shumë i qetë për këtë gjë, jo sepse kam votuar një anëtar të Kryesisë së Partisë Demokratike apo një ministër të saj në momentin përpara se të ndodhte ky proces , por sepse unë në fund të fundit kam votuar një koleg, të cilin e kam shumë në konsideratë sepse është një politikan shumë korrekt, shumë institucional dhe është shumë njerëzor dhe jam i sigurt që duke hequr kostumin e ministrit, apo edhe fanellën blu të PD-së dhe duke veshur kostumin e presidentit të Republikës, ai do të dijë ta përballojë me dinjitet këtë detyrë dhe do të dijë të ndërtojë të gjitha urat e domosdoshme të bashkëpunimit me opozitën dhe me të gjithë aktorët e tjerë për të qenë një president sa më bashkëpunues dhe përbashkues dhe për të qenë një president që do t’i shërbejë në radhë ta parë vendit.
Zoti Meta ju keni qenë një figurë determinant në këtë muaj të zgjedhjes së presidentit, por një koment i zotit Rama thotë se në pjesën e parë luajtët një rol shumë pozitiv sepse kërkuat një president konsensual dhe pjesën e dytë të lojës, në raundin e tretë dhe të katërt kishit një rol negativ. Çfarë ndodhi që e ktheu qëndrimin tuaj?
Qëndrimi im ka qenë në koherencë të plotë përgjatë të gjithë kësaj kohe. Unë kam qenë vazhdimisht i qartë për një proces sa më konstruktiv dhe sa më konsensual. Unë kam qenë tërësisht i motivuar në këtë proces duke pasur në konsideratë faktin që zgjedhja e presidentit nuk duhet të shërbente si një burim tensioni midis palëve duke qenë se kemi dhe shumë reforma të tjera të cilat kërkojnë dhe e bëjnë të domosdoshëm këtë bashkëpunim. Ndaj edhe pse mazhoranca e kishte shumicën, ajo nuk duhet që këtë shumicë ta konfirmonte në një mënyrë arrogante. Qëllimi ishte për të ndërtuar një proces ku duhet të kishin parasysh që kishim një mazhorancë por kishim dhe një opozitë. Në këtë drejtim besoj se duhej punuar për të gjetur një zonë të ndërmjetme ku mund të arrihej ky konsensus, sepse duket e vështirë pavarësisht nga konsideratat që secila palë mund të kishte për një kandidat të caktuar që mund të ishin të pranueshëm, por mjafton fakti që dikush mund të ishte anëtar i kryesisë së një partie apo ish kryeministër i një partie tjetër, për mos e pranuar jo individin, por për të mos pranuar përkatësinë partiake sepse do quhej si një humbje përpara përkatësve të çdo force. Dhe kjo ka qenë një pengesë për të arritur një konsensus për një figurë politike. Ndaj, u këmbëngul më shumë që figura e zotit Zaganjori të promovohej brenda mazhorancës por edhe të pranohej dhe nga opozita sepse për bindjen time të plotë e të palëkundur ishte një figurë shumë e gjetur që i takonte pikërisht një zone të ndërmjetme e cila mund të bënte të mundur për të gjitha palët që të kishin disa garanci tek ajo figurë, Për shkak të pozitës si anëtar i Gjykatës Kushtetuese, për shkak të karrierës akademike dhe për shkak edhe të një përvoje diplomatike që unë do ta konsideroja të suksesshme për atë periudhë. Të gjitha këto, kishte disa elementë përveç faktit që ishte votuar në të kaluarën nga të dyja si anëtar i Gjykatës Kushtetuese do të bënte të pranueshëm. Humbën një rast ideal tek figura e zotit Zaganjori për konsensus sepse do ta kishim të vështirë për të gjetur figurë tjetër. Jo se nuk ka në Shqipëri, ka dhe figura të tjera, por duhet të kemi parasysh që ditën që do të del emri për president republike dhe që beson që mund të bëhesh, atë ditë fillojnë dhe sulmet, atë ditë fillojnë dhe shpifjet, atë ditë fillojnë të dalin histori që kurrë s’të kanë ndodhur një jetë.
Opozita u njoftua nga media për emrin e Zaganjorit !
Kjo nuk është aspak e rëndësishme.
Ju gjatë këtyre javëve dhe muajve ndërtuat një kanal komunikimi me zotin Rama. Ky kanal komunikimi i rigjetur nuk u përdor për përçimin e emrit të Zaganjorit ?
