Mes pallateve tek Shallvaret, në katin e tretë, një cift ha mëngjes. Janë ulur të dy në anët e kundërta të tavolinës, për të qënë përballë me njëri-tjetrin. Nga poshtë i shoh me ëndje. Hanë ngadalë. Pastaj me siguri do të pinë nga një kafe.

Përse të zbresin poshtë në lokal? Brenda apartamentit të vogël, të zgjeruar pas viteve 90-të, me ballkonin e mbyllur të shndërruar në dhomë ata kanë gjithë kujtimet e tyre. Nuk kanë përse dalin jashtë t’i prishin. I mbaj sytë edhe pak drejt tyre, pastaj i heq. Ata hanë të patrazuar. Ngadalë. Hanë ashtu sic mund ta bëjnë vetëm ata që kanë ndarë jetët bashkë.

Shkallët e pallateve u ngjajnë dhëmbëve të kurvave të tregimeve të shekullit të nëntëmbëdhjetë. Të ngrënëa, të rënuara, me myshk. Shtuar kate sipër kateve. Apartamente të shndërruara në zyra shitbljerjeje, dyqane këpucësh, kanceleri, dyqane nusesh, studio dentare, byrektore. Njerëz të larguar. Nga sytë këmbët. Brenda pallateve, makina të parkuara shtrëmbër, pronarët e të cilave janë larguar drejt kafeneve që janë nga një për çdo tre banorë.

Ata hanë të patrazuar. Mbase kështu hanë çdo mëngjes. Kushedi sa mëngjese kanë që hanë kështu. Që kur kanë dalë në pension. Ai nuk ka shkuar asnjëherë të blerë qumësht. Edhe kur doli në pension, ajo nuk e linte. Kishte punuar një jetë e tani duhej të shplodhej.

Shallvare. Ku e ke shtëpinë e pyeti? Tek Shallvaret. E sheh që andej hotel “Dajtin”. Dikur. A të pëlqen t’i sodisësh njerëzit tek shëtisin mbrëmjeve? Dikur. Nuk ka mbetur asnjë kat i parë. As kat i dytë. Dikur të papëlqyer, këto kate tek Shallvaret tashmë janë më tërheqësit. Qeratë, thonë, janë të mira.

Ata e kanë shtëpinë në katin e tretë. Ajo është ngritur. Me siguri për të vënë zhezven në zjarr. Apo djali i ka sjellë një “ekspres”? Ajo ka vënë zhezven në zjarr. Si dikur. Nga katet e para gëlojnë aktivitetet. Ata e kanë shtëpinë në katin e tretë. Në krahun e pasëm të Shallvareve. 

Redaksia Online
Shqiptarja.com