Vdekja e dy fëmijëve të mitur në burgun e Lezhës, një ditë dimri të 1947, ishte një goditje e rëndë për familjen Kolziu dhe ishte hakmarrja më e pastër e komunsitëve ndaj Dedës dhe burrave të tjerë të familjes Kolziu që kishin dalë në mal për të kundërshtuar e luftuar regjimin komunist që ishte instaluar me dhunë. Kjo vdekje e dy fëmijëve të vegjel, djalit të Dedës dhe motrës së vogël të Palit, do të bëhej shkas për ti liruar përkohësisht nga internimi gratë dhe fëmijët e kësaj familje. Pali kujton se ata ishin liruar dhe ishin kthyer në shtëpi, ku do të vijonin të qëndronin nën survejim edhe për shumë kohë nga Forcat e Mbrojtjes. Ndërkohë burrat e arratrisur në mal vijonin aktivitetin e tyre kundër regjimit komunist dhe rrengjet e Sigurimti të Shtetit, për ti zënë rob i linin vendin njëri- tjetrit. Shtëpia e familjes Kolziu dhe e gjithë familjeve të tjera që i kishin të arratrisurit në male, survejoheshin çdo ditë, për të gjetur një shenjë që do i çonte tek të arratisurit. Por kur shpresat po shuheshin, forcat komunsite organizojnë një masakër të madhe me të gjithë pleqtë e familjeve që kishin nën survejim. Do i mblidhnin të gjithë në shtëpinë e Palit dhe aty, siç tregon Pali do i torturonin deri në ekstrem për t’i detyruar që të tregonin se ku ishin të arratisurit.