E vërteta është kjo, nëse do të flasim për të vërtetën e vërtetë. Dihet që kishte shumë emra që përmendeshin, që promovoheshin nga media dhe kështu me radhë. Gjithashtu edhe emrit i Zaganjorit ishte promovuar. Emra nga përfaqësues të shoqërisë civile. Ishte një person që nuk e kishte kërkuar këtë detyrë dhe as nuk kishte lobuar pranë politikanëve të caktuar dhe praktikisht edhe kur e pranoi, sepse pati edhe të tjerë që nuk e pranuan, e pranoi me idenë për t’i shërbyer konsensusit dhe jo thjesht se iu dha mundësia për t’u bërë president. Vetë dorëheqja e tij pas raundit të tretë tregoi që ai kishte pasur gjithë këtë integritet dhe të gjitha cilësitë për të qenë konsensual. Tani çfarë ndodhi. Praktikisht, ideja ishte për t’i paraqitur një listë përfaqësuesit të opozitës zotit Ruçi nga zoti Patozi. Ne dëshironim që të çonim një listë, por jo shumë të gjatë, se nuk është mirë që të përfliten emra të nderuar të cilët nuk i ke pyetur. Zoti Berisha, zoti Mediu, zoti Idrizi dhe unë së bashku selektuam disa emra. Duhet të kemi parasysh që këto diskutime bëheshin pasdite vonë, ditën tjetër ishte raundi i parë dhe qëllimi ishte për të shkuar në raundin e parë me një figurë konsensuale sa më të gjetur. Në këto kushte, ne ndjetëm rreth orës 20:30 ose 21 të darkës. Pasi kemi bërë disa telefonata me disa emra që unë nuk dua t’i përmend, të cilët nuk e pranonin për arsye të ndryshme sepse jo të gjithë duan që të bëhen presidentë. Kemi edhe rastin Kuko para 10 vitesh. Në këto kushte, ne mbetëm në një rreth shumë të kufizuar dhe duke qenë çështja e kohës një problem tjetër sepse duhej komunikuar po atë natë me opozitën. Në momentin që ne ramë dakord për emrin e zotit Zaganjori si një emër që kishte të gjithë elementët më përbashkues, menduam që duke paraqitur këtë emër dhe duke qenë se votimi bëhej të nesërmen, dhe palës tjetër i duhej komunikuar po atë mbrëmje, me idenë dhe me vullnetin më serioz për të treguar vërtet vullnetin më të mirë është komunikimi nga ora 9 e mbrëmjes. Pak më pas zoti Patozi ka kërkuar zotin Ruçi, ata nuk kanë pasur mundësi të komunikojnë sepse kanë qenë nëpër studio të ndryshme dhe e kanë lënë për ditën tjetër. Por, ky emër u mor vesh.
Kjo sms që erdhi medias nuk shkonte dot tek edhe Edi Rama nga ju?
Kjo nuk është shumë e rëndësishme. Unë ju shpjegova një rrethanë e cila ka të bëjë me kohën. Kjo nuk përbënte një element esencial për të penalizuar kandidaturën e zotit Zaganjori nga pala tjetër sepse ishte një kandidaturë shumë e goditur dhe shumë e gjetur. Ne nuk mund të sajonim mra të tjerë në listë kur dikush nuk pranonte apo të çonim emra politikë kur ne ishim të bindur se nëse do të dërgonim emra politikë, kjo do të konsiderohej si një lloj provokimi nga pala tjetër.
Partia Socialiste pretendon se nuk pati proces për të realizuar zgjedhjen e një presidenti konsensual. Ndërsa ju u nisët me procesin dhe përfunduat me emër, a është kjo e vërtetë që ndryshuat qëndrim ?
Nuk dua të bëj avokatin e askujt. Por për gjërat për të cilat unë kam qenë prezent, dua t’ju konfirmoj seriozitetin për zgjidhje, edhe nga ime, por edhe nga ana e mazhorancës. Çfarë kritere do të vendoseshin një nate, përpara agimit të ditës tjetër kur në orën 09:00 do të mblidhej Komisioni parlamentar i Ligjeve. Në takimin që u bë midis zotit Ruçi dhe zotit Patozi kohë më parë, opozita me të drejtë kishte renditur katër çështje, sepse ato çështje qëndrojnë edhe sot për reformën zgjedhore, parlamentare dhe çështje e imunitetit, por në fakt në atë takim mund të ishin diskutuar kriteret apo mund të ishin shkëmbyer emra. Nuk mund të marr përgjegjësinë për këtë gjë. Kur flasim për paraqitjen e emrit të zotit Zaganjori kjo ka ndodhur pikërisht në këto rrethana dhe emri i tij i propozuar nga ana e mazhorancës ka qenë vetëm tregues i seriozitetit për të gjetur një figurë që mund ta bënte atë detyrë shumë mirë, për shkak të kualiteteve që unë përmenda më parë, një fivgurë që ishte votuar më parë nga ana e opozitës sotme për pozicionin e anëtarit të Gjykatës Kushtetuese. Një figurë që janë shprehur shumë mirë, përveçse përfaqësuesve të shoqërisë civile, janë shprehur shumë mirë edhe figura të tjera si ish-kreu i Gjykatës Kushtetuese, Fehmi Abdiu, shkrimtari i njohur, zoti Dritëro Agolli dhe një nga figurat më të njohura të Partisë Socialiste gjatë gjithë kësaj kohe dhe shumë e shumë të tjerë të cilat nuk ka nevojë për publikim. Pati një problem në komunikim që kishte të bënte vetëm me rrethanat e kohës. Unë kam thënë edhe më parë në këtë studio, që duhet të kemi një takim Berisha- Rama dhe mundësisht pa kamera. Pati disa defekte ky proces, por pati një proces dhe patëm shumë emra që mund të ishin zgjedhur, mund të mos ishte zgjedhur zoti Nishani, siç erdhën rrethanat. Por procesi pati defekte, pasi ne e pranojmë që jeta politika është ngarkuar me tensione maksimale nga më të ndryshme.
