Ambasadorja Yuri Kim e bëri një gjë të mirë. Detyroi mbështetësit fanatik të Ilir Metës dhe Sali Berishës, ta citojnë pozitivisht. Ky është suksesi i parë kaq i dukshëm i saj si ambasadore, qyshkurse ka ardhur në Shqipëri.
Sulmet ndaj saj kanë qenë shpesh përçmuese dhe poshtëruese. Mbështetësit e Ilir Metës e kanë bullizuar për emrin, origjinën e larmishme të saj dhe mbi të gjitha, për paranojën e përhershme që ajo “nuk përfaqëson SHBA-në e vërtetë”. Të Berishës po ashtu.
Intervista e fundit e ambasadores e theu këtë standart dhe i bëri ata të dashur me të.
Tani debati për spekulimin me intervistën është i diskutueshëm. Ambasadorja tha atë që ka thënë gjithmonë lidhur me dekriminalizimin e politikës dhe ajo që ka thënë, ka qenë shpesh edhe kundër Edi Ramës.
Disa kandidatë të tij kanë qenë problematikë, ashtu sikundër dhe ata të PD, dhe sidomos të LSI-së. Thirrja e saj është kundër tyre dhe ata janë edhe në PS, edhe në PD dhe sidomos në LSI, apo edhe të pavarur.
Ne e njohim betejën e saj dhe të paraardhësve të saj në këtë drejtim, dhe të gjithë e dimë se nuk e ka për një palë kundër tjetrës, por për të gjitha palët që duan ta mbështesin të ardhmen politike tek elementë politikë me influencë kriminale, ose të inkriminuar.
Prandaj keqpërdorimi është një naivitet, por që në këtë rast tregoi një gjë të rëndësishme. Tregoji se këtu të gjithë shpresojnë tek SHBA. Edhe ata që e kanë sulmuar deri më sot, paskan nevojë për mbështetjen e saj dhe të SHBA-së.
Kjo ka rëndësi, po të kujtojmë se po krijohej ideja, që Meta dhe Berisha po formonin profilin e tyre si anti-amerikanë, dhe po bënin betejë me ta. Në këtë aspect, ishin duke prodhuar një risi në politikën shqiptare.
Deklaratat e ashpra të Ilir Metës për “Republikën e ambasadorëve” apo për mafian e diplomatëve të huaj në Tiranë, ishin deklarata që kishin të bënin kryesisht me ambasadorët e njëpasnjëshëm amerikanë në Tiranë, që ai i nxjerr armiq, me lehtësinë që nxjerr Luan Ramën tradhtar. Berisha po ashtu.
Dhe gati të gjithë po besonim, se këta më në fund po “bëhen burra” dhe po tentojnë një elektorat anti-amerikan në Shqipëri.
Por qënkemi gabuar. Këta thjeshtë paskan qenë të dëshpëruar që SHBA nuk ishte me ta. Nuk kanë gjë as me Yuri Kim, të cilin ashtu si Donald Lu, apo të tjerët më pare, i quajnë ambasadorë që punojnë gjoja kundër SHBA-së.
Njësoj siç quajnë të tillë dhe zotin Palmer, edhe pse ai është zyrtar i lartë i qeverisë amerikane.
Ndaj reagimi për intervistën e ambasadores ishte pozitiv në thelb. Si një shkrepje në mes të errësirës, edhe pse ajo nuk i la ta mbanin gjatë dritën ndezur, ne pamë se ata mund të bëheshin dhe pro amerikanë, sikur kundërshtarin e tyre, Edi Ramën, t’ua mundte SHBA, pasi ata nuk ja dalin dot.
Të tjerat nuk kanë shumë rëndësi. Biles dhe ambasadorja gabim e ka që është bërë nervoze dhe ka dy ditë që sqaron se nuk është me asnjë palë.
E rëndësishme është që asnjë palë të mos jetë kundër saj dhe SHBA-së. Dje, edhe pse ata që ka qenë të egër kundër saj, provuan disa minuta të jetë me të.
Nuk është pak si fillim. Rëndësi ka të jenë me SHBA. Pastaj se çfarë mendon SHBA, e di vet SHBA. Ua thotë me zë dhe figurë, siç ua ka thënë çdo herë kur ka qenë nevoja.