Opinioni ynë publik është i mbushur me vetëlavdërime të tepruara. Në politikë, në media, në shoqëri, nuk shpëton dot pa dëgjuar vetëlavdërime: Ah si e bëra unë këtë, isha i/e para që, u bë nami pasi e thashë unë, pas meje e bënë të gjithë, unë kështu e unë ashtu.
Përherë, duke dëgjuar, mendon nga u vjen njerëzve i gjithë ky vetëlavdërim? Ndodh sepse në këtë vend fjalët e mira janë me kursim? Ose, nëse ka fjalë të mira, thuhen vetëm në dy rrethana:
1. Për servilizëm. Gjë që e zhvesh plotësisht fjalën e mirë nga sinqeriteti dhe nga vlera
2. Për të kërkuar më pas diçka.
Automatikisht të shkon mendja në servilizëm kur fjala e mirë thuhet nga njerëz, karriera e të cilëve lidhet drejtpërdrejtë me të lavdëruarin. Pika e dytë ka të bëjë me këdo që nis lavdërimet në qiell për të kërkuar pastaj çdo gjë: vend pune, para borxh, një qerasje, një emision, mbështetje etj. etj.
Mungesa e “arbitrave” të kualifikuar të cilësisë dhe të kritikës së sinqertë, ka bërë që të ndodhemi në vendin ku autoreferencat janë kthyer në modë.
E kështu, kohë pas kohe, vit pas viti, në vend që zemra jonë të hapet e të ketë vend për shumë njerëz e ngjarje, të preket e të bëhet plot dhembsuri për këdo që është për t’u mbështetur e promovuar, se eshte një shembull i bukur i talentit dhe punës; është mpakur, zvogëluar pasi në të ka vend vetëm për vetveten.
Dikush e shpjegon si një sëmundje të provincës, ku edhe më i pavleri i fshatit, në horizontin e tij të vogël, është më i miri. Po Shqipëria ishte më e hapur, kur ishte më e mbyllur? Mos ndoshta drita e lirisë, në vend që të na ndriçonte na verboi më keq?
Drita e diellit ishte tepër e vështirë për njeriun e shpellave të Platonit. Ai doli i pari, ndërsa shokët e tij, që në lindje, ishin ende nën zinxhirë dhe bota e tyre ishin vetëm hijet që shihnin në faqet e shpellës. Sa kohë dhe kujdes do t’i duhej ta shpjegonte se jashtë shpellës kishte qiell, yje, lumenj, pemë, lule, kafshë. Do të rrezikonte edhe të vritej, sepse ata nuk do ta besonin, nuk do të mësoheshin shpejt me dritën e diellit në sytë e tyre. Do të vuanin siç vuajti ai.
Ndonjëherë vetëlavdërimet publike, apo lavdërimet vetëm për interes, të japin idenë se jemi edhe ne të verbuar nga drita e fortë e diellit, ndaj, me shpresën që ata që e kanë parë më parë dhe e kanë kaluar dhimbjen e kësaj drite, të tregojnë të vërtetën siç është, dhe sa më shpejt.
Komente
Lajme të tjera
-
Frika e pafalshme ndaj diversitetit që dikë po e vret!
24 Shkurt, 19:13
-
Rithemelimi të gjejë mënyrën si të ngrihet në nivelin e shqiptarëve! Shqiptarët nuk ulen dot!
21 Shkurt, 17:00
-
Alba Malltezi: Ja përse fjalët e Escobar dhe të gjithë amerikanëve për Berishën, janë për veshët e shqiptarëve, muzikë
25 Tetor 2022, 19:32
-
Alba Malltezi: Vdekja e Lear Kurtit si një test nëse në Shqipëri strehohet njerëzorja
24 Tetor 2022, 11:31 -
Alba Malltezi: Aktivistja Evi Kokalari si matësja më e mirë e gjendjes në PD
21 Tetor 2022, 15:33
-
Alba Malltezi: Ja pse është kaq tragjikisht i vërtetë Gent Pjetri
17 Tetor 2022, 19:29
-
Malltezi: Ata që e këshillojnë Saliun të bëhet i ëmbël si mjaltë dhe socialistja e Beratit
11 Tetor 2022, 11:56
-
Ambasadorja Yuri Kim, si të ishte ndër shqiptaret më të mira
23 Nëntor 2021, 09:23
-
Dhuna, si një re e zezë e grumbulluar, qëndron mbi ne
11 Shtator 2021, 10:11
-
Epilogu i një sezoni/Kur një tropojan bën makaronat më të mira në bregdet
6 Shtator 2021, 16:32
-
Jeta na mësoi të dallojmë një gjyq demode' popullor, nga debati me fakte e logjikë
3 Shtator 2021, 09:17
-
Nuk mund të zhduket një energji si ajo e PD. Eshtë vetëm fillimi i transformimit…
29 Gusht 2021, 12:17
Vertet !. Ne shqiperi , ka ne nje mase te konsidorushme njerez,qe e perdorin fjalen e mire vetem per interes dhe servilizem .Kryesisht jane dallaveraxhinjt e politikes dhe sahanlepiresit e tyre ,eshte edhe ajo pjese e shoqerise ,qe pasurohen nepermjet krimit si dhe pjesa, pa asnje mundesi njohese ,pra shpellaret e Platonit .Ne keto kushte cilido qe do te mundohet te dal nga shpella ,te shof driten e diellit dhe gjithcka te bukur qe ka kjo bote ;me miresi do te mundohet te ndihmoje bashkvuajtesit e tij ,por per fat te keq ata s'do ta kuptojne ,dhe do ta marrin per te marre ,dhe fundi i tij do jet tragjik .Pra ka plot e per plot shqipetare qe dolen nga shpella ,dhe kane pa fund njohie -pra fjale te mira e te shkelqyera -por kjo mase e madhe qe -per fat te keq - jeton ende ne erresire, urren per vdekie, miresine ,dashurine ,sjellien qytetare ,punen ,respektin ,civilizimin ,por edhe vet zotin . Lus zotin qe te mesojme ,-te dim sa dim -te mos pengojme njeri-tjeterin , te punojme me ndershmeri ,per nje jete me te mire dhe ne paqe .Zoti na ndihmofte . Faleminderit .
PërgjigjuE ke thone tamam
Përgjigju