Kandidimi i zotit Zaganjori dogji tre raundet kur konsensusi ishte edhe një kurorë kushtetuese, dikush mund ta interpretojë edhe si një taktikë politike për të shkuar në raundin vendimtar siç ishte raundi i katërt....
Nuk është kështu për arsye sepse patëm dy takime midis zotit Berisha dhe zotit Rama pas daljes së emrit të zotit Zaganjori. Në takimin e parë mazhoranca ka qëndruar tek emri i Zaganjorit. Opozita nuk ka propozuar emra të caktuar. Mazhoranca pasi doli me emrin e zotit Zaganjori, kur persona të tjerë, që kishin një profil të ngjashëm jashtë politikës nuk kishin pranuar.
Është e vërtetë që ndër ta ka qenë edhe zoti Artan Hoxha që nuk ka pranuar në këtë periudhë që është propozuar zoti Zaganjori ?
Fillimisht nuk ka pranuar. Sipas informacionit tim nuk ka pranuar në periudhën e parë. Në këto kushte mazhoranca nuk mund të dilte me një emër tjetër. Mazhoranca priste kundërpropozim nga opozita. Nëse mazhoranca do të dilte me një tjetër konadidaturë natyrisht z. Zaganjori do jepte menjëherë dorëheqjen për shkak të integritetit pasi nuk mund të pranonte të përdorej.
Megjithatë ju e bëtë fakt të kryer apo jo?
Në rast se z. Patozi dhe z. Ruçi do të ishin takuar menjëherë, atëherë situata do ishte ndryshe. Opozita kishte të drejtën e saj sovrane të propozonte një kandidaturë nëse nuk pranonte kandidaturën e mazhorancës. Nuk u paraqit asnjë arsye e qenësishme për mosparaqitjen. Unë bëra një autokritikë për mënyrën e komunikimit por nuk mendoj se kjo duhet të ishte esenciale.
Ju jeni shprehur se ku filluat procesin nuk kishit në mendje kandidatura konkrete apo jo?
Po, nuk ka qenë e vendosur se kandidati do të ishte z. Zaganjori. Ai ka ardhur si rezultat i një procesi që është shoqëruar me biseda dhe kandidatë të tjerë të potencialë në kualitete të përafërta. Ne ishim në një krizë kohë. Nuk mendoj se ky difekt duhet të shërbente si një pengesë për realizimin e konsensusit për këtë figurë.
Z. Rama ka thënë që kërkonte thjeshtë që të certifikonte një kandidaturë të ardhur nga mazhoranca. Është kjo një nga arsyet që në raundin e katërt ju paraqitët 4 emra krejtësisht personazhe të mazhorancës? Kjo pasi u hoq dorë nga standardi Zaganjori apo jo?
