Fillimi i vitevet ‘60 kishte sjellë në Tiranën e regjimit komunist një liri të kufizuar e që nuk do të zgjaste shum, por sado e shkurtër kishte ndikuar pak në jetën sociale të vendit. Në këtë periudhë ndodh një lloj rehabilimi edhe për osmanologun e njohur Mykerem Janina. Ai kishte lënë pas një kalvar të gjatë vuajtjes fillimisht në burg e më pas edhe me një internim të vështirë, në vitet 50, kur ju dha goditja e fundit frontale gjithë shtresës intelektuale. Pas kthimit nga internimi, nisur edhe nga nevoja që regjimi komunist kishte për njohës kalibri të gjuhëve të vjetra, siç ishte Mykerem Janina, ky i fundit kishte nisur punë në institutin e Historisë në Tiranë. Kjo do të ishte realisht një periudhë paqeje ne jetën e tij por edhe ringjalljeje. Edhe pse 70 vjeç, ai ishte energjik dhe I palodhur në punë dhe do t ëbënte një varg punësh të vyera si fushën e përkthimeve nga gjuha osmane, sikurse do të thellohej edhe në studime historike. Por në këtë periudhë ai do të ksihte edhe një ripërtëritje shpirtërore, një njohje fatlume që do tja mbushte zemrën me paqe, dashuri e përkujdesje. Por regjimi do ta nxoirrte shpejt nga ky oaz paqje. Sigurimi I shteitt kishte përgatirut një skenar tjetër mizor për periudhën e fundit të jetës së tij. Një varg survejimesh të pazakonta do të pasonin me nëj arrestim të beftë dhe në të 80-at Mykerem Janina do të rikthehej sërish në burg….
