Ylli Pata: Dosja 'Partizani' një odise grabitje dhe shkatërrimi prone!

Një privatizim normal, në logjikën e asaj që shqiptarët menduan në vitin 1990, është që atyre industrialistëve, pronarëve që komunizmi u mori pronën, shteti demokratik do tua kthejë.

Pra, le të marrim konsorciumet më të rëndësishme të kohës para 29 nëntorit 1944, siç mund të jenë disa centrale elektrike, fabrika çimentosh, apo edhe fabrika makaronash që u përdorën nga komunizmi e gjëra të tilla. Asnjëra nuk ju kthye pronarëve të vjetër.

Dëshmia më sinjifikative është hoteli kryesor në Shkodër, “Rozafa” apo ish-turizmi që sot është në pronësinë e një kompanie të rëndësishme që po e zhvillon edhe ndërtimin e një kulle atje. Por kur u privatizua Hotel Rozafa, nuk ju dha pronarëve, por disa njerëzve që qeveria i konsideroi si të përshtatshëm për ta blerë meqë kanë qenë të persekutuar. Ishin 40 persona që nuk kanë pasur fare lidhje me atë pronë, që është xhevahiri i qytetit, e pronarët e vërtetë kurrë nuk patën të drejtën që të kenë mundësinë e hyrjes në privatizim. Rasti i Hotel Rozafës është i njohur sepse u bë mediatik, por lista është e gjatë.

Ja të marrim Tiranën. Një nga asetet më të rëndësishme të kryeqtytetit shqiptar është ish-Kombinati Ushqimor “Ali Këlmendi”. i cili përfshinte një gamë të gjerë pronash që nga fabrika e pijeve, kombinati i mishit. Fabrika e bukës apo e miellit apo struktura të tjera. Asnjë strukturorë nuk u dha pronarëve. Sot ai aset industrial është në destinacion të ndryshuar në shumicën e saj. Siç janë shumë, shumë asete kombëtare industriale. Pra jemi në një diskutim që klubi i Futbollit dhe ai shumësportësh Partizani, nuk se kishte ndonjë nxitim apo prioritet tu jepet pronarëve të truallit. Edhe pse pronarët e truallit, nëse ekzistojnë të tillë, pasi sipas dosjes së SPAK, nuk ekzistojnë për pjesë të rëndësishme të truallit, mund të përfshiheshin në partneritet që ta bënin këtë kompleks sportiv, edhe një set ekonomik, por duke i qëndruar strukturës sportive.

Jo, Sali Berisha vendos që e gjithë prona e Klubit “Partizani” të hidhet në erë, për t’ju dhënë disa personave që të ndërtojnë atje pallate. Pse? Çfarë i sillte komunitetit kjo ide në kohën kur e gjithë Tirana ishte në bum ndërtimi?

Vetëm se dhëndri i vet; Jamarbër Malltezi ishte pasardhës i një familje që e ka pretenduar një pjesë të pronës ku ka qenë territori i dy klubeve Partizani, atij të Futbollit dhe klubit shumësportësh. Që kishin struktura e  mjedise të ngritura e shumë funksionale. Familja Begeja, trashëgimtarë i një pjesë ishte Jamarbëri nuk kishte document sipas dosjes së SPAK që ka qenë pronare, por megjithatë një pjesë e madhe e territorit, rreth 2 mijë metër katror nuk ishte pjesë e pretendimit të familjeve të pronarëve.

E megjithatë, qeveria e Sali Berishës u tha: merreni, hidheni në erë atë çka sot është e bëni çfarë të doni?

Me ç’të drejtë? Thjesht se ka pushtetin. Dosja e SPAK ka edhe skandale të tmerrshme, ku përpara privatizimit të Klubit Partizani, qeveria i ka hequr fondet klubit më të mirë të Shqipërisë dhe ja ka çuar komunës së Tropojës, ku Sali Berisha kërkonte të merrte konsensus në vendlindje meqë nuk kishte popullaritet.

Ky detaj natyrisht është i vogël, por sinjifikativ për të treguar se familja e Sali Berishës e ka trajtuar shtetin, apo pronat e tij si të tijat. E ku ndërtoi më pas një kompleks pallatesh, ku natyrisht SPAK e ka zbuluar se nuk ka investitor tjetër veçse familja e Berishës.

Megjithatë ka njerëz në panelet e darkës që thonë nuk ka fakte, nuk ka argumente. Një analogji: Silvio Berlusconi ka qenë presidenti më i madh e më i lavdishëm i klubit të futbollit të Milanit. Ai megjithatë, nuk e ka pasur asnjëherë stadiumin dhe terrenet e klubit, që kanë qenë pronë shtetërore, siç janë edhe sot kur Milanin e zotëron një kompani kineze.

Sa ishte kryeministër, Silvio Berlusconi, është akuzuar se ka marrë mjaft vendime në konflikt interesi, madje ka firmosur edhe amnisti ndaj të dënuarve për korrupsion, por nuk e mori kurrë vendimin për të privatizuar asetet e terrenet e Milanit apo San Siron legjendar.

Po Berisha, si e bëri që i dha familjes së tij terrenet në zemër të Tiranës që ishin pronë e një klubi sportiv për të ndërtuar kulla? Sepse e kishte mundësinë, por jo ligjin. Kaq e thjeshtë është. Mbrojtësit e Berishës në panele, mund të kërkojnë një shembull në botë por se gjejnë dot. Se në Shqipëri nuk ka.

Sepse pronar i tokave të klubit Partizani, sipas edhe dosjes së SPAK nuk ka qenë kurrë dhëndrri Jamarbër Malltezi. Thjesht e ka marrë me vendim qeverie.

M.Q./Shqiptarja.com

TAG:
• sali berisha
• ylli pata
• dosja partizani
• Jamarbër Malltezi