Kur politika të mos vendosë fate njerëzish

Shqipëria ndryshoi. Uragani i majtë ka përfshirë vendin nga Jugu në Veri. Vullneti i popullit është shprehur dhe drejtimin e vendit përgatiten ta marrin të tjerë njerëz. Urojmë më të mirë, më punëtorë, më të drejtë e shërbëtorë të qytetarëve që u dhanë besim.

Do të doja, vërtetë shumë, që të ishin zgjedhjet e fundit me kaq shumë ndikim në jetën e familjeve shqiptare. Do të doja, që politika të kthehej një herë e mirë në një strukturë shërbimi për vendin, dhe jo prodhuese fatesh njerëzore. Do të doja, që njerëzit të marrin vetë në dorë fatin e tyre dhe me kokën lart të garojnë të barabartë në jetën që seicili zgjedh të bëjë; të fitojë më i miri.

Do të doja, që politika  të reshtë së ushqyeri individë apo realitete të paafta, por të lërë të lirë qytetarët e Shqipërisë të prodhojnë e të ndërtojnë e ajo të mbetet vetëm një rregullatore përmes ligjit.
 
Kemi bërë progres në këto 20 vite demokraci, por kemi lënë pas dore këtë gjë shumë të rëndësishme: Qetësinë dhe stabilitetin ekonomik të familjeve, pavarësisht rotacioneve politike. Eshtë koha që të gjithë të mendojmë për një harmonizim të vlerave përtej përkatësive politike: Një mjek i mirë është i mirë pavarësisht se mund të simpatizojë të majtën apo të djathtën; një profesor universiteti vlen pavarësisht preferencave politike të tij, një infermiere e zonja shërben mirë edhe nëse ndjenjat e saj politike nuk janë njësoj me atë të pacientit, një kontrollor i ndershëm vëzhgon me skrupolozitet çdo ushqim që është në tregëtim. Por çfarë kemi arritur në këto vite?

Eshtë përkeqësuar gjithnjë e më shumë mënyra e punësimit në administratë dhe vlerësimi sipas militantizmit partiak dhe sot ja ku jemi: qindra familje qajnë apo qeshin sipas rezultatit final të 23 qershorit.
 
Eshtë koha që meritokracia të shihet seriozisht jo si propagandë e thënë për të kaluar radhën. Eshtë koha, madje jemi vonë,  që njerëzit në shërbime t’i zgjedhim për aftësitë reale që kanë. Të ndërtojmë Shtetin, përtej ngjyrave partiake. Duke inkurajuar militantë, u bëjmë nder atyre, por dëmtojmë veten dhe të ardhmen tonë. Vetëm me maritokracinë dhe respektin për Shtetin jemi më të qetë kur çojmë fëmijët në shkollë, në spitale apo me mjetet e transportit publik.