“Rithemelimi” pikën më të fortë dhe njëkohësisht më të dobët ka Sali Berishën.

Rënia e tij do të thotë shkërmoqje e “Rithemelimit” dhe bërja e saj kasht e koqe.

Ndërsa për Berishën është folur shumë, vlen të merren në analizë deputetët e kësaj lëvizjeje, të cilët në masë të madhe herë shfaqen si figura komike, herë si tragjike, por asnjëherë pa i humbur nuancat e qesharakes.

Ekstremiteti i qëndrimeve të tyre, të kujton poezinë satirike të Gjergj Fishtës, “Metamorphosis”, që i kritikonte qëndrimet akrobatike të shqiptarëve, të cilat ndryshonin mëngjes e mbrëmje, duke mos pasur asnjëherë të njëjtin qëndrim.

Kjo gjë i ka ndodhur dhe shumicës së deputetëve të Rithemelimit, që i janë bashkëngjitur Sali Berishës.

Ata kanë shkuar nga ekstrimi në ekstrem, duke shkelur mbi veten, mbi arsyen, mbi logjikën, duke e humbur fytyrën e tyre dhe duke u bërë të pabesueshëm në popull.

Të gjithën e bëjnë për një karrige deputeti në zgjedhjet e ardhshme.

Një prej tyre është i famshmi Ferdinand Xhaferri, ai që dikur do rregullonte cilësinë e diellit.

Mirëpo, tani ka hequr dorë nga cilësia e diellit, dhe është përqëndruar te cilësia e opozitës nga Hëna.

“Na duhet Berisha që edhe në “Hënë” të jetë, të bëjë opozitë.” – u shpreh mbrëmë në një debat televiziv Xhaferraj.

Nëse Xhaferraj dhe të tjerë do kishin koherencë në qëndrimet e tyre, ata do ishin në të drejtën e vet për të mbajtur çdolloj qëndrimi.

Por ajo që i bën të pabesueshëm, qesharak dhe të pamoralshëm politik, është shndërrimi dhe akrobacia në qëndrime.

Është i njëjti deputet që vetëm pak kohë më parë shprehej se: “Foltorja e ‘Non Gratës” bëhet për llogari personale, nuk ka cilësi fare”.

Kë të besojnë demokratët: Ferdinandin e opozitës së Hënës apo atë të Diellit dhe të Non Gratës?/ Tema