E vërteta e vërtetë ka nevojë për disa detaje. Ngjarjet u zhvilluan të premtën për të hënë. Kjo për arsye se ditën e premte, pas djegies së raundit të tretë, të dyja palët ranë dakord që të zhvillohej seanca të hënën. Mazhoranca e propozoi z. Zaganjori sepse shpresonte tek arritja e një konsensusi. Së dyti, mazhoranca ishte e bindur për të vendosur këtë lloj standardi. E gjitha mazhoranca ku r hyri në këtë proces hyri me bindje që t’i shërbente këtij procesi. Kjo është e vërtetë absolute. Pra, djegies së raundit të tretë në e kishim vendosur që të shkonim përsëri me figurën e z. Zaganjori. Edhe pse shpresonim që të kishte një reflektim nga ana e opozitës. Por edhe në rast se nuk do kishte një reflektim kjo figurë kishte gjetur një konsensus. Edhe fakti që ai shkoi të takonte z. Rama, në një mënyrë shumë të qetë dhe qytetare, tregoi se ai i kishte të gjitha parametrat e duhur për të qenë konsensualë dhe për t’i shërbyer konsensusit edhe në të ardhmen, edhe në rast se nuk do të zgjidhej me konsensus. Tërheqja e tij, e cila ishte si rezultat i një mendimi sovran të tij por në fakt edhe si rezultat i sulmeve politike në adresë të tij. Arsyeja kryesore ishte bindja që “unë u ofrova për konsensus, nuk po e gjej, atëherë le të zgjidhet me një mënyrë tjetër. Pra ne nuk kishim shumë kohë dhe nuk ishte e lehtë për të gjetur në atë moment persona të tjerë me ato kualitete sepse në fund të fundit persona të tjerë edhe nuk kishin pranuar. Në këto kushte, ne vlerësuam që do të ishte më mirë të qëndronim tek disa figura që mund të ishin të pranueshme dhe që kishin edhe eksperiencë politik dhe publike. Njëri nga kandidatët ishte z. Imami, i cili ka qenë disa herë ministër me qeveritë socialiste dhe që është edhe ministër në qeverinë aktuale. Pra ka punuar me të dyja palët dhe i njeh nga afër ato.
Mund të na shpjegoni ju lutem se çfarë ndodhi me z. Hoxha?
Z. Hoxha është një njeri shumë simpatik sipas vlerësimit dhe gjykimit tim. Kjo vjen që nga koha kur ka qenë ministër në moshë fare të re por edhe për shkak të njohjes së vazhdueshme. Gjithmonë kam vlerësuar nacionalitetin dhe logjikën e tij dhe faktin që është një njeri i programuar. Absolutisht që nuk ka pasur asnjë interes z. Hoxha për këtë post. Mesa di unë i janë ofruar edhe poste të larta në qeveri dhe nuk ka pranuar. Por në kushtet kur z. Zaganjori ishte tërhequr atëherë pati një insistim ndaj z. Hoxha që ai ta rivlerësonte këtë histori dhe ai e rivlerësoi, pa ndonjë dëshirë të madhe, por për përgjegjësinë për t’i shërbyer vendit. Ndërsa për çështjen e tërheqjes së tij, mendoj se ai ka shpresuar se nuk do të kishte arsye që të kundërshtohej seriozisht nga Partia Socialiste. Kishte marrë disa mesazhe urime dhe vlerësimi nga përfaqësues të caktuar të saj. Ndërkohë që kur pritej të fillonte Kuvendi ai ishte denigruar, shantazhuar në forma fare të ulëta për çështje spekulimesh. Në momentin kur ai ishte i hapur për të shkuar në Parlement drejt zgjedhjes por edhe i hapur për tu tërhequr edhe në kushtet kur edhe kjo figurë sillte polarizim, pra nuk arrihej qëllimi i të gjeturit konsensus. Thelbi i propozimit tonë të kësaj kandidatura ishte përsëri që të ecnim me një figurë jopartiake dhe për t;i dhënë edhe një mundësi opozitës për të reflektuar. Megjithatë përderisa situata vazhdonte të ishte agresive, kjo kandidaturë nuk po sillte konsensus, atëherë ai mendohej se a do të sillte kjo kandidaturë ndonjë gjë më të madhe se sa një figurë politike.
Mendoni se në të gjithë këtë telenovelë mazhoranca, përveçse me opozitën dhe publikun, luajti pak edhe me ju?
Aspak për arsye sepse të gjitha ngjarjet por edhe emrat e tjerë që u përfshinë në këtë proces kanë qenë rezultat i një procesi të vërtetë, i cili u zhvillua në një kohë të caktuar dhe në rrethana të caktuara. Këtu kemi një produkt i cili vërtet nuk ishte konsensual në Parlament por pas zgjedhjes së tij kemi më shumë qetësi. Unë jam i bindur që dhe vetë përfaqësues të PS-së, pavarëisht nga deklaratat e tyre dhe pakënaqësitë e tyre, përsëri figura e z. Nishani është një figurë që nuk sjell konflikte. Sjell paqe dhe një ekuilibër në të gjithë jetën politike të vendit.
Ku e gjen veten LSI-ja në të gjithë këtë histori sepse përderisa zgjodhët z. Nishani mund të zgjidhnit edhe znj. Topalli?
