Me lopata e eskavator, nisin kërkimet për eshtrat e italianit Giuseppe Terrusi në burgun e Burreli! I biri: Babanë e vrau Enver Hoxha se mamaja refuzoi dashurinë e tij! Gërmimet pritet të nxjerrin edhe eshtrat e të tjerëve

Drejtoresha e Autoritetit të Dosjeve, Gentiana Sula ka publikuar disa foto nga gërmimet për gjetjen e eshtrave të të zhdukurve në burgun e Burrelit. Ajo shprehet se është në proces i gjatë,  që ndoshta mund të mos rezultojë i suksesshëm, por është e domosdoshëm. Ajo i ka uruar familjarëve kurajo, durim dhe forcë.

"Po ndodh. Nën udhëheqjen e Task Forcës së posaçme, po gërmohet në oborrin e Burgut të Burrelit për të gjetur gjurmë të varreve të humbur në komunizëm. Do të jetë një proces shumë i gjatë, dhe mbase i pasukseshem në disa raste, por i domosdoshëm dhe i përgjegjshëm. I uroj familjareve kurajo, durim dhe force për të vene në vend dinjitetin njerëzor të të dashurve te tyre", shkruan Sula.

Giuseppe Terrusi  ishte vendosur në Shqipëri që në mes të viteve ’30 si nëndrejtor i bankës italiane në Gjirokastër. Më pas emërohet drejtor i bankës italo-shqiptare në Vlorë. Martuar me Aurelia Poselli në vitin 1936.

Vendosja e regjimit komunist do të shënonte nisjen e kalvarit të fatkeqësive. Çifti me një djalë 3 muajsh, do të ndahej përgjithmonë në vitin 1945, kohë kur Giuseppe arrestohet me akuzën se “ka  hapur arkat e bankës për gjermanët”. Hakmarrja ishte në të vërtetë një histori personale, e kishte fillesën tek refuzimi i dashurisë që Aurelia i kishte bërë Enver Hoxhës në vitet’30.
Giusepe Terrusi burgoset fillimisht në Vlorë, ku mbahet deri në vitin 1949. Atë vit bashkëshortja e tij dhe djali 5 vjeçar Aldo Renato Terrusi riatdhesohen ën Itali, duke lënë pas të atin e burgposur që nuk do ta shihnin më kurrë.

Giusepe transferohet nga burgu i Vlorës në burgun e Burrelit në vitin 1949 . Në Burrel vuan dënimin për tre vite, derisa në vitin 1952  vdes aty dhe varroset Brenda territorit të burgut. Aurelia e vendosur në Itali me gjithë të birin Aldon, pëson një krizë të rikuperueshme nga humbja e të shoqit në këto rrethana. Aldo Renato Terrusi, kthehet për herë të parë në Shqipëri në vitin 1993, plot 44 vjet pasi lanë të atin në burgun e Burrelit. Prej vitit 1993, Aldo nuk do reshtte përpjekjet e tij për të zbuluar të vërtetën rreth fatitit të të atit dhe për të zbuluar eshtrat e tij. 

Pas takimeve të shumta e dëshmive të mblehdura nga bashkëvuajtës të të atitt Aldo arriti të lokalizonte me përafërsi territorin ku mund të ishte varrosur i ati. Për afro 30 vjet përpjekjet e tij duke u ndeshur me burokracitë e shtetit shqiptarë e çonin gjithnjë në pikën zero, edhe pse ai ka publikuar dokumentet origjinale të procesit gjyqësor të babait në Vlorë, në vitin 1945 si edhe dokumentin në burgun e Burrelit që njofton inistitucionet shqiptare për vdekjen e tij në 2 mars 1952 (të siguruara nga miqtë, përmes Gëzim Peshkëpisë i ISKK, me president Agron Tufën)

Dokumenti i burgu i Burrelit që njofton institucionet shqiptare për vdekjen e 7 të burgosurve politik, mes tyre Giuseppe Terrusi

Sot, 68 vjet pas vdekjes së të atit, për herë të parë nisin gërmimet për të zbuluar eshtrat e tij. Sipas statistikave, ekzistojnë rreth 6000 të pushkatuar  gjatë regjimit komunist, që cilësohen si persona të humbur.