Fjala e Kryeministrit Rama në çeljen e ekspozitës “Tre plane për Tiranën”, në hollin e kryeministrisë:
“Faleminderit për prezencën! Kam patur rastin të shikoj jo pak ambasadorë të paqartë kur kanë ardhur në Shqipëri, nëse do ishte një periudhë e gëzuar apo një periudhë e mërzitshme.
Nuk kam parë asnjë ambasador të iki nga Shqipëria i gëzuar dhe kohët e fundit po shohim gjithmonë e më shumë ambasadorë, që mbasi ikin, ose tentojnë gjithmonë të kthehen, ose përfitojnë nga rasti që të kthehen sa herë ju jepet mundësia.
Dua të përshëndes ambasadorin Bova që nuk i ndahet shpirti nga Shqipëria, tregues i sigurt që slogani që kemi rënë dakord të përdorim bashkë me ambasadorin Gaiani, kur shkojmë për të bindur italianët të vijnë në Shqipëri, është i duhuri: “Shqipëria është vendi ku gjithmonë s’ke rrugë tjetër përveçse të kthehesh.” Problem është vetëm i kontaktit të parë, pastaj të tjerat vinë vetë.
Dua të falënderoj dhe grupin e arkitektëve italianë që më shumë përkushtim vunë në lëvizje këtë nisëm jo të lehtë, pasi bëhej fjalë për të mbledhur me kujdes të gjitha planet dhe projektet, bashkë me maketet që nuk gjendeshin në një vend të vetëm dhe që janë një dëshmi e një lidhje të vjetër dhe të veçantë me Italinë, por dhe me Evropën, pasi deri vonë Europa për ne ishte Italia dhe pjesët e tjera të saj për ne dukeshin shumë larg. Ndërkohë që ne kur mendonin Italinë apo ndiqnim televizionin Italian, apo kur ëndërronim sesi mund të vinte jeta dhe të na hidhte matanë detit, e lidhnin gjithmonë Italinë me Europën.
Sigurisht, që vetëm pamja e këtyre objekteve të shfaqura këtu dhe e imazheve nuk mjafton për të patur një ide të plotë të gjithë asaj që ka ndodhur mes Italisë dhe Shqipërisë në këtë fushë, në dy dekada të lavdishme për urbanistikën dhe arkitekturën në Shqipëri, të cilat praktikisht përcaktuan kufirin ndarës mes një territori deri aty, të përkufizuar kryesisht sendet e lëna pas në periudhën e pushtimit otoman dhe një territori që filloi të ripërkufizohej me synimin që të kthehej në një territor të kulturës arkitektonike dhe urbanistike evropiane.
Falënderoj shumë ambasadorin Gaiani dhe të gjithë kontributorët për këtë ekspozitë interesante që do të jetë e hapur edhe për publikun. Mbetem me shpresë që në këtë mjedis do të konkludojë edhe Presidenca italiane e KE me praninë e vet Kryeministrit Renzi. E vetmja gjë që nuk është akoma e qartë është që nëse do te kalojë Vitin e Ri këtu apo do kthehet në Romë.
/Shqiptarja.com
“Faleminderit për prezencën! Kam patur rastin të shikoj jo pak ambasadorë të paqartë kur kanë ardhur në Shqipëri, nëse do ishte një periudhë e gëzuar apo një periudhë e mërzitshme.
Nuk kam parë asnjë ambasador të iki nga Shqipëria i gëzuar dhe kohët e fundit po shohim gjithmonë e më shumë ambasadorë, që mbasi ikin, ose tentojnë gjithmonë të kthehen, ose përfitojnë nga rasti që të kthehen sa herë ju jepet mundësia.
Dua të përshëndes ambasadorin Bova që nuk i ndahet shpirti nga Shqipëria, tregues i sigurt që slogani që kemi rënë dakord të përdorim bashkë me ambasadorin Gaiani, kur shkojmë për të bindur italianët të vijnë në Shqipëri, është i duhuri: “Shqipëria është vendi ku gjithmonë s’ke rrugë tjetër përveçse të kthehesh.” Problem është vetëm i kontaktit të parë, pastaj të tjerat vinë vetë.
Dua të falënderoj dhe grupin e arkitektëve italianë që më shumë përkushtim vunë në lëvizje këtë nisëm jo të lehtë, pasi bëhej fjalë për të mbledhur me kujdes të gjitha planet dhe projektet, bashkë me maketet që nuk gjendeshin në një vend të vetëm dhe që janë një dëshmi e një lidhje të vjetër dhe të veçantë me Italinë, por dhe me Evropën, pasi deri vonë Europa për ne ishte Italia dhe pjesët e tjera të saj për ne dukeshin shumë larg. Ndërkohë që ne kur mendonin Italinë apo ndiqnim televizionin Italian, apo kur ëndërronim sesi mund të vinte jeta dhe të na hidhte matanë detit, e lidhnin gjithmonë Italinë me Europën.
Sigurisht, që vetëm pamja e këtyre objekteve të shfaqura këtu dhe e imazheve nuk mjafton për të patur një ide të plotë të gjithë asaj që ka ndodhur mes Italisë dhe Shqipërisë në këtë fushë, në dy dekada të lavdishme për urbanistikën dhe arkitekturën në Shqipëri, të cilat praktikisht përcaktuan kufirin ndarës mes një territori deri aty, të përkufizuar kryesisht sendet e lëna pas në periudhën e pushtimit otoman dhe një territori që filloi të ripërkufizohej me synimin që të kthehej në një territor të kulturës arkitektonike dhe urbanistike evropiane.
Falënderoj shumë ambasadorin Gaiani dhe të gjithë kontributorët për këtë ekspozitë interesante që do të jetë e hapur edhe për publikun. Mbetem me shpresë që në këtë mjedis do të konkludojë edhe Presidenca italiane e KE me praninë e vet Kryeministrit Renzi. E vetmja gjë që nuk është akoma e qartë është që nëse do te kalojë Vitin e Ri këtu apo do kthehet në Romë.