E theksoj edhe një herë që ky proces nuk ka qenë i lidhur dhe i kushtëzuar me emra të caktuar. Po flas për mua dhe për LSI-në. Për ne mund të ishte znj. Topalli dhe përderisa është kryetare e Kuvendit nuk kishte asnjë arsye që të mos ishte presidente. Mendoj se është anatemuar padrejtësisht ndërkohë që nuk e ka kërkuar këtë gjë. Për këtë jam shumë i bindur. Ne nuk kemi përjashtuar asnjëherë as z. Nano dhe askënd tjetër. Qëndrimi ynë ka qenë cilido që mund të ishte konsensual.
Mund të ishte një figurë e LSI-së konsensuale?
Një figurë e LSI-së mund të ishte perfekte për konsensus por për shkak të investimit tonë në këtë proces ne i qëndruam deri në fund ndërtimit dhe kurorëzimit të procesi përndryshe do të ishim paragjykuar për të kundërtën.
Sa e vërtetë është hamendësimi që është bërë që ju pas kësaj keni një mirëllogaritje të aleancës me PD-në edhe në pikëpamje të posedimit të institucioneve?
Për tu kuptuar pozicionin e LSI-së në të gjithë këtë proces duhet të kemi parasysh edhe marrëveshjen që LSI ka me PD-në ku bëhet e qartë që do të vendosim me konsensus edhe për Presidentin. Pra të gjitha idetë që u hodhën, sidomos pas takimit tim me z. Rama, se tani ekziston mundësia për shumicë tjetër, apo një mocion etj, të gjitha nuk qëndronin. Ajo që për mua dhe për LSI-në është shumë e rëndësishme është që t’i qëndrojmë marrëveshjeve kur të tjerët nuk i respektojnë ato. Fakti që LSI e kishte këtë marrëveshje me PD-në për presidentin përcaktonte një hapësirë relativisht të kufizuar pasi nëse nuk do të ishte ne mund të bashkëpunonim me PS-në në Kuvend për të zgjedhur një president të LSI-së, për të zgjedhur po themi zotin Nano, zotin Mejdani, zotin Pëllumbi që mund të ishin figura të dëgjueshme për opinionin publik. Marrëveshja është marrëveshje. Por, përpjekja jonë për të dalë me emrin dhe me figurën e zotit Zaganjori ka qenë tepër serioze dhe ka qenë një përpjekje për të arritur një konsensus maksimal. Askush nuk duhet të priste që PD do të pranonte, duke qenë se është forca kryesore në Parlament, që t’i dhuronte presidentin opozitës. E rëndësishme është të ndërtohej një proces për të ofruar figura sa më të pranueshme nga ana e opozitës të cilat ajo të mos i konsideronte si humbje, pra figura të një profili shumë të lartë.
Nga kjo marrëveshje rrjedh fakti që prokurorin e ri do ta kërkojë ta propozojë LSI-ja?
Absolutisht që jo. Kur filluam këtë proces, jemi paragjykuar shumë. Absolutisht LSI-ja ka qenë dhe është e bindur që ky proces ishte i rëndësishëm dhe për mua pavarësisht se nuk ishte një proces perfekt, përsëri solli dy takime mes Berishës dhe Ramës. Takimet sjellin rezultate.
Takimi juaj me zotin Rama ishte i rëndësishëm zoti Meta?
E rëndësishme është që zoti Rama që prej nëntorit të vitit të kaluar ka një kurs më konstruktiv, më evropian dhe është treguar i interesuar për të kontribuar për të zhbllokuar proceset integruese dhe për këtë kemi disa raste, kemi disa votime në Parlament.
Ju u futët në këtë takim me zotin Rama që ta përfshinit dhe opozitën në zgjedhjen e presidentit.
Së pari opozita ka qenë dhe shpresoj se do të vijojë të mbetet aktive në një proces dialogu dhe bashkëpunim për reformat e kërkuara për integrimin evropian të vendit dhe ky është një fakt. Në këtë kuptim edhe votimi për çështjen e presidentit ka qenë në këtë frymë që edhe ky proces t’i shërbejë sa më shumë kësaj klime pozitive.
Ju doni të thoni që në takimin tuaj u fol për zgjedhjen e presidentit më shumë?
Unë mund t’iu them që kjo çështje është përmendur vetëm në këtë kontekst, që çështja e presidentit është një çështje e rëndësishme, por më e rëndësishme është që të ketë një proces sa më konstruktiv, por absolutisht që nuk është përmendur asnjë emër.
Ishte editoriali pika e kthesës suaj nga aleanca presidenciale me zotin Rama, sepse pas atij editoriali ju keni mbajtur qëndrim tjetër?
Ishte editoriali pika e kthesës suaj nga aleanca presidenciale me zotin Rama, sepse pas atij editoriali ju keni mbajtur qëndrim tjetër?
Nuk kemi pasur asnjë aleancë presidenciale. Madje mund t’ju them që në këtë kontakt apo edhe në kontakte të tjera sepse unë nuk kisha diskutuar akoma me zotin Berisha për çështjen e presidentit. Unë e kam bërë të qartë përpara se unë të kem një qëndrim për çështjen e presidentit dhe para se të diskutoj me aktorë të tjerë në radhë të parë do të diskutoja me atë me të cilin kamë një marrëveshje konkrete.
Ju e detyruat mazhorancën që të ndryshonte qëndrimin për moratoriumit e skafeve, duke deklaruar se ju do të votoni pro çlirimit të moratoriumit. Qëndrimi juaj vazhdon t’i japë sërish mundësi opozitës.
Kjo tregon që mazhoranca nuk është refraktare.
Po e detyroni ju me votat tuaja?
Nuk është çështje detyrimi. Është çështje argumentesh dhe sidomos me zotin Berisha dhe unë kam vënë re nga kjo eksperiencë tashmë gati 3 vjeçare, që zoti Berisha nuk është një politikan që nuk reflekton kur dëgjon dhe bindet për argumentet e një çështjeje të caktuar.
Kur t’i afrohemi qershorit tjetër të zgjedhjeve, LSI-ja do të jetë një parti në koalicion më vete, një koalicion me PD-në, apo me PS-në, cili do të jetë qëndrimi juaj?
Llogaria që duhet të bëjmë të gjithë pas përfundimit të procesit të zgjedhjes së presidentit, unë do të bashkohesha me vlerësimin e ambasadorit italian të bërë dje, për një proces pozitiv, ku u mor një notë e mirë. Nuk u mor nota 10 por u mor një notë pozitive. Unë shpreha një vlerësim timin. Unë mendoj se tani duhet të përqendrohemi tek reforma zgjedhore, tek mbyllja e reformës së procedurave parlamentare sepse këto duhet të ishin përmbyllur përpara çështjes së presidentit.
Tek reforma zgjedhore, LSI-së i takon anëtari i shtatë i KQZ-së?
Kjo është një çështje tjetër. Është vendimtare që ne të bëjmë gjithçka për ta ruajtur këtë frymë dialogu. Edhe reflektimi për c çështjen e moratoriumit të skafeve është pozitiv.
A tenton LSI ministrinë e Brendshme?
Lëvizja Socialiste për Integrim nuk ka kërkuar ministrinë e Brendshme, për më tepër që ajo ka qenë një ministri që ajo i ka takuar Partisë Demokratike. Nuk ka kërkuar asnjë institucion dhe asgjë tjetër. Lëvizja Socialiste për Integrim nga Partia Demokratike ka kërkuar që të jetë sa më fleksibël për çështjen e presidentit në mënyrë që të kishim një proces sa më konstruktiv për të mos vendosur shumica dhe arroganca.
Nëse vendosin t’u japin ministrinë e merrni?
Së pari, nuk të jep dikush diçka që nuk e pranon. Këto janë histori pa asnjë rëndësi për ne. Nuk është e rëndësishme aspak raporti i ministrave, zëvendësministrave në këtë koalicion. Prioriteti ynë kryesor ka qenë dhe mbetet të fitojmë sa më shumë nga koha e humbur e proceseve integruese të vendit.
A fituat gjë nga ky proces zoti Meta?
Absolutisht që fituam një dialog, fituam një ç’tensionim dhe mund të kishim fituar më shumë.
Statusi i vendit kandidat është më afër apo më larg?
Duhet të nënvizoj në bindjen time se nuk është se zgjedhja e presidentit me një konsensus më të madh do të zëvendësonte mungesën e bërjes së reformave të cilat janë përfshira në 12 prioritetet. Por kërkohej përmes një procesi sa më konstruktiv të mos konfliktohej pas zgjedhjes së presidentit situata politike dhe unë jam i sigurt që presidenti i ri do ti kontribuojmë pajtimit midis palëve dhe jo konfliktualitetit midis tyre.
Z. Rama i pyetur dje se si ju konsideronte ju një mik apo një ish-mik ka thënë ish-mik. Ju si do ta konsideronit ju z. Rama?
Raportet e mia me z. Rama orientohen nga fakti që ai është kryetar i PS-së. Po t’i kthehemi historisë ajo ka gjëra të ndryshme në kohë të ndryshme por kjo është e parëndësishme. Për qytetarët është e rëndësishme që politikanët të bashkëpunojnë. Në këtë drejtim unë kam treguar në mënyrë të qartë që jam i hapur për të bashkëpunuar për gjithçka që është në interes të vendit dhe ajo që është që është më e rëndësishme sot është që t’i japim një stad të ri reformave. Integrimi evropian është një synim i demokratëve, i socialistëve, i LSI-së, i të gjithë qytetarëve shqiptarë. Për këtë duhet bashkëpunuar, kontaktuar dhe dialoguar. Është çështje tjetër ajo e koalicionit qeverisës dhe çështje tjetër ajo e bashkëpunimit që duhet një normë e të gjithë politikanëve.
Pra ju do të qëndroni në koalicion me Partinë Demokratike?
Ne do t’i qëndrojmë marrëveshjes që kemi.
Z. Meta kush ka përgjegjësi më të madhe për çështjen e korrupsionit në vend, PD apo LSI?
Këtu flasim për një fenomen dhe njëkohësisht për vullnetin për ta pranuar dhe për ta luftuar këtë fenomen, në ato dimensione që ai ekziston. Nuk jam këtu për të bërë gjykatësin pasi në fund fare e bëjnë qytetarët me votën e tyre dhe e bëjnë çdo katër vite por është një mëndësi e artë që të gjithë të hedhim një hap përpara në luftën kundër këtij fenomeni që të zgjidhim një herë e mirë çëhstjen e imuniteteve. Kjo do t’i jepte një mundësi shumë të madhe organeve të drejtësisë për të proceduar shumë më mirë se sa tani dhe njëohësisht për të frenuar këtë fenomen.
Ka nevojë për ndryshime kjo qeveri?
Kjo qeveri dhe e gjithë shoqëria jonë ka nevojë të ecë më shpejt. Kur flasim për ndryshime nuk dua të kem në konsideratë emra por kërkohet një axhendë edhe më dinamike dhe kërkohet një ritëm akoma më i shpejtë dhe më i lartë. E dimë se e gjitha bota po ndeshen me një krizë financiare dhe ekonomike. Edhe Shqipëria është prekur nga këto pasoja pavarësisht se ka rezistuar dhe vazhdon të rezistojë. Kryesore për mua mbetet që në javët që vijnë ne të zgjidhim me shpejtësi 2-3 çështjet kryesore që do të kenë edhe peshë të rëndësishme në vendimmarrjen për statusin, sidomos reforma zgjedhore.
Por për sa i përket lëvizjes së fundit të z. Nano, ai e prek ajo elektoratin tuaj të majtë?
Nuk mund të bëj një vlerësim i nisur nga mesazhet që përcillen përmes medias. Kjo është një çështje që i takon z. Nano. Është një çështje e Partisë Socialiste dhe unë nuk dëshiroj të shprehem apo të pozicionohem sepse nuk dua të ndikoj në këtë raporte.
Mendoni që vetë-kandidimi i z. Nano u keqpërdor nga të gjithë ju?
Nuk është kështu. Zoti Nano u vetëofrua publikisht në mos gaboj në emisionin këtu tek ju në Top Story. Me argumentet që ai ka renditur dhe me bindjen se ishte një figurë që mund të pranohej nga të gjitha palët për arsye dhe të faktit se vinte nga PS si eksperiencë dhe si histori, përveç faktit që në momente të caktuara kishte arritur të bashkëpunonte me kundërshtarin e tij historik, zotin Berisha. Partia Demokratike, në qoftë se do t’i referohemi takimit të zotit Berisha me zotin Rama, ka bërë të qartë që nuk e mbështeste këtë kandidaturë për arsyet që ajo i kishte bërë publike, pra për arsye që e konsideronte si një figurë të socialistëve. Nuk ka qenë diversion për shembull fakti që zoti Idrizi e ka përmendur disa herë.
Ju vetë a ju ka kërkuar që ta propozonit për ta kandiduar?
Po ju sqaroj më në detaje. Zoti Idrizi, i cili ka pasur një raport njerëzor me zotin Nano, e ka ngritur vazhdimisht edhe në tryezën e mazhorancës, por edhe në tryezën e fundit që u zhvillua me zotin Rama. Zoti Berisha ka mbajtur atë qëndrimin e tij që në qoftë se kandidohej Nano, edhe ne do të kandidojmë një figurë të lartë të PD-së.
Cili ka qenë qëndrimi juaj?
Qëndrimi ynë ka qenë ky. Në qoftë se zoti Nano pranohej, ne do e mbështesnim atë.
Pra, në rastin kur zoti Idrizi propozoi në tryezë zotin Nano, ju u shprehët dakord për këtë propozim. Pra, në rast se PS do ta propozonte, a do t’i kishte votat e LSI-së?
Kjo ishte një çështje tjetër, në rast se PS do ta propozonte apo jo. Unë e theksoj se përsa i takon LSI-së, ne kishim një marrëveshje me PD-në dhe pa një konsensus edhe nga Partia Demokratike, për ne do të ishte e vështirë për të mos thënë e pamundur, sepse ne do të prishnim gjithë marrëveshjen.
Në rast se ju do ta propozonit mendoni se do të merrte kundërshtimin e menjëhershëm, aq më tepër duke ditur se ju ishit një faktor tepër i rëndësishëm në partneritetin me PD për zgjedhjen e presidentit?
Ne nuk duam të mbivlerësojmë rolin dhe mundësitë tona. Protagonizmi ynë ka pasur një qëllim, për t’i shërbyer një procesi dhe për të krijuar sa më shumë konsensus. Qëllimi ynë nuk ka qenë për të kushtëzuar as PS-në, as PD-në me një figurë të caktuar, qoftë kjo edhe nga LSI-ja.
Zoti Berisha pati thënë që presidenti i republikës do të jetë një figurë e lartë e PD-së dhe në fund ashtu ndodhi. Për mënyrën sesi shkuan ngjarjet, besoni se zoti Berisha ka qenë i sinqertë edhe me ju? Ka pasur dhe aludime se ka pasur dhe mosmarrëveshje mes jush dhe PD për propozimin e emrit.
Të gjitha këto kanë qenë spekulime dhe qëllimi i vetëm ka qenë për të arritur një konsensus maksimal me çdo lloj figure, me një figurë politike të nivelit të lartë, me një figurë jashtë politikës, me një figurë të nivelit të lartë të PD-së, të PS-së. Një personalitet që unë mendoj se mund të ishte një kandidat konsensual për shembull po them këtu publikisht mund të ishte zoti Mejdani sepse ai ka bërë një mandat 5-vjeçar në një kohë të vështirë për Shqipërinë dhe ka treguar integritet, personalitet, ka marrë vendime të rëndësishme që nuk i interesonin PS-së në atë kohë, sikurse ishte dhe konfirmimi i vendimit të Parlamentit për shkarkimin e Prokurorit të Përgjithshëm, pra që nuk ishte në interes të partisë që ai kishte zgjedhur.
Ju e dini shumë mirë se kush e shkarkoi zotin Rakipi.
Zoti Rakipi nuk mund të shkarkohej pa firmën e presidentit të Republikës. Nuk ishte interesi i partisë që përfaqësonte presidenti i partisë që e kishte zgjedhur. Pra, kishte treguar që ishte një njeri që merrte vendime me integritet të pavarur. Por kuptohet që çështja e konsensusit nuk ishte kaq e thjeshtë. Unë edhe një herë e nënvizoj se angazhimi ka qenë i sinqertë, ka qenë shumë i rëndësishëm . në rast se takimi Berisha- Rama do të ishte realizuar dy javë para se ky proces të fillonte ne do të kishim pasur një president konsensual. Mazhoranca duhet të kishte vepruar më shpejt, duhet të kishte hyrë më shpejt në këtë proces, megjithatë për kohën në të cilën u zhvilluan ngjarjet, u bënë përpjekje të sinqerta dhe përpjekje pozitive. Tani është e rëndësishme që një frymë dialogu dhe mirëkuptimi për aq sa u arrit të vazhdojë dhe të çohet më tej. Për kohën kur u zhvilluan këto bisedime, kur u bënë këto negociata dhe për vetë të papriturat që pati procesi, të cilat nuk ishin të programuara, aq më tepër në bashkëpunim me zotin Rama. Nëse këto janë të vërteta që ne nxorëm këto dy figura me qëllim që të tërhiqeshin dhe të nxirrnim zotin Nishani atëherë i bie që ne kemi rënë dakord edhe me zotin Rama që ai të mos i pranonte edhe këto të dyja dhe pastaj të zgjidhnim zotin Nishani. Por kjo nuk është e vërtetë.
Keni rënë dakord me PD-në që ta merrni ju anëtarin e shtatë të KQZ-së?
Për këtë çështje duhet të flsini me zotin Manjani dhe zotin Braho sepse ata merren me çështjet zgjedhore. Edhe një herë e nënvizoj se më e rëndësishme është që të vazhdoj kjo frymë bashkëpunimi dhe dialogu sepse nuk mendoj se këto çështje kur individualizohen, vërtet mund të sjellin atë progres që kërkon vendi.
Në 2013 do të hyni me PD-në në zgjedhje?
Unë kam qenë i qartë se ne do ta respektojmë këtë marrëveshje. Përsa i takon koalicionit të ardhshëm apo strategjisë elektorale të Lëvizjes Socialiste për Integrim absolutisht që do të duhet shumë kohë për të menduar dhe aq më tepër për të vendosur kur ti vijë koha jo nga unë si indidvidë, por nga forumet e kësaj force politike.
(sg/shqiptarja